Τα πλεονάσματα ή ελλείμματα είναι σχετικά, εξαρτώμενα από τις μελλοντικές εξελίξεις – οι οποίες θα μπορούσαν να είναι θετικές, εάν λαμβανόταν μέτρα ανάπτυξης, με κέντρο βάρους τις μικρομεσαίες, καθώς επίσης τις εξαγωγικές επιχειρήσεις
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
“Πιστεύουμε πως εάν δεν πάρουμε μόνοι μας τη ζωή μας στα χέρια μας, παύοντας να περιμένουμε το «σωτήρα πολιτικό» ως τον «από μηχανής Θεό» που θα μας οδηγήσει στον παράδεισο, δεν πρόκειται να δούμε «φως στο τούνελ». Αντίθετα, το σκοτάδι θα γίνεται όλο και πιο βαθύ, άγριο, οδυνηρό και τρομακτικό – ενώ θα αυξάνονται συνεχώς οι πιθανότητες να βυθιστούμε σε μία «πύρινη κόλαση», για πάρα πολλές δεκαετίες.
Πόσο μάλλον με έναν άβουλο καπετάνιο στο «βαρύ τιμόνι» της πατρίδας μας και με ένα «ανοικονόμητο» πλήρωμα που δεν έχουν απολύτως καμία ναυτική ικανότητα, που δεν γνωρίζουν καν το λιμάνι προορισμού του, καταπονημένου από την καταιγίδα έξι ολόκληρων χρόνων, ελληνικού πλοίου, που χρησιμοποιούν ξένη πυξίδα, χωρίς καν να γνωρίζουν τη λειτουργία της και που ρίχνουν συνεχώς περισσότερους επιβάτες στη θάλασσα – ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των πειρατών, οι οποίοι έχουν καταλάβει και λεηλατούν ανεμπόδιστα το δύστυχο καράβι (άρθρο)“.
.
Άποψη
Έχουμε την εντύπωση πως το «πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων» της Τρόικας, η επιβεβαίωση δηλαδή του πρωτογενούς πλεονάσματος και της θετικής πορείας της ελληνικής οικονομίας (!), έχει ημερομηνία λήξης τις εκλογές – αφού, μέσω αυτού, γίνεται προσπάθεια επιβολής της επίπλαστης πολιτικής σταθερότητας, καθώς επίσης της κοινωνικής συνοχής που απαιτούν οι αγορές και η Γερμανία. Μίας σταθερότητας που όμως πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί, εάν δεν μεσολαβήσουν εποικοδομητικές αλλαγές.
Υπάρχει βέβαια μία πιθανότητα, λόγω της τεκμηριωμένης αδυναμίας (άρθρο) της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις, να εκφέρει σοβαρό πολιτικό λόγο και να πείσει – ειδικά όσον αφορά το θέμα του χρέους, όπου προβάλλεται η «άρνηση» της αποπληρωμής του (!), η μονομερής στάση πληρωμών δηλαδή, όταν κύριοι δανειστές (80%) είναι πλέον τα «κράτη-εταίροι» της Ελλάδας στην Ευρωζώνη!
Από την άλλη πλευρά, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κόμματα δεν έχουν «προσωπικότητα» – εκείνα τα ειδικά χαρακτηριστικά δηλαδή που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση, απέναντι σε μία κυβέρνηση έρμαιο των δανειστών, της καγκελαρίου και της συγκυρίας.
Απέναντι σε μία κυβέρνηση που θριαμβολογεί για το νέο δανεισμό της με «γερμανικές πατερίτσες» και με επιτόκιο 4,75% για τα πενταετή ομόλογα – όταν προχθές η Πορτογαλία δανείσθηκε με 3,58% για δεκαετή διάρκεια (6,08% είναι το αντίστοιχο σημερινό για την Ελλάδα και 3,07% για την Ισπανία).
Την ίδια στιγμή βέβαια όλα ανεξαιρέτως τα οικονομικά μεγέθη της χώρας μας έχουν επιδεινωθεί (ανάλυση), η ανεργία καλπάζει, ο παραγωγικός ιστός έχει αποψιλωθεί, πάνω από 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν χρεοκοπήσει, ενώ χιλιάδες νέοι «εξορίζονται» – ακούσια φυσικά και με ελάχιστες πιθανότητες να επιστρέψουν.
Εν τούτοις, η Τρόικα και η Γερμανία διακρίνουν φως στο σκοτεινό τούνελ – εντός του οποίου, πάνω από τέσσερα χρόνια τώρα, βαδίζουμε χωρίς πυξίδα. Το συμπέρασμα τους στηρίζεται στο ότι, το 2013 η Ελλάδα εισέπραξε περισσότερα από όσα ξόδεψε – χωρίς βέβαια να υπολογίζονται οι τόκοι, καθώς επίσης οι έκτακτες πληρωμές. Επομένως, είναι σε θέση να καλύπτει μόνη της τα ετήσια έξοδα της – όπου όμως τα τρία διαφορετικά ινστιτούτα που τα υπολογίζουν, έχουν ανακοινώσει διαφορετικά νούμερα.
.
(α) Η Κομισιόν δήλωσε πως το πρωτογενές πλεόνασμα είναι της τάξης του 0,8% του ΑΕΠ – αφαιρώντας όχι μόνο τους τόκους, αλλά και όλες τις δημόσιες δαπάνες, οι οποίες οφείλονται στις απαιτήσεις του προγράμματος διεθνούς βοήθειας. Η αιτία είναι το ότι, με βάση την Τρόικα, καθώς επίσης με τη συμφωνία του δεύτερου πακέτου στήριξης, εφόσον οι δημόσιες αυτές δαπάνες δεν θα επαναληφθούν, δεν πρέπει να συμπεριληφθούν!
Οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες δε απέρριψαν τις κατηγορίες για «ωραιοποίηση» των οικονομικών μεγεθών της Ελλάδας – με απώτερο στόχο να την οδηγήσουν στις αγορές, διευκολύνοντας την αποπληρωμή των δανείων που έχει λάβει η χώρα από την ΕΚΤ και τους «εταίρους» της.
.
(β) Η Eurostat δήλωσε πως η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα το 2013, ύψους 12,7% του ΑΕΠ – ενώ, χωρίς τους τόκους, είχε (πρωτογενές) έλλειμμα 8,7% του ΑΕΠ. Επομένως, δεν είχε πρωτογενές πλεόνασμα, όπως ισχυρίζεται η Κομισιόν – σύμφωνα με την οποία οι δαπάνες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ύψους 10,8% του ΑΕΠ, δεν πρέπει να συνυπολογισθούν, επειδή δεν πρόκειται να επαναληφθούν.
Για να γίνει κατανοητή η «λογική» της Κομισιόν, εάν ένα νοικοκυριό αγοράσει ένα αυτοκίνητο, δεν πρέπει να το υπολογίσει στα έξοδα του, επειδή τον επόμενο χρόνο δεν θα χρειαστεί καινούργιο – γεγονός που, μεταξύ άλλων, αποκλείει τα τροχαία δυστυχήματα, τα οποία θα απαιτούσαν την επισκευή του (νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών).
.
(γ) Η ελληνική πλευρά (υπουργείο οικονομικών) ανακοίνωσε πως το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν της τάξης του 2,5% του ΑΕΠ (4,5 δις €), επειδή πρέπει να αφαιρεθούν οι επιστροφές των κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα – κάτι που δεν είναι παράλογο, ενώ μάλλον θα συνεχιστεί στα επόμενα έτη.
Περαιτέρω, η ύπαρξη ενός πρωτογενούς πλεονάσματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δοθούν στην Ελλάδα περισσότερες διευκολύνσεις (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, χαμηλότερα επιτόκια), σε σχέση με την εξυπηρέτηση του τεράστιου δημοσίου χρέους της – με το πρωτογενές πλεόνασμα να θεωρείται ως εκείνος ο οικονομικός δείκτης ο οποίος, ανεξάρτητα από το απόλυτο ύψος του χρέους, εγγυάται την πληρωμή των τρεχουσών δημοσίων δαπανών, από τα κρατικά έσοδα.
Παραμένει βέβαια η απορία, σχετικά με τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους – το οποίο τοποθετήθηκε στο 175,1% του ΑΕΠ, αφού συμπεριελήφθησαν εδώ (αλλά όχι στο έλλειμμα!), τα ποσά που δόθηκαν στις τράπεζες, τα οποία ανέλαβαν ως εκ τούτου οι Έλληνες φορολογούμενοι. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται τα δημόσια χρέη των υπολοίπων χωρών – καθώς επίσης τα ελλείμματα των υπερχρεωμένων.
.
Τα δημόσια χρέη των υπολοίπων χωρών – καθώς επίσης τα ελλείμματα των υπερχρεωμένων
.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
