Από τον τρόπο που διαπραγματεύθηκε η χώρα τα πολλαπλάσια οικονομικά της προβλήματα, σε σχέση με την Ελλάδα, τεκμηριώνεται η τεράστια ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων – στις οποίες οφείλεται αποκλειστικά και μόνο η καταστροφή της πατρίδας μας
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
“Σε γενικές γραμμές, οι κάτοικοι της Ιρλανδίας είναι «φυλετικά δεμένοι» μεταξύ τους – γεγονός που ίσως οφείλεται στα μεγάλα δεινά του παρελθόντος. Η παρουσία και ο ρόλος της οικογένειας είναι εντονότατος σε όλες τις βαθμίδες του κοινωνικού ιστού – ενώ οι Ιρλανδοί δείχνουν να είναι ικανοί, δραστήριοι και απλοί.
Οι περισσότεροι θυμούνταν την Ιρλανδία ως μια χώρα με υπερβολικά αδύναμη οικονομία – μία χώρα που υπέφερε από φτώχεια, από υψηλή ανεργία, καθώς επίσης από αναγκαστική μετανάστευση των Πολιτών της στις Η.Π.Α., στην Αυστραλία, στη Βρετανία και σε διάφορα άλλα μέρη της Ευρώπης. Είναι επίσης γνωστή η καταπίεση των Ιρλανδών από τους Άγγλους κατακτητές – οι φυλετικές διακρίσεις, όπως και ο απροκάλυπτος ρατσισμός που βίωσαν ως μετανάστες.
Η οικονομική έκρηξη του «Κέλτικου Τίγρη», ως αποτέλεσμα της υπερβολικής συσσώρευσης ξένου κεφαλαίου, τη μεταμόρφωσε κυριολεκτικά από μία αγροτική περιφέρεια, σε έναν «καπιταλιστικό παράδεισο». Επομένως, σε πόλο έλξης φτωχών μεταναστών, κυρίως από τις πρώην «κομμουνιστικές» χώρες – επίσης, σε αγαπημένο προορισμό αιτούντων ασύλου από χώρες του «τρίτου κόσμου».
Ένας παράδεισος ωστόσο με ημερομηνία λήξης, καθώς η κρίση του 2007 κατάφερε, μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια, να καταστρέψει ολοκληρωτικά την «επιτυχημένη» οικονομία της χώρας – η οποία θεωρούνταν ως η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη της Ευρώπης, μετά το Λουξεμβούργο (ανάλυση). Συνολικά, το έτος που ξέσπασε η κρίση, οι μετανάστες αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού, με την ανεργία να είναι μόλις 4%.
Το μεγάλο ποσοστό των μεταναστών ήταν φυσικό να προκαλεί αρκετά προβλήματα στη χώρα. Ειδικότερα, οι ρατσιστικές επιθέσεις στην Ιρλανδία δεν αποτελούσαν κάτι ασυνήθιστο – με αποκορύφωμα την δολοφονία δύο Πολωνών μεταναστών από νεαρούς, το Φεβρουάριο του 2008. Δεκάδες ιστοσελίδες δε προπαγανδίζουν γράφοντας: «Κρατήστε την Ιρλανδία λευκή», «Η Ιρλανδία για τους Ιρλανδούς», «Θάνατος στους Νέγρους» κοκ.
Περαιτέρω, αρκετοί υποστήριξαν κατά καιρούς πως οι ημέρες της οικονομικής στενότητας για τους Ιρλανδούς ανήκαν πλέον στο σκοτεινό παρελθόν. Εν τούτοι, απέκρυβαν το τεράστιο κοινωνικό κόστος, με το οποίο εξαγοράσθηκε η τότε «ευημερία» – το ακριβό τίμημα της διάλυσης των κοινωνικών δεσμών, στον βωμό του οικονομικού «κανιβαλισμού».
Αναλυτικότερα, επικίνδυνες «ζώνες-γκέτο» είναι ορατές ακόμη και στο κέντρο του Δουβλίνου – ενώ ζητιάνοι, καθώς επίσης έφηβοι εξαρτημένοι από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, κάνουν έντονη την παρουσία τους στις περισσότερες περιοχές τόσο της πρωτεύουσας, όσο και των υπολοίπων περιοχών της χώρας.
Κοινωνική βία, ρατσισμός, προκαταλήψεις, θρησκοληψία, φονταμενταλισμός, καθώς επίσης οι συνεχώς αυξανόμενες ανισότητες, είναι μερικά από τα εντονότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Οι συμμορίες ανηλίκων και οι δολοφονίες νεαρών ατόμων είναι συχνά πρωτοσέλιδα. Παράλληλα, η ανυπαρξία υποδομών, σε ότι αφορά τις δημόσιες συγκοινωνίες, καθιστούν την καθημερινή ζωή σχεδόν ανυπόφορη.
Περαιτέρω, οι ελλείψεις στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ιρλανδίας επιβαρύνουν επιπλέον την ανάπτυξη θετικών συνθηκών διαβίωσης – ενώ η υπερκατανάλωση αλκοόλ είναι ο μοναδικός τρόπος διασκέδασης για πολλούς. Η εικόνα λοιπόν, με την οποία τα ΜΜΕ παρουσιάζουν την χώρα, απέχει πολλά χιλιόμετρα από την πραγματικότητα.
Από την άλλη πλευρά, το έτος 2000, το μεγαλύτερο μέρος των Πολιτών της Ιρλανδίας, απαντούσε παραδόξως θετικά στην ερώτηση «Πιστεύετε πως η μετανάστευση είναι καλό ή κακό πράγμα για την χώρα σας;» – με αποτέλεσμα να τοποθετείται η Ιρλανδία στην κορυφή των πλέον φιλόξενων χωρών.
Πως όμως είναι δυνατόν μια τόσο θρησκευόμενη, συντηρητική κοινωνία, να παρουσιάζεται ως δεκτική και ανεκτική προς άτομα διαφορετικού πολιτισμικού υποβάθρου, όταν την ίδια στιγμή διοχετεύεται στο διαδίκτυο προπαγανδιστικό νεοναζιστικό υλικό, κυρίως από Ιρλανδούς καθολικούς;
Η «απάτη» αποκαλύφθηκε μερικά χρόνια αργότερα, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, όπου το 72% των Πολιτών δήλωνε πως θα πρέπει να περιοριστεί η μετανάστευση – ενώ το 43% πιστεύει πως πρέπει οι μετανάστες να εγκαταλείψουν την χώρα (το 29% θεωρεί πως όλοι πρέπει να απελαθούν). Το 81% των Πολιτών ηλικίας από 18 έως 24 ετών, θα ήθελε να δει τον αριθμό των μεταναστών να περιορίζεται σημαντικά“.
.
Ανάλυση
Είναι πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται πως οι Η.Π.Α. δεν έχουν πρόβλημα – γεγονός που κατά τους ίδιους τεκμηρίωσε η μείωση του πακέτου ρευστότητας από τη Fed, κατά 10 δις $. Επίσης, η συνεχιζόμενη πτώση της τιμής του χρυσού, η οποία δήθεν αποδεικνύει πως δεν υπάρχουν πληθωριστικοί κίνδυνοι στις Η.Π.Α. – με την πραγματική οικονομία της υπερδύναμης να αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς, οπότε να επιλύεται το πρόβλημα της ανεργίας.
Εν τούτοις η κατανάλωση, ο βασικός πυλώνας του αμερικανικού ΑΕΠ, είναι αρνητική, οι τιμές των ακινήτων σε ποσοστά εισοδήματος είναι πολύ υψηλές, οι χρηματιστηριακοί δείκτες υπερτιμημένοι, οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων (επιτόκιο δανεισμού του κράτους) ξεπέρασαν για πρώτη φορά το 3%, ενώ το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται ραγδαία – με το κατά κεφαλήν δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. να είναι υψηλότερο από το ελληνικό (διάγραμμα που ακολουθεί). Μήπως λοιπόν πρόκειται για μία απλή προπαγάνδα, με ημερομηνία λήξης;
.
Κατά κεφαλήν κρατικό χρέος της Αμερικής – υψηλότερο από αυτό της Ελλάδας
.
Περαιτέρω, με βάση το παραπάνω διάγραμμα, διαπιστώνεται εύκολα ότι, το κατά κεφαλήν δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας η οποία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, είχε πρόβλημα ιδιωτικού χρέους και όχι δημοσίου, είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο της πατρίδας μας. Όμως, όπως γνωρίζουμε από τα (καθεστωτικά) ΜΜΕ, η χώρα εξυγιάνθηκε – αφού δεν είναι πια κάτω από το μηχανισμό στήριξης.
To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)
