Η προοπτική συμφωνίας που επετεύχθη σήμερα είναι ακόμη πιο οδυνηρή από τη συνθήκη των Βερσαλλιών που επιβλήθηκε στη Γερμανία – γεγονός αυτονόητο, αφού η κυβέρνηση οδήγησε προηγουμένως την Ελλάδα σε ένα μονόδρομο, με μηδενικές επιλογές
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Ο κατάλογος των μέτρων του Euro Group χαρακτηρίζεται από μία κοινωνική «αποψίλωση», καθώς επίσης από την αποδόμηση της Δημοκρατίας. Η πρόταση αποτελεί ένα εργαλείο βασανιστηρίων – κανένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Πρακτικά, η Ευρωζώνη θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα προτεκτοράτο της. Είναι ντροπή να αρνούνται μεταξύ τους οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες την εθνική κυριαρχία.
Το κείμενο της συμφωνίας ακολουθεί το πνεύμα και το περιεχόμενο της γερμανικής απαίτησης εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Με τη συμπεριφορά του σκληροπυρηνικού στις διαπραγματεύσεις, η γερμανική κυβέρνηση συνιστά την κινητήρια δύναμη της κατεδάφισης των ευρωπαϊκών αξιών, όπως της Δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης επιβάλλουν πρακτικά την πλήρη υποταγή της Ελλάδας στις δικτατορικές εντολές τους. Απαιτούν από την ελληνική κυβέρνηση νομοθετικές πρωτοβουλίες, σε σημαντικά θέματα, προτού αυτές εγκριθούν από την Τρόικα. Σε τελική ανάλυση, ο δημοκρατικός αυτός ζουρλομανδύας δεν είναι τίποτα άλλο, από την ξένη διακυβέρνηση της Ελλάδας εκ μέρους των πιστωτών της.
Οι Ευρωπαίοι θέλουν να καταστήσουν την Ελλάδα παράδειγμα προς αποφυγή. Με το μήνυμα «υποτάξου ή πέθανε», έχουν σκοπό να επιβάλλουν απαράδεκτες αποφάσεις, σε όλους όσους αρνούνται την πολιτική λιτότητας. Εάν αυτό το πρόγραμμα ψηφισθεί, τότε θα προκληθούν τεράστιες ζημίες στην Ευρώπη. Κανένα κράτος-μέλος δεν μπορεί να αποδεχθεί μία τέτοια «ληστεία» της εθνικής του κυριαρχίας, οπότε θα αυξηθούν οι ευρωσκεπτικιστές σε όλες τις άλλες χώρες.
Αντί να δημιουργεί θετικές προϋποθέσεις ανάπτυξης, το νέο πρόγραμμα επιδεινώνει την αποτυχημένη θανατηφόρα πολιτική λιτότητας. Οι Έλληνες έχουν την επιλογή μεταξύ μίας δήθεν περιορισμένης εξόδου τους από το ευρώ, καθώς επίσης μίας πολιτικής που θα γονατίζει την οικονομία, ενώ θα εξαθλιώνει περεταίρω τον πληθυσμό. Ο πραγματικός στόχος είναι να αποπεμφθεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, χωρίς τυπικά να απαιτείται. Αυτό το πρόγραμμα δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας έντιμος συμβιβασμός” (S. Giegold, Γερμανός βουλευτής, χθεσινή δήλωση – πηγή).
.
Άρθρο
Εισαγωγικά, η συμφωνία που επετεύχθη σήμερα, η οποία δεν είναι βέβαια συμφωνία αλλά προοπτική μελλοντικής επίτευξης της, είναι οδυνηρότερη από αυτήν που περιγράφηκε με τα παραπάνω μελανά χρώματα από τους ίδιους τους Γερμανούς.
Μοιάζει ακόμη πιο ανεύθυνη από τη συνθήκη των Βερσαλλιών, στην οποία υποχρεώθηκε η ηττημένη Γερμανία – όπου ο Keynes είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους, έχοντας τελικά επαληθευθεί με το ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Φυσικά η Ελλάδα δεν έχει το μέγεθος της Γερμανίας, οπότε δεν μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο την Ευρώπη. Είναι όμως δυνατόν να δημιουργηθούν συνθήκες Βαϊμάρης, αφού έπεσε σαν ανόητη στην παγίδα του κ. Σόιμπλε, όπως προέβλεψε ο κ. Βιλιάρδος στην ανάλυση του (Η άλωση της Ελλάδας).
Ακόμη περισσότερο, δεν θα ξεπουληθεί μόνο η ακίνητη περιουσία της με 50 δις €, εκ των οποίων μόλις τα 2,5 δις € θα οδηγηθούν σε επενδύσεις (τα υπόλοιπα για την εξυπηρέτηση του χρέους, έναντι 86 δις € νέου δανείου), αλλά, επίσης, θα «μεταφερθούν» και τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών της – μία ιδιαιτερότητα που αναφέρθηκε με τρόπο που να μην γίνει αντιληπτή.
Κατά την άποψη μου πάντως, η κυβέρνηση έχει πεθάνει για τους δανειστές της χώρας, οι οποίοι δεν φαίνεται να ανέκτησαν την εμπιστοσύνη τους – χωρίς να δίνεται σημασία στο γεγονός ότι, κανένας Έλληνας δεν θα εμπιστεύεται πλέον την Ευρώπη, μετά από όλα όσα διαδραματίσθηκαν. Δεν ξέρω εάν η ελληνική κυβέρνηση έχει πεθάνει επίσης για τους Έλληνες, αφού θα συνεχίσει αμετανόητα να τους λέει τα ίδια ψέματα με το παρελθόν – με τους ίδιους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της.
Αυτό που όμως γνωρίζω είναι ότι, η κυβέρνηση οδήγησε την πατρίδα μας σε έναν απόλυτα καταστροφικό μονόδρομο, αφού δεν έχουμε πλέον καμία άλλη δυνατότητα να μην τηρήσουμε επακριβώς όλα τα μέτρα, τα οποία υπέγραψε ο πρωθυπουργός – όσο οδυνηρά και αν είναι. Δυστυχώς δε, η έξοδος μας από την Ευρωζώνη δεν έχει καθόλου αποφευχθεί, όσα και αν ακούγονται – αφού η κατάσταση της οικονομίας μας είναι δραματική (γράφημα, πηγή), ενώ οι κίνδυνοι ανατροπής της κυβέρνησης, εκ των έσω βέβαια, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
.
.
Η εναλλακτική λύση λοιπόν θα ήταν ο ακαριαίος θάνατος της χώρας, η απόλυτη εξαθλίωση του πληθυσμού, καθώς επίσης η επιστροφή σε μεσαιωνικές συνθήκες – μέσα από κλειστές τράπεζες, μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα και ενέργεια, έντονες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις, κορύφωση της εγκληματικότητας κοκ. Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα κανείς τα εξής:
