Ο σκοτεινός τραπεζικός κλάδος είναι 11,9 φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της Ιρλανδίας, ογκωδέστερος από της Κίνας και της Μ. Βρετανίας – η ωρολογιακή βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι, λυμαίνονται την Ελλάδα δύο αντιμαχόμενες μεταξύ τους ξένες συμμορίες, το αμερικανικό ΔΝΤ από τη μία πλευρά, ενώ η Γερμανία με τα πιόνια της από την άλλη (ΕΚΤ, ESM, ΕΕ), συνεχίζεται παράλληλα η απίστευτη απομύζηση της από το εσωτερικό – από τις αχόρταγες μεγάλες τράπεζες, οι οποίες κυριολεκτικά ληστεύουν τους Έλληνες είτε αυτοί είναι μέτοχοι τους, είτε ομολογιούχοι, είτε το ίδιο το δημόσιο, με την ανοχή της κυβέρνησης.
Την ίδια στιγμή ορισμένοι μεγάλοι τραπεζίτες, κάποιοι από τους οποίους εκμεταλλεύονται ασύστολα τις τράπεζες που διοικούν, έχουν το θράσος να παρουσιάζονται ως οι προστάτες των αδυνάτων – αρνούμενοι δήθεν να κατασχέσουν τα σπίτια των «φτωχών βιοπαλαιστών», παρά το ότι αρκετοί έχουν ήδη πουλήσει τα δάνεια τους σε ξένους κερδοσκόπους.
Φυσικά δεν αναφέρουν πως οι ίδιοι «εκβιάζουν» την κυβέρνηση με επαίσχυντο τρόπο –μέσω των τεράστιων εγγυήσεων που τους έχει δώσει στο παρελθόν (πάνω από 140 δις €), των περίπου 48 δις € των προηγουμένων αυξήσεων κεφαλαίου, με τις οποίες επιβαρύνθηκε το δημόσιο χρέος (άρα οι Πολίτες), καθώς επίσης των καταθέσεων των Ελλήνων (άρθρο).
Αιτιολογούν δε τις ανάγκες τους για νέα κεφάλαια, με την αύξηση των επισφαλειών τους στα 107 δις € από τα 207 δις € που έχουν δανείσει συνολικά στην οικονομία – σαν να ήταν οι Έλληνες υπεύθυνοι για τον τρόπο, με τον οποίο διαχειρίζονταν οι τράπεζες τα δάνεια τους. Καμία επιχείρηση άλλωστε δεν θα μπορούσε να ενοχοποιήσει τους Πολίτες για τις ανείσπρακτες πιστώσεις προς τους πελάτες της, πόσο μάλλον να ζητήσει από το κράτος να τις καλύψει – ενώ ο διευθυντής της θα οδηγούταν στη φυλακή, χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση.
Φυσικά οι τοκογλύφοι δεν αναφέρουν πως οι καταθέσεις των Πολιτών δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα δάνεια που παρέχουν οι ίδιοι, δημιουργώντας χρήματα από το πουθενά, καθώς επίσης χρεώνοντας ετήσια επιτόκια που υπερβαίνουν το 500% των δικών τους κεφαλαίων (άρθρο) – ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο για τις δικές τους ανάγκες, χωρίς φυσικά να έχουν την άδεια των αποταμιευτών τους, οι οποίοι έχουν καταντήσει σήμερα να εκλιπαρούν για τα δικά τους χρήματα, φοβούμενοι επί πλέον μήπως τα χάσουν.
Βέβαια κανένας δεν κατακρίνει τις τράπεζες ή/και δεν αναφέρει ότι, έχουν ενισχυθεί από το δημόσιο με τα διπλάσια χρήματα, συγκριτικά με τις επισφάλειες τους – αφού αποτελούν τους μεγαλύτερους διαφημιζόμενους, εξαγοράζοντας αδρά με τα χρήματα των φορολογουμένων τη σιωπή των περισσοτέρων ΜΜΕ” (ΒΒ).
.
Άρθρο
Ενώ συνεχίζεται ο στραγγαλισμός της Ελλάδας από τους πιστωτές της, με τις εγχώριες και ξένες συμμορίες να δρουν ανενόχλητα, ειδικά τις ελληνικές τράπεζες που κλέβουν ασύστολα τους μετόχους τους και το κράτος, η Πορτογαλία κατάφερε να αποφύγει τελικά την καταδίκη της από την καναδική εταιρεία αξιολόγησης – οπότε να συνεχίσει να χρηματοδοτείται από την ΕΚΤ (άρθρο).
Η χώρα όμως που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η Ιρλανδία – λόγω του ότι κατάφερε να ξεφύγει από την κρίση πολύ πιο γρήγορα από όλες τις άλλες. Το γεγονός όμως πως το «θαύμα» αυτό επιτεύχθηκε σε ένα κράτος με τεράστιο συνολικό χρέος (γράφημα), ενώ χρησιμοποιήθηκε από πολλές ξένες τράπεζες ως έδρα των ύποπτων εγχειρημάτων τους, δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.
.
.
Στα πλαίσια αυτά η πρόσφατη έρευνα των ρυθμιστικών Αρχών, σύμφωνα με την οποία ο σκιώδης τραπεζικός τομέας στην Ιρλανδία έχει μέγεθος ίσο με το 1.190% του ΑΕΠ της (11,9 φορές), όταν στη Μ. Βρετανία είναι μόλις 147% (1,47 φορές το ΑΕΠ), επεξηγεί σε μεγάλο βαθμό το «θαύμα» – το οποίο βέβαια θα μπορούσε να καταλήξει σε έναν εφιάλτη, εάν η χώρα δεν ήταν υπό την προστασία των Η.Π.Α. και των αμερικανικών πολυεθνικών.
Σε κάθε περίπτωση ο οργανισμός που ασχολείται με το σκιώδη τραπεζικό τομέα (ανάλυση παρακάτω), δείχνει να είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανήσυχος, όσον αφορά την Ιρλανδία – στην οποία έχουν την έδρα τους σκοτεινά, αδιαφανή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία διαχειρίζονται το 8% των συνολικών παγκοσμίων κεφαλαίων τους.
Εάν δε προσθέσει κανείς πως το μικρό αυτό νησί προηγείται της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Γερμανίας, όσον αφορά το συγκεκριμένο κλάδο, θα κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος – πόσο μάλλον όταν ο δανεισμός όλων αυτών των «ιδρυμάτων» προέρχεται κυρίως από το εξωτερικό, γεγονός που αυξάνει γεωμετρικά τους κινδύνους για την παγκόσμια σταθερότητα.
Την ίδια στιγμή, ο όγκος των επενδυτικών κεφαλαίων που τοποθετούνται σε νομίσματα (Money Market Funds), έχει αυξηθεί κατά 20% στην Ιρλανδία, σε σχέση με το 2011 – ενώ τα υπόλοιπα επενδυτικά κεφάλαια έχουν διπλασιαστεί, με πολλά από αυτά να είναι τοποθετημένα με εξαιρετικά υψηλό ρίσκο.
Το θαύμα λοιπόν έχει την εξήγηση του, η οποία δεν είναι αυτή που προσπαθούν να μας πείσουν, έτσι ώστε να αποδεχθούμε τα δηλητηριώδη μνημόνια – ως φάρμακα για την αναβίωση της οικονομίας της χώρας μας.
