Το παράδοξο της υψηλής ισοτιμίας του ευρώ, τα τεράστια ποσά στα ταμεία των πολυεθνικών εκτός Η.Π.Α., η νέα χρεοκοπία στην Κίνα, καθώς επίσης η εξέλιξη των τιμών των ακινήτων στην Ιαπωνία – η οποία ίσως σημαίνει το τέλος της εκεί ύφεσης
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Παρά την πτώση του ευρώ απέναντι στο δολάριο, μετά τις ανακοινώσεις της Fed (κείμενο). η ισοτιμία του παραμένει σε υψηλά επίπεδα, δυσκολεύοντας τις εξαγωγές πολλών χωρών της Ευρωζώνης. Η μοναδική χώρα που επωφελείται είναι η Γερμανία – οι πολύ μεγάλες εξαγωγές της οποίας απαιτούν αντίστοιχα αυξημένες εισαγωγές πρώτων υλών και ενέργειας, με αποτέλεσμα να γίνονται φθηνότερες, όταν ανατιμάται το ευρώ.
Η υψηλή ισοτιμία του νομίσματος αποτελεί στην πραγματικότητα γρίφο – λόγω της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, η οποία είναι κατά πολύ πιο επικίνδυνη από αυτήν στις Η.Π.Α., ειδικά στον τραπεζικό κλάδο. Επίσης, λόγω των τεράστιων ανισορροπιών εντός της Ευρωζώνης (γερμανικά πλεονάσματα), της μεγαλύτερης έκθεσης της στα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Ουκρανία (τράπεζες, ενέργεια) κοκ.
Οι ειδικοί συναλλάγματος μίας μεγάλης τράπεζας έχουν δώσει μία ενδιαφέρουσα απάντηση στο γρίφο – σύμφωνα με την οποία το ευρώ εξελίσσεται θετικά, όταν ο τραπεζικός τομέας της Ευρωζώνης εξελίσσεται θετικότερα. Πράγματι δε, υπάρχει μία στενή σχέση μεταξύ της ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου, καθώς επίσης της «σχετικής απόδοσης» των μετοχών των ευρωπαϊκών τραπεζών, σε σύγκριση με το σύνολο της αγοράς.
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται καθαρά ότι, οι αυξομειώσεις των τιμών των μετοχών των τραπεζών, προκαλούν ανάλογες διαφοροποιήσεις στο νόμισμα – οι οποίες βοηθούν τις προβλέψεις, όσον αφορά την εξέλιξη της ισοτιμίας του.
.
Η σχέση μεταξύ των διακυμάνσεων στις τιμές των μετοχών των τραπεζών και της τιμής του Ευρώ έναντι του δολαρίου
.
Εάν υποθέσουμε πως κάτι τέτοιο ισχύει, με βάση τις ενδείξεις για τις τραπεζικές μετοχές, οι οποίες δείχνουν να υποχωρούν σε σχέση με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, το ευρώ θα υποτιμηθεί – πόσο μάλλον εάν οι αγορές πιστέψουν την κυρία Yellen, όσον αφορά την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων.
.
Η ΦΟΡΟΑΠΟΦΥΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ
Εν τω μεταξύ, οι μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις μεταφέρουν πολλά χρήματα στο εξωτερικό – γεγονός που ενισχύει την άποψη, σύμφωνα με την οποία οι Η.Π.Α. έχουν προσβληθεί από το «παράδοξο του Minsky».
Τα τεράστια κέρδη τους, σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων που τους παρέχονται αφειδώς από την κυβέρνηση, έχουν αυξήσει σημαντικά τα μετρητά στα ταμεία τους – ενώ προσπαθούν παράλληλα να αποφύγουν τη φορολογία, μεταφέροντας το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους σε φορολογικούς παραδείσους εκτός των Η.Π.Α. (Ιρλανδία, Λουξεμβούργο κλπ.).
Φυσικά κάποια στιγμή θα μπορούσαν να «επαναπατριστούν» τα κέρδη, με στόχο την αγορά των δικών τους μετοχών, την πληρωμή μερισμάτων κοκ. Σε μία τέτοια περίπτωση όμως οι φορολογικές «ελαφρύνσεις» θα χάνονταν – οπότε μάλλον δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.
Όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, το 2013 τα μετρητά των 307 μεγαλύτερων επιχειρήσεων των Η.Π.Α. στο εξωτερικό ήταν της τάξης των 1.950 δις $ – αυξημένα κατά 12% σε σχέση με το 2012.
.
Η αξία των μετρητών των 307 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Αμερικής, τοποθετημένα στο εξωτερικό
.
Μόνο οι 15 μεγαλύτερες επιχειρήσεις διατηρούν μετρητά της τάξης των 795 δις $ – με πρώτη της General Electric, με 110 δις $. Ακολουθούν οι υπόλοιπες, κυρίως υψηλής τεχνολογίας και φαρμακευτικές, οι οποίες μπορούν πολύ εύκολα να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματα των διεθνών φορολογικών παραδείσων – εις βάρος φυσικά των υπολοίπων αμερικανών, οι οποίοι επιβαρύνονται όλο και με περισσότερους φόρους, λόγω της μείωσης των φορολογικών εσόδων από τις πολυεθνικές στη χώρα τους.
Το γεγονός αυτό αυξάνει γεωμετρικά τις εισοδηματικές ανισότητες στις Η.Π.Α., ενώ δεν πρόκειται να αλλάξει στο μέλλον – αφού οι τεράστιες αυτές πολυεθνικές επιβάλλουν τους νόμους, «χρηματίζοντας» την πολιτική εξουσία, την οποία έχουν μεταβάλλει σε πιστό υπηρέτη τους.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
