Η Ελλάδα έχει πολλές δυνατότητες για να τα καταφέρει – αρκεί η κυβέρνηση να παραμείνει σταθερή στις δεσμεύσεις της, κυρίως στην ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους, χωρίς την οποία δεν υπάρχει δυνατότητα να ξεφύγουμε από την κρίση
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
.
“Είναι αυτονόητο πως όταν μία επιχείρηση είναι υπερχρεωμένη, δεν μπορεί να αυξάνει τους μισθούς των εργαζομένων της ή να προσλαμβάνει καινούργιους – αφού έτσι επιδεινώνει την κατάσταση της. Ούτε μπορεί να πηγαίνει στην τράπεζα απαιτώντας νέα δάνεια, για να πληρώνει μεγαλύτερους μισθούς – ενώ ποτέ κανείς δεν εξοφλεί παλαιά χρέη, με νέες πιστώσεις.
Η επιχείρηση οφείλει λοιπόν να λύσει πρώτα, άμεσα, το πρόβλημα της υπερχρέωσης της – διαγράφοντας ένα μέρος των χρεών της και εξασφαλίζοντας την περαιτέρω χρηματοδότηση της, για να μπορέσει να επιβιώσει.
Αμέσως μετά, πρέπει να εξορθολογήσει τη λειτουργία της και να αρχίσει να αναπτύσσεται αυξάνοντας το τζίρο, καθώς επίσης την κερδοφορία της. Έτσι, αποκτά τη δυνατότητα να πληρώσει μεγαλύτερους μισθούς, προσλαμβάνοντας νέους υπαλλήλους.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για ένα κράτος, όπως η Ελλάδα – οπότε προηγείται σαφώς η διαγραφή μέρους των χρεών της, έτσι ώστε να μπορεί στη συνέχεια να χρηματοδοτείται από τις αγορές και να αρχίσει να αναπτύσσεται. Αφού το πετύχει, τότε μόνο μπορεί να αυξήσει τις βασικές αμοιβές των εργαζομένων, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να μην υποχρεωθεί σε πωλήσεις παγίων, να αναπτύξει το κοινωνικό κράτος κοκ.
Όταν όμως η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο, πόσο μάλλον όταν αναιρεί την απαίτηση της για διαγραφή χρέους, την οποία συμμερίζεται ακόμη και το ΔΝΤ, τότε το μόνο που μπορεί να περιμένει κανείς είναι την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας – αμέσως μετά την έξοδο της από την Ευρωζώνη και το απόλυτο χάος”.
.
Ανάλυση
Κατ’ αρχή θεωρούμε πως πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο μύθο, για μία παγίδα ίσως με στόχο την επιβολή εκβιασμών, όταν αναφέρει κανείς πως τα επιτόκια δανεισμού (αποδόσεις ομολόγων) της Ελλάδας αυξάνονται συνεχώς, ενώ τα αντίστοιχα των χωρών του Νότου μειώνονται – συμπεραίνοντας αυθαίρετα πως τυχόν χρεοκοπία ή/και έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, δεν θα ήταν καταστροφική για τα υπόλοιπα αδύναμα κράτη.
Βέβαια, η εξέλιξη της πορείας των επιτοκίων των δεκαετών ομολόγων της Ελλάδας (γαλάζια καμπύλη, αριστερή κάθετος) και της Ισπανίας (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος) στο γράφημα που ακολουθεί, φαίνεται ότι το επιβεβαιώνει – κάτι που όμως είναι εντελώς «παραπλανητικό», αφού η πτώση των επιτοκίων της Ισπανίας οφείλεται κυρίως στη στήριξη της από την ΕΚΤ, μέσω της αγοράς μεγάλων ποσοτήτων ομολόγων, στα πλαίσια του νέου προγράμματος που έχει αναγγείλει (QE).
.
.
Αντίθετα, η ΕΚΤ δεν αγοράζει ελληνικά ομόλογα, ενώ η χώρα μας έχει τοποθετηθεί στο στόχαστρο της Γερμανίας, για τους λόγους που έχουμε ήδη αναφέρει (άρθρο) – με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει όλες τις πιέσεις και τα πυρά των αγορών, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τους εταίρους της, οι οποίοι έχουν υποταχθεί δυστυχώς στη γερμανίδα καγκελάριο.
.
Τα προβλήματα της Ελλάδας
Περαιτέρω, έχουμε την εντύπωση πως οι Έλληνες δεν επέλεξαν τη σημερινή κυβέρνηση επειδή απλά θεώρησαν πως είναι έντιμη, πως δεν ήταν αυτή που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία, καθώς επίσης πως δεν έχει κανένα ιστορικό διαφθοράς – αφού όλα αυτά τα πλεονεκτήματα τα έχουν πολλά άλλα κόμματα που δεν έχουν κυβερνήσει τη χώρα και τα οποία έθεσαν την υποψηφιότητα τους στις εκλογές.
Αντίθετα, πιστεύουμε πως την εξέλεξαν επειδή τους υποσχέθηκε πως θα σταματήσει την πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων, η οποία ήταν αποδεδειγμένα καταστροφική (ανάλυση), οδηγώντας τη χώρα τους στην έξοδο από την κρίση.
Επίσης πως θα απαιτούσε τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των δημοσίων χρεών (ανάλυση), αφού χωρίς να προηγηθεί κάτι τέτοιο, είναι αδύνατες όλες οι υπόλοιπες προεκλογικές της δεσμεύσεις – συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωφελών, των στρατηγικών και των μονοπωλιακών κερδοφόρων επιχειρήσεων του δημοσίου, καθώς επίσης της περαιτέρω κρατικής περιουσίας, τουλάχιστον έως ότου οι τιμές της τελευταίας επανέλθουν στα φυσιολογικά τους επίπεδα.
