.
Η γεωπολιτική διάσταση
Συνεχίζοντας, η αιτία που οδήγησε κάποιες χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης να ξανασκεφθούν το θέμα της υιοθέτησης του ευρώ ήταν η γεωπολιτική του διάσταση – μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία (Economist: Γιατί η Λιθουανία υιοθέτησε το ευρώ). Κάτι ανάλογο απασχολεί άλλωστε και την Ελλάδα, εκτός από την οικονομική της κατάρρευση, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά εγκλωβιστεί στο κοινό νόμισμα (ανάλυση).
Βέβαια, το γεωπολιτικό δίλημμα της Ελλάδας δεν αφορά τη Ρωσία, αλλά την Τουρκία και τη γύρω της περιοχή – όπου έχουν προστεθεί κίνδυνοι, μετά τις αναταραχές στα Σκόπια, τις οποίες φαίνεται πως έχουν πυροδοτήσει οι Η.Π.Α., στα πλαίσια της σύγκρουσης των ενεργειακών αγωγών (άρθρο).
Εάν όμως η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, ανοίγοντας την πόρτα της εξόδου, η οποία θεωρείται ερμητικά κλειστή για όλους, τότε θα ακολουθήσουν πολλές άλλες χώρες – ιδίως αυτές που είναι μεν ισχυρές, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, αλλά στραγγαλίζονται από τη Γερμανία οικονομικά, μέσω του ευρώ.
Σε μία τέτοια περίπτωση, η Ευρωζώνη ίσως καταλήξει σε μία ένωση αδύναμων χωρών, οι οποίες θα είναι υποταγμένες πλήρως στη γερμανική ηγεμονία – κάτι που όμως δεν θα είναι σύμφωνο με τα σχέδια της πρωσικής της κυβέρνησης, περί ανασύστασης του 4ου Ράιχ με τη μέθοδο της ειρηνικής διείσδυσης και κατοχής της Ευρασίας.
.
.
Τα σχέδια της Γερμανίας
Εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς τι ακριβώς σχεδιάζει η Γερμανία για την Ελλάδα, καθώς επίσης για την υπόλοιπη Ευρώπη. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στους Γερμανούς Πολίτες, αλλά σε εκείνη τη βιομηχανική ελίτ, η οποία κυβερνάει τη χώρα απολυταρχικά, κρυμμένη στο παρασκήνιο.
Πρόκειται σε πολλές περιπτώσεις για απογόνους των ναζί, αρκετοί από τους οποίους απέκτησαν τις ιδιοκτησίες τους με τα κλεμμένα χρήματα κατακτημένων λαών, τα οποία είχαν «φυγαδεύσει» έγκαιρα εκτός Γερμανίας – μεταφέροντας τα αργότερα προσεκτικά στη χώρα τους. Τα βασικά σχέδια της Γερμανίας είναι επιγραμματικά τα εξής:
(α) Η ανάκτηση της εθνικής της κυριαρχίας, η ανεξαρτητοποίηση της καλύτερα από τις Η.Π.Α. – μέσω την κατάκτησης μίας ηγεμονικής θέσης στην Ευρωζώνη, κατ’ επέκταση στην Ευρώπη, με οικονομικά μέσα.
(β) Η εξασφάλιση της εξόφλησης των απαιτήσεων του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα της, από τις χώρες-οφειλέτες της, μέσω της «κατάληψης» του εκάστοτε υπουργείου οικονομικών και της επιβολής υψηλών φόρων. Διαφορετικά θα χρεοκοπήσει η Γερμανία, αφού δεν θα μπορούν να πληρώσουν πολλές χώρες και θα ζητήσουν διαγραφή χρεών.
(γ) Η δημιουργία ζωνών φθηνού εργατικού δυναμικού και χαμηλού κόστους στο Νότο, καθώς επίσης στην Ανατολική Ευρώπη – έτσι ώστε να παράγονται προϊόντα ανταγωνιστικά των κινεζικών και λοιπών ασιατικών.
(δ) Οι επενδύσεις των γερμανικών χρηματικών πλεονασμάτων στις περιοχές αυτές (εξαγορά των κερδοφόρων κοινωφελών επιχειρήσεων, οικοπέδων κλπ.), υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι ασφαλείς – γεγονός που σημαίνει ότι, θα πρέπει να ελέγχονται ασφυκτικά όλες οι χώρες-αποικίες.
(ε) Ο έλεγχος των Γερμανών Πολιτών, όσον αφορά τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό – αφενός μεν από φορολογικής πλευράς, αφετέρου για να ενισχύονται οι δικές της ξένες επενδύσεις.
(στ) Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, πλήρης έλεγχος με στόχο την εξασφάλιση πρόσβασης στα ενεργειακά αποθέματα τους – επίσης, καλύτερη πρόσβαση στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και της Β. Αφρικής, έτσι ώστε να αποφευχθεί η πλήρης σχεδόν ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία.
.
Επιμύθιο
Ακόμη και αν είμαι υπερβολικός, όσον αφορά τα σχέδια της Γερμανίας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, κινδυνεύει σοβαρά η οικονομική της ηγεμονία στην Ευρώπη από την Ελλάδα – στην οποία διαπιστώνεται μια συνεχής αύξηση του ποσοστού που τάσσεται υπέρ της δραχμής, παρά το ότι ελάχιστοι αμφιβάλλουν πως θα επρόκειτο για την αυτοκτονία της χώρας.
Με δεδομένη όμως την οικονομική της κατάρρευση, καθώς επίσης τις επιλογές που της προσφέρονται από τη Γερμανία (Λιτότητα ή θάνατος), δεν είναι απίθανο να επιλέξουν οι Έλληνες το θάνατο – όχι στην κυριολεξία βέβαια, αφού η υιοθέτηση της δραχμής δεν είναι συνώνυμη με το τέλος του κόσμου.
Απλούστερα, παρά τη βεβαιότητα του κ. Σόιμπλε, σύμφωνα με την οποία σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα οι Έλληνες θα επέλεγαν την παραμονή τους εντός της Ευρωζώνης πάση θυσία, τη μετατροπή τους δηλαδή σε λεηλατημένους και εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους με όσα μνημόνια απαιτηθούν, ίσως η Γερμανία απατάται – έχοντας την εντύπωση πως της έχουν δημιουργηθεί ήδη οι πρώτες αμφιβολίες, γεγονός που θα φανεί πολύ σύντομα, μέσω των υποχωρήσεων που θα διαπιστωθούν, εάν βέβαια ο πρωθυπουργός κρατήσει τη σωστή στάση.
Κλείνοντας, φυσικά δεν πρέπει να υποτιμήσει η Ελλάδα το γεωπολιτικό ρίσκο, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει σκόπιμα η Γερμανία, με τη βοήθεια των γειτονικών μας χωρών, προσφέροντας τους ανταλλάγματα – κρίνοντας από την επιτυχία του στις χώρες της Βαλτικής, οι οποίες διατήρησαν σταθερή τη σύνδεση των νομισμάτων τους με το ευρώ, πληρώνοντας ένα πανάκριβο τίμημα και χωρίς καμία απολύτως στήριξη της ΕΕ ή της Ευρωζώνης (δάνεια, βοήθεια της ΕΚΤ κλπ.).
