Έκρηξη γερμανικής αλαζονείας

.

Δεν ανήκουν μόνο η Βραζιλία ή η Ινδία σε εκείνες τις αναπτυσσόμενες χώρες, ο ρυθμός ανάπτυξης των οποίων μειώνεται επικίνδυνα, αλλά και η Ρωσία – η οικονομία της οποίας συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να αναζητάει λύσεις, στη συνεργασία της με άλλα κράτη.

Την πρόσφατη «στρατιωτική συμμαχία» της με το Ιράν, η οποία σημαίνει πως δεν θεωρεί ως παρελθόν το θέμα της Συρίας, ακολούθησαν οι προσπάθειες σύναψης στενότερων εμπορικών σχέσεων με τον Καναδά – μία σημαντική χώρα, στον τομέα της ενέργειας. Την ίδια στιγμή, αγοράζει ότι πωλείται στη γειτονική Φιλανδία, η οικονομική κατάσταση της οποίας επιδεινώνεται διαρκώς.

Ο Καναδάς βέβαια, εκτός του ότι έχει ένα από τα υψηλότερα ιδιωτικά χρέη παγκοσμίως, υποφέρει παράλληλα από μία φούσκα ακινήτων – η οποία θα μπορούσε να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Το γεγονός αυτό λειτουργεί αρνητικά στην ισοτιμία του νομίσματος του, όπως επίσης η εξάρτηση του από τις Η.Π.Α.

Περαιτέρω, η Ευρωζώνη κινδυνεύει να πληγεί από τον αποπληθωρισμό – αφού οι τιμές καταναλωτή πλησιάζουν τις μηδενικές αυξήσεις. Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει η ΕΚΤ την χειρότερη ίσως οικονομική ασθένεια που υπάρχει, θα μειώσει ενδεχομένως τα επιτόκια, αυξάνοντας ταυτόχρονα την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες – ευτυχώς για το δολάριο και το γεν, η ισοτιμία των οποίων, απέναντι στο ευρώ, θα ήταν διαφορετικά σε ελεύθερη πτώση.

Ειδικά όσον αφορά το δολάριο, δύο είναι οι σημαντικότερες ίσως ημερομηνίες, οι οποίες θα καθορίσουν την πορεία του – ο Ιανουάριος και ο Ιούνιος του 2014, όπου αναμένονται οι ανάλογες ανακοινώσεις της Fed. Όπως φαίνεται βέβαια από το διάγραμμα που ακολουθεί, ο Ισολογισμός της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α. τον Ιανουάριο θα έχει φτάσει τα 4,5 τρις $ – ενώ, εάν δεν περιορισθούν οι αγορές ομολόγων του δημοσίου, στα πλαίσια του προγράμματος ποσοτικής διευκόλυνσης (QE for ever), τον Ιούνιο θα ξεπεράσει τα 5 τρις $.

.

.

Με δεδομένο δε το ότι ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης των Η.Π.Α., ο S&P, «ακολουθεί» την αύξηση του ισολογισμού της Fed, κατανοούμε απόλυτα πόσο θα επικίνδυνη θα ήταν τότε η «φούσκα» – αν και οι επενδυτές, προβλέποντας, αντιδρούν πολύ πιο πριν.

Στην Ισπανία τώρα, το «σενάριο» της επιστροφής στην ανάπτυξη, φαίνεται να μην είναι τόσο εύκολο να πείσει – ειδικά επειδή η οργή των ισπανικών επιχειρήσεων, εναντίον της κυβέρνησης, αυξάνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η αιτία είναι η καθυστέρηση της πληρωμής τους από το δημόσιο, με πολλές επιχειρήσεις να παραπονιούνται για ανεξόφλητες απαιτήσεις από το 2011 – γεγονός που μας θυμίζει τον τρόπο, με τον οποίο η Ελλάδα «πέτυχε» πρωτογενές πλεόνασμα.

Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία αντιμετωπίζει τα «πυρά» των Η.Π.Α. – οι οποίες φαίνεται πως τελικά ξύπνησαν, συνειδητοποιώντας τα επεκτατικά σχέδια της πρωσικής κυβέρνησης. Με μία ασυνήθιστα «αιχμηρή γλώσσα», το υπουργείο οικονομικών των Η.Π.Α. κατηγορεί τη Γερμανία για απαράδεκτη συμπεριφορά, αφού δεν περίμενε ότι, η παρέμβαση της Fed για τη σωτηρία της Ευρωζώνης και του ευρώ, θα εξυπηρετούσε αποκλειστικά και μόνο τη Γερμανία – ειδικότερα, τη διευκόλυνση των εξαγωγών της προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στο στόχαστρο της υπερδύναμης είναι τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας, τα οποία είναι πλέον τα υψηλότερα παγκοσμίως – ξεπερνώντας ακόμη και την Κίνα. Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται το ποσοστό των εξαγωγών, σε σχέση με το ΑΕΠ κάθε χώρας – επίσης, με τους διάφορους χρωματισμούς, σε ποιες ακριβώς άλλες περιοχές εξάγει η κάθε χώρα.

.

.

Το συγκεκριμένο ποσοστό φτάνει στο 41,4% για τη Γερμανία – με τη Ρωσία να ακολουθεί μόλις με 31,9%, παρά τις τεράστιες εξαγωγές ενέργειας εκ μέρους της. Η Κίνα ευρίσκεται στην τρίτη θέση, με 26,4%, έχοντας όμως μειώσει σημαντικά τα πλεονάσματα της, αφού εισάγει πολλά προϊόντα από τις γειτονικές της ασιατικές χώρες.

Σύμφωνα τώρα με την έκθεση του υπουργείου οικονομικών των Η.Π.Α., η Γερμανία έχει διατηρήσει ένα πολύ υψηλό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, μετά την κρίση – ξεπερνώντας ονομαστικά, σε απόλυτο μέγεθος δηλαδή, ακόμη και την Κίνα. Αυτό οφείλεται κυρίως στη χαμηλή ζήτηση στο εσωτερικό της, ως αποτέλεσμα του παγώματος των μισθών, καθώς επίσης της πολιτικής λιτότητας που επιβάλλει στο λαό της.

“Σε μία εποχή τώρα που όλες οι άλλες χώρες πιέζονται να ανταπεξέλθουν με τα οικονομικά τους προβλήματα, ενώ η Ευρωζώνη απειλείται με αποπληθωρισμό, η Γερμανία συμπεριφέρεται ανεύθυνα. Το βάρος της προσαρμογής τοποθετείται δυσανάλογα στις περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η συνολική προσαρμογή της Ευρώπης θέτει ως προτεραιότητα την αύξηση των εξαγωγών προς τον υπόλοιπο πλανήτη – καθώς επίσης τη συνεχή μείωση των εισαγωγών, μέσω του περιορισμού της ζήτησης”.

Ουσιαστικά δηλαδή κατηγορείται η Γερμανία για την υιοθέτηση μίας εγωιστικής  μερκαντιλιστικής πολιτικής, όχι μόνο από την ίδια, αλλά και από ολόκληρη την Ευρωζώνη – με στόχο την ανάπτυξη της εις βάρος των άλλων. Προφανώς δε αυτή η πολιτική, την οποία περιγράφουν απόλυτα σωστά οι Η.Π.Α., θα ισχυροποιεί συνεχώς το ευρώ – σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα νομίσματα του πλανήτη.

Ή γερμανική κυβέρνηση τώρα, όπως φαίνεται από πολλά άρθρα σε μεγάλης κυκλοφορίας περιοδικά, ειρωνεύεται σε μεγάλο βαθμό και διακωμωδεί με θρασύτητα τις Η.Π.Α., θεωρώντας ως δείγμα αδυναμίας αυτού του είδους τις δηλώσεις – γεγονός που δεν φανταζόμαστε ότι θα επιτρέψει η υπερδύναμη, όσο αδύναμη και αν είναι πλέον.

Από την άλλη πλευρά, οι Η.Π.Α. δεν θέλουν να συμπεριλάβουν τα παράγωγα στη συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με την Ευρωζώνη, η οποία προωθείται εκ μέρους τους – θεωρώντας τη σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία ως μεγάλο εμπόδιο. Την ίδια στιγμή η Deutsche Bank, η οποία κάθε άλλο παρά γερμανική είναι, έχει πουλήσει σε 200 πόλεις της Γερμανίας παράγωγα υψηλού ρίσκου, αξίας μεγαλύτερης του 1 δις € – προκαλώντας τους τεράστιες ζημίες.

Ολοκληρώνοντας, η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας, η οποία διατηρεί σημαντικά αποθέματα χρυσού (περί τους 1.000 τόνους), δήλωσε ζημίες από τη μείωση τα τιμής του χρυσού, ύψους 6,4 δις φράγκα. Εν τούτοις, έχοντας τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα (443 δις φράγμα), τα οποία είναι επενδυμένα σε ξένα αξιόγραφα, κατάφερε να περιορίσει τις ζημίες κατά 4 δις φράγκα. Υπενθυμίζουμε πως το 50% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ελβετίας είναι σε ευρώ, ενώ το υπόλοιπο είναι μοιρασμένο σε δολάρια, γεν και στερλίνες.

Τέλος, ενδιαφέρουσα είναι ίσως και η ανακοίνωση των αποθεμάτων χρυσού που διαθέτει η Σουηδία, εκ μέρους της κεντρικής της τράπεζας – σύμφωνα με την οποία κατέχει 125,7 τόνους, αξίας 5,85 δις $. Το 50% της ποσότητας αυτής αποθηκεύεται στην Τράπεζα της Αγγλίας, το 25% στην Τράπεζα του Καναδά, 13,2 τόνοι στη Fed της Νέας Υόρκης, 3,8 τόνοι στην ελβετική κεντρική τράπεζα και 15,1 τόνοι στην ίδια. Η αιτία, λόγω της οποίας η Σουηδία αποκάλυψε τα αποθέματα της δεν είναι εμφανής – με αρκετούς να υποψιάζονται πως αναζωπυρώνεται η κρίση στη χώρα.