Η «προμήθεια της διαφθοράς» των πολιτικών ανδρών της χώρας έφτανε στο 17%, από το σύνηθες 10% στον υπόλοιπο πλανήτη – με αποτέλεσμα η κρατική ενεργειακή εταιρεία, αλλά και πολλές κατασκευαστικές, να απειλούνται με χρεοκοπία
.
Η ανάθεση του υπουργείου οικονομικών σε έναν τραπεζίτη, οπαδό της σχολής του Σικάγο, σε κάποιον δηλαδή που ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων που έχουν κατηγορηθεί, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, από τη σημερινή πρόεδρο της Βραζιλίας πως λεηλατούν τους φτωχούς, σε έναν τοκογλύφο με άλλα λόγια από μία κυβέρνηση που ισχυρίζεται πως είναι σοσιαλιστική, αριστερή, δεν είναι εύκολο να δικαιολογηθεί.
Εν τούτοις, φαίνεται πως η πρόεδρος δεν έχει βρει άλλον τρόπο, για να αντιμετωπίσει την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας της – ενώ τυχόν αποτυχία θα της κοστίσει προφανώς την πολιτική επιβίωση της. Η τοποθέτηση της βέβαια, σύμφωνα με την οποία η Βραζιλία χρειάζεται μόνο ορισμένες μικρές διορθώσεις για να επιστρέψει σε πορεία ανάπτυξης, δεν έπεισε κανέναν – αφού όλοι προβλέπουν πως το 2015 η χώρα θα έχει αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης (-1%), ενώ φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα ότι, πλησιάζει μία μεγάλη καταιγίδα.
Οι επιχειρήσεις έχουν σταματήσει να επενδύουν, οι καταναλωτές περιορίζουν τις δαπάνες τους, η ζήτηση μειώνεται σταθερά και το μέλλον δεν φαίνεται καθόλου ρόδινο – με βασικό κριτήριο τα συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (γράφημα), τα οποία πολύ δύσκολα μπορούν να αντιμετωπισθούν.
.
.
Εδώ οφείλουμε να τονίσουμε πως η παραπάνω εξέλιξη παρατηρείται σε όλες εκείνες τις χώρες που δέχτηκαν στο παρελθόν τη «βοήθεια» του ΔΝΤ – με αντάλλαγμα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας τους, η οποία συνήθως καταλήγει στα χέρια των ξένων πολυεθνικών και έμμεσων εντολέων του Ταμείου. Μία ανάλογη εξέλιξη παρατηρείται στην Τουρκία, αν και το περασμένο έτος είχε την τύχη να μειωθούν οι τιμές της ενέργειας, με αποτέλεσμα να περιορισθούν τα ελλείμματα της – ενώ για τη Βραζιλία, η οποία ανήκει στους εξαγωγείς πετρελαίου, οι μειώσεις λειτούργησαν εντελώς αντίθετα.
Περαιτέρω, η Βραζιλία απειλείται με ελλείψεις νερού και ηλεκτρικού ρεύματος – αφού τα φράγματα στα νοτιοανατολικά της χώρας είναι άδεια, λείπει νερό κυρίως στις μεγάλες πόλεις, ενώ παρουσιάζονται συνεχώς διακοπές ρεύματος, οι οποίες διαρκούν πολλές ώρες. Επειδή δε η εποχή των βροχών έχει περάσει, τα πράγματα θα γίνουν πολύ σοβαρά από το Μάιο – όπου υποχρεωτικά το νερό θα μοιράζεται «με το δελτίο», τουλάχιστον στα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα της χώρας.
Φυσικά η πρόεδρος είχε διαβεβαιώσει, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τους Πολίτες της χώρας ότι, δεν θα υπάρχουν ελλείψεις, ενώ δεν είχαν ληφθεί μέτρα ανάγκης. Με δεδομένες τώρα τις τεχνητά χαμηλές τιμές ρεύματος, βενζίνης και εισιτηρίων στα ΜΜΜ, με στόχο τη συγκράτηση του πληθωρισμού, δεν υπάρχει άλλη λύση από την κατάργηση των επιδοτήσεων – οπότε ο πληθωρισμός θα εκτοξευθεί στα ύψη (γράφημα).
Συνεχίζοντας, τόσο η κυβέρνηση της Βραζιλίας, όσο και η κεντρική τράπεζα, προσπαθούν να συγκρατήσουν την υποτίμηση του νομίσματος κάτω από το 7% – ενώ το σχεδιαζόμενο πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού φαίνεται πως θα μετατραπεί σε έλλειμμα, μετά τη διαπίστωση ενός κενού (τρύπα), ύψους 0,7% του ΑΕΠ.
Στα πλαίσια αυτά, ο νεοφιλελεύθερος υπουργός οικονομικών προσπαθεί με αυξήσεις φόρων, καθώς επίσης με μειώσεις δαπανών, να ελέγξει την κατάσταση – κάτι που όμως θα επιδεινώσει το ρυθμό ανάπτυξης, πόσο μέλλον σε συνδυασμό με την αδυναμία της κεντρικής τράπεζας να μειώσει το εξαιρετικά υψηλό βασικό επιτόκιο (12,5%), λόγω των πληθωριστικών πιέσεων.
Δυστυχώς, δεν φαίνεται καμία βοήθεια από την πλευρά των εξαγωγών, επειδή η ζήτηση παγκοσμίως περιορίζεται, ειδικά στις πρώτες ύλες που εξάγει η χώρα (μεταλλεύματα, ζάχαρη, σόγια), παράλληλα με την πτώση των τιμών τους. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια λοιπόν η Βραζιλία έχει έλλειμμα στο εμπορικό της ισοζύγιο, με αφετηρία τον Οκτώβρη του 2014, με εξαιρετικά δυσμενή αποτελέσματα για την οικονομική της κατάσταση.
Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι η ατμομηχανή της οικονομίας της, η ενεργειακή Petrobras, η μοναδική επιχείρηση που δεν μπόρεσε να «κλέψει» (ακόμη) το ΔΝΤ. Η εταιρεία δεν δανειοδοτείται πλέον από το εξωτερικό, ενώ η νέα διοίκηση της μειώνει συνεχώς το κόστος λειτουργίας, κλείνει μονάδες και πουλάει τα πάγια της, για να μπορέσει να επιβιώσει.
Η αιτία της καταστροφής φαίνεται να είναι η κακή διαχείριση της εταιρείας, η οποία έχει οδηγηθεί στα βράχια τόσο από τη σημερινή πρόεδρο, όσο και από τον προκάτοχο της (Lula), επειδή την χρησιμοποιούσαν για να διατηρείται χαμηλή η τιμή της βενζίνης, καθώς επίσης για τη δημιουργία θέσεων εργασίας – κατασκευάζοντας για πολιτικούς λόγους διυλιστήρια σε περιοχές που ήταν αδύνατον να λειτουργήσουν κερδοφόρα. Ελπίζουμε να μην συμβεί το ίδιο με τη ΔΕΗ στην Ελλάδα, όπως δυστυχώς προβλέπεται – αφού η κυβέρνηση μας φαίνεται να ανήκει στους οπαδούς του βραζιλιάνικου κόμματος εξουσίας.
Σε κάθε περίπτωση, η Petrobras εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο κατάστημα αυτοεξυπηρέτησης για πολιτικούς και επιχειρηματίες – αφού για παραγγελίες ύψους 23 δις $ συμφωνούνταν οι τιμές κάτω από το τραπέζι, έναντι χρηματισμού ύψους 4 δις $.
Με απλά λόγια η προμήθεια της διαφθοράς των πολιτικών ανδρών της χώρας έφτανε στο 17%, από το σύνηθες 10% στον υπόλοιπο πλανήτη. Φυσικά αυτό δεν συνέβαινε μόνο στην Petrobras, αλλά και σε έναν μεγάλο αριθμό κατασκευαστικών εταιρειών, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν σταματήσει τα έργα υποδομής – ενώ προβλέπονται μαζικές απολύσεις.
Συμπερασματικά λοιπόν, η οικονομική κατάσταση της Βραζιλίας επιδεινώνεται συνεχώς, μαύρα πυκνά σύννεφα έχουν καλύψει τον ορίζοντα της, ενώ η επόμενη χρεοκοπία πλησιάζει επικίνδυνα – παρά το ότι είναι αναμφίβολα μία από τις πλουσιότερες παγκοσμίως χώρες, με κριτήριο τα ενεργειακά και λοιπά της αποθέματα.
