.
Κάθε περιοχή του πλανήτη ακολουθεί τη δική της μακροοικονομική πολιτική – η οποία έχει άμεση σχέση με το τι ακριβώς επιδιώκεται. Καμία περιοχή όμως δεν είναι μόνη της στον πλανήτη – οπότε η εκπλήρωση ή μη του σκοπού της εκάστοτε πολιτικής που υιοθετείται, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι συμβαίνει στις υπόλοιπες, τις οποίες ταυτόχρονα επηρεάζει.
Ουσιαστικά οι περιοχές, η οικονομική πολιτική των οποίων καθορίζει το παρόν και το μέλλον του πλανήτη, είναι κυρίως οι Η.Π.Α., η Ευρωζώνη και η Ιαπωνία – ακολουθούμενες από την Κίνα, από τη Ρωσία, καθώς επίσης από τη Βραζιλία. Όσον αφορά δε την Ευρωζώνη, κυρίαρχη είναι η πολιτική της Γερμανίας, με τη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία, να χάνει όλο και πιο πολύ την επαφή της με την πρώτη.
Περαιτέρω, εάν ερευνήσει κανείς τον τρόπο, με τον οποίο εξελίχθηκαν οι τρεις βασικές περιοχές του πλανήτη, μετά την κρίση, θα διαπιστώσει ότι, ο στόχος της Ιαπωνίας, καθώς επίσης των Η.Π.Α., ήταν κυρίως η αύξηση του ΑΕΠ (ανάπτυξη), καθώς επίσης η καταπολέμηση της ανεργίας – πληρώνοντας όμως ένα υψηλότατο τίμημα, αφού αυξήθηκαν δυσανάλογα τόσο τα δίδυμα ελλείμματα, όσο και τα δημόσια χρέη των δύο αυτών χωρών.
Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται καθαρά η επιτυχία των Η.Π.Α. και της Ιαπωνίας, όσον αφορά τον περιορισμό της ανεργίας – ταυτόχρονα, η απόλυτη αποτυχία της Ευρωζώνης, στο συγκεκριμένο τομέα, έχοντας όμως σταθεροποιήσει τα ελλείμματα και τα χρέη (σχετικά μικρή αύξηση).
.
.
Οι μισθοί τόσο στην Ιαπωνία, όσο και στις Η.Π.Α. σε κάποιο βαθμό, παρέμειναν σχετικά σταθεροί, ενώ οι αντίστοιχοι της Ευρωζώνης μειώθηκαν – ειδικά στις χώρες του νότου, χωρίς να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της ανεργίας (άρθρο), η οποία ουσιαστικά εκτοξεύθηκε στα ύψη.
Όσον αφορά δε το ΑΕΠ, οι Η.Π.Α. προηγούνται σημαντικά, ενώ η Ιαπωνία, μετά από τη μεγάλη πτώση του, ξεπέρασε την Ευρωζώνη, όπως φαίνεται από το επόμενο διάγραμμα.
.
.
Τέλος, το ποσοστό της ανεργίας στην Ευρωζώνη είναι μάλλον τρομακτικό, εάν συμπεριλάβει κανείς στη σκέψη του ότι, η ανεργία μειώθηκε στη μεγαλύτερη οικονομία της, στη Γερμανία – λόγω της μερκαντιλιστικής πολιτικής της, η οποία ασκείται εις βάρος των «εταίρων» της. Το ποσοστό της ανεργίας στις Η.Π.Α. είναι εντός των ορίων του φυσιολογικού, ενώ η Ιαπωνία τείνει προς την πλήρη απασχόληση (διάγραμμα που ακολουθεί).
.
.