Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται τα αποθέματα πετρελαίου ορισμένων χωρών – όπου προηγείται η υπό χρεοκοπία Βενεζουέλα, τεκμηριώνοντας πως ο υπόγειος πλούτος δεν μπορεί να διασώσει μία χώρα από την καταστροφή. Το γεγονός αυτό οφείλει να αποτελέσει δίδαγμα για την Ελλάδα, ειδικά όταν η ύπαρξη ενεργειακών κοιτασμάτων δεν είναι ότι καλύτερο για μία μικρή χώρα, χωρίς δικές της δυνατότητες εξόρυξης.
.
.
Συνεχίζοντας, η Κίνα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα σε δύο βασικούς πυλώνες της οικονομίας της: στα ακίνητα, όπου έχει σχηματισθεί μία φούσκα άνευ προηγουμένου, καθώς επίσης στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα. Παρά το ότι δε είναι εξαιρετικά διογκωμένο, έχοντας κυριολεκτικά πλημμυρίσει από ρευστότητα, η Κίνα αποφάσισε να διαθέσει ακόμη 50 δις $ την περασμένη εβδομάδα – αποδεικνύοντας έτσι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δεν αποκλείεται φυσικά καθόλου η υποτίμηση του νομίσματος της το 2015 – αν και προσπαθεί να αντικαταστήσει το δολάριο (ανάλυση).
Προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες ανεξαιρέτως οι χώρες που στηρίζουν τις οικονομίες τους στο πετρέλαιο και στα εμπορεύματα – όπως η Αυστραλία, η οποία θα οδηγηθεί σε σημαντικά ελλείμματα του εμπορικού της ισοζυγίου (κυρίως λόγω της μειωμένης ανάπτυξης της Κίνας), η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Νιγηρία, το Ιράν κοκ.
Η μεγάλη πτώση άλλωστε των αραβικών χρηματιστήριων την περασμένη εβδομάδα ήταν αρκετά αποκαλυπτική – αφού φαίνεται πως, με εξαίρεση τη Σαουδική Αραβία, όλα τα υπόλοιπα κράτη δεν είναι εύκολο να ανταπεξέλθουν με τιμές πετρελαίου κάτω των 60 $ ανά βαρέλι.
Το πετρέλαιο επηρεάζει επίσης τη Νορβηγία, η οποία μείωσε ξαφνικά το βασικό της επιτόκιο κατά 25 μβ. στο 1,25% για να ενισχύσει την πετρελαϊκή της βιομηχανία, καθώς επίσης την αδύναμη ανάπτυξη της οικονομίας της – ακολουθώντας ουσιαστικά τη Σουηδία, η οποία αντιμετωπίζει μία φούσκα ακινήτων. Το σπάσιμο της αντίστοιχης φούσκας ακινήτων της Μ. Βρετανίας, το οποίο δεν είναι καθόλου απίθανο να συμβεί εντός του 2015, ίσως πυροδοτήσει μία αλυσιδωτή αντίδραση σε πάρα πολλές χώρες, οι οποίες έχουν ανάλογα προβλήματα (άρθρο) – με οδυνηρά επακόλουθα για τον πλανήτη.
Περαιτέρω, όσον αφορά τις αυριανές εκλογές στην Ιαπωνία, φαίνεται πως δεν θα αλλάξει η κυβέρνηση – χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι θετικό για τη χώρα, η οικονομική κατάσταση της οποίας συνεχίζει να επιδεινώνεται ραγδαία. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου βέβαια ίσως τη βοηθήσει – αφού θα περιορίσει το εμπορικό της έλλειμμα, παρέχοντας της χρόνο. Εν τούτοις, μόνο με τη βοήθεια του πληθωρισμού μέσω της αύξησης των μισθών, θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα του τεράστιου χρέους της (ανάλυση) – κάτι που γνωρίζει πολύ καλά ο πρωθυπουργός της, χωρίς όμως να το κάνει.
Η ιδιόμορφη τώρα «επίθεση» (Bank run) των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες απαιτούν την επιστροφή του χρυσού στη χώρα τους, όπως της Γερμανίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Αυστρίας χθες, αφενός μεν δημιουργεί υποψίες που αφορούν τη διάσπαση της Ευρωζώνης σε βόρεια και νότια, αφετέρου προκαλούν φόβους – σχετικά με τα σημερινά, χωρίς αντίκρισμα και βασισμένα μόνο στην εμπιστοσύνη χρήματα, καθώς επίσης με την απειλή ενός παγκοσμίου πολέμου (όπου ο χρυσός αναδεικνύεται σε Βασιλιά).
Πόσο μάλλον όταν τυχόν «ανάφλεξη» της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ως αποτέλεσμα των διαδοχικών χρεοκοπιών ορισμένων κρατών (Βενεζουέλα, Ουκρανία, Ελλάδα κλπ.), τις οποίες θα συνόδευαν τραπεζικές αναταράξεις, θα μπορούσε να οδηγήσει το ήδη εξαιρετικά επισφαλές χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ένα μεγάλο κραχ – στην καταιγίδα των καταιγίδων, για την οποία μας έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα η BIS.
Η διάλυση της Ευρωζώνης θα μπορούσε να προκληθεί και από τη Γαλλία, αφού το κόμμα που προηγείται στις δημοσκοπήσεις έχει τοποθετηθεί υπέρ της υιοθέτησης του φράγκου – με την χθεσινή πιστοληπτική υποτίμηση της να δημιουργεί προβλήματα τόσο στην ίδια, όσο και στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς χρηματοδότησης.
Εάν το γεγονός αυτό συνδεθεί με τα δημοσιονομικά και λοιπά προβλήματα της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, του Βελγίου, της Φιλανδίας κοκ., καθώς επίσης με την πρόθεση του ΔΝΤ να συμμετέχουν στις «διαγραφές διασώσεων» οι επενδυτές, ίσως ακολουθήσει μία ραγδαία αύξηση των επιτοκίων όλων των χωρών της Ευρωζώνης εντός του 2015 – κάτι που θα οδηγούσε σε μία αναζωπύρωση της ευρωπαϊκής κρίσης δημοσίου χρέους και τραπεζών, με ανυπολόγιστα αποτελέσματα για την ήπειρο μας.
Τέλος η Τουρκία, η οποία έχει ασφαλώς μία απολυταρχική κυβέρνηση, κατάφερε να διασωθεί από την πολιτική αστάθεια που πυροδοτούσε την κατάρρευση του νομίσματος της, εφαρμόζοντας το ρωσικό σύστημα εναλλαγής προέδρου και υπουργού του στην εξουσία – παράλληλα με τη συνεργασία της στον ενεργειακό τομέα με τη Ρωσία, η οποία όμως δεν φαίνεται να ολοκληρώνεται.
Συνεχίζουν να υπάρχουν βέβαια τα σχέδια τριχοτόμησης της εκ μέρους των Η.Π.Α, ελλοχεύουν εσωτερικές αναταράξεις, όπως επίσης η φούσκα ακινήτων, ενώ τα βασικά της οικονομικά προβλήματα παραμένουν άλυτα – όσο και αν θέλει να τα καλύψει με τη «φυγή προς τα εμπρός», όπως συμπεραίνεται από την εισβολή της στην κυπριακή ΑΟΖ. Το 2015 θα είναι πιθανότατα έτος μεγάλων εντάσεων με την Ελλάδα – με φόντο τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο.
.
Επίλογος
Με δεδομένο το δυσοίωνο μακροοικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον διεθνώς η Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας έχει αποφασίσει μάλλον ανεύθυνα τη διεξαγωγή πρόωρων προεδρικών εκλογών, στη χειρότερη δυνατή στιγμή της ιστορίας της, θα αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα προβλήματα – ειδικά εάν δεν ψηφισθεί πρόεδρος και οδηγηθεί σε διπλές εκλογές.
Κατά την άποψη μας, χωρίς να παίρνουμε το μέρος καμίας παράταξης (επειδή θεωρούμε πως τουλάχιστον τα δύο μεγάλα κόμματα δεν συμπεριφέρονται ορθολογικά, αδυνατώντας να συνεννοηθούν μεταξύ τους ακόμη και στην άκρη του γκρεμού), σε μία τέτοια περίπτωση οι πιθανότητες ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας είναι εξαιρετικά αυξημένες – χωρίς να αποκλείουμε ακόμη και την έξοδο της από την Ευρωζώνη, παρά το ότι είναι θεσμικά αδύνατη.
Επομένως η χώρα μας εισέρχεται σε μία πολύ δύσκολη περίοδο, εκείνη ακριβώς τη χρονική στιγμή που η κρίση χρέους «υποτροπιάζει» – με ευθύνη κυρίως της κυβέρνησης, η οποία δεν μπόρεσε να καταλάβει πως, είτε δεν υπογράφει τα μέτρα που της επιβάλλονται από την ξένη διακυβέρνηση της υπό κατοχή Ελλάδας, είτε εφαρμόζει κατά γράμμα, βασιλικότερα του βασιλιά, αυτά που υπογράφει.
Με απλά λόγια, δεν μπορεί να διαπραγματεύεται κανείς με τους εισβολείς – είτε τους αποδέχεται όπως είναι, είτε τους διώχνει χωρίς καμία συζήτηση, αποδεχόμενος τις συνέπειες, οι οποίες δεν είναι ποτέ ανώδυνες.
Αυτό ισχύει και για την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ευχόμαστε να μην έχει την πρόθεση να πάρει στα χέρια της την «απασφαλισμένη βόμβα», με σκοπό να την παραδώσει στους Πολίτες – υποχρεώνοντας τους να ψηφίσουν αυτοί για την αποδοχή ή μη των μνημονίων (δημοψήφισμα), χωρίς να έχουν την παραμικρή «γνωστική δυνατότητα» να το κάνουν.
Ολοκληρώνοντας, το 2015 φαίνεται πως θα είναι ένα κρίσιμο, αποφασιστικό έτος για ολόκληρο τον πλανήτη – ειδικά για την Ελλάδα, εάν δεν επικρατήσει η κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία ένα κράτος, ευρισκόμενο σε εμπόλεμη κατάσταση, μπορεί να κερδίσει ή να χάσει τον πόλεμο, με βασικό κριτήριο το εάν είναι ενωμένο ή χωρισμένο σε εμφύλιες, αντίπαλες παρατάξεις.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε να συμβεί το πρώτο, αφού διαφορετικά η πατρίδα μας θα οδηγηθεί σε πολύ μεγάλες περιπέτειες, τις οποίες μπορεί ακόμη να αποφύγει – έστω και την τελευταία στιγμή, χαράσσοντας έναν δρόμο που θα την οδηγήσει πραγματικά στην έξοδο από την κρίση, καθώς επίσης στη θέση που της αξίζει από τις δυνατότητες, τον πλούτο, το έμψυχο δυναμικό και τη μοναδική στον κόσμο ιστορία της.
