Αν και η δύστυχη χώρα που υιοθέτησε το «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, οι ομοιότητες μαζί της είναι απελπιστικά μεγάλες – όσον αφορά την πολιτική που επιλέχθηκε από το 36% των Ελλήνων
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Δεν ξέρω πόσο αισιόδοξος μπορεί να είναι κανείς σήμερα, όταν ανακοινώνεται μία κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ. Ενός αριστερού κόμματος δηλαδή με ένα έντονα δεξιό, με «αδύναμα», εντελώς άπειρα «στελέχη» και αρχηγούς, καθώς επίσης με εντελώς αντίθετα πολιτικά προγράμματα – σχεδόν εξ ίσου ουτοπικά, μη ρεαλιστικά, μη εφαρμόσιμα και επικίνδυνα συγκρουσιακά.
Οι ευθύνες βέβαια της συγκεκριμένης εξέλιξης, η οποία επιβεβαιώνει αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα (κάθε πέρυσι και καλύτερα), δεν επιβαρύνουν το λαό αλλά, κυρίως, την πνευματική κοινότητα της χώρας – η οποία επέτρεψε να συμβεί κάτι τέτοιο, έχοντας αποστασιοποιηθεί εντελώς από την ενεργό πολιτική.
Ευρύτερα, υπεύθυνοι είναι όλοι εκείνοι οι ικανοί Έλληνες, οι οποίοι απέχουν εντελώς από την πολιτική – είτε επειδή δεν θέλουν να «εκτεθούν», είτε λόγω του ότι πρακτικά αδιαφορούν για την πατρίδα τους. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω τα εξής, χωρίς φυσικά να είμαι απόλυτος:
.
(α) Oι υπερβολικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που δόθηκαν στους Πολίτες από το κόμμα που πλειοψήφησε, είναι αδύνατον ποτέ να «εξαργυρωθούν» – με κίνδυνο να ξεσπάσουν κοινωνικές αναταραχές και αιματηρές εξεγέρσεις, οι οποίες θα έδιναν τη χαριστική βολή στη βαριά νοσούσα πατρίδα μας.
(β) Επειδή η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης που δεν κατάφερε ακόμη να βγει στις αγορές, παραμένοντας στον ορό των δανειστών, οι κίνδυνοι μίας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, καθώς επίσης της εξόδου της από την Ευρωζώνη έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
(γ) Η χώρα απειλείται να «σταυρωθεί» αργά, επώδυνα και μεθοδικά από τη μάλλον «κακεντρεχή» κυβέρνηση της Γερμανίας, έτσι ώστε να αποτελέσει «παράδειγμα προς αποφυγή» για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης – εκτός εάν ενισχυθεί από τις Η.Π.Α., εάν υποθέσουμε πως έχουν προηγηθεί ανάλογες συζητήσεις (άρθρο).
(δ) Τυχόν υποταγή της νέας κυβέρνησης στην Τρόικα, ακόμη και αν συνοδεύεται από κάποιες παραχωρήσεις εκ μέρους των δανειστών, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα – αφού θα υποχρεωθεί σε πολύ μεγαλύτερους συμβιβασμούς, ενώ θα λεηλατηθεί ολοσχερώς η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων.
.
Πόσο μάλλον όταν το ιδιωτικό χρέος, το οποίο ήταν από τα χαμηλότερα της Ευρώπης το 2010, έχει πλέον αναδειχθεί σε μεγαλύτερο πρόβλημα από το δημόσιο – αν και η Ισπανία είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, ιδίως εάν σημειώσει κανείς πως το ΑΕΠ της δεν μειώθηκε τόσο, όσο το ελληνικό.
.
.
Προφανώς θα μπορούσαν να συμβούν πολλά άλλα, τα οποία θα αποδεικνύονταν επώδυνα για την Ελλάδα. Ελπίζω όμως να τα αποφύγουμε, καθώς επίσης να μην επαληθευθεί κανένας από τους φόβους μου – τους οποίους αναφέρω με στόχο να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν από τη νέα ηγεσία της χώρας και να μην πραγματοποιηθούν.
.
Η Βενεζουέλα σήμερα
Η χώρα που έχει εφαρμόσει σήμερα πρακτικά το «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», όπως έχει αποκαλεστεί επίσημα, είναι η Βενεζουέλα. Η αριστερή κυβέρνηση της δεν κατάφερε όμως να σταθεροποιήσει την οικονομία της, παρά το ότι είναι η πλουσιότερη παγκοσμίως σε αποθέματα πετρελαίου – ενώ το δημόσιο χρέος της είναι μόλις στο 50% του ΑΕΠ της.
Το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της Βενεζουέλας επιδεινώνεται διαρκώς, υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις στα τρόφιμα, ενώ πεινασμένοι Πολίτες ξενυχτούν μπροστά από τα καταστήματα λιανικής – για να πάρουν σειρά την επόμενη ημέρα, πριν εξαντληθούν τα προϊόντα στα ράφια.
Το κυβερνών κόμμα βέβαια διαψεύδει ότι, η αιτία των δεινών της χώρας είναι η πολιτική που εφαρμόζει – ενώ την ίδια στιγμή τοποθετεί στρατό μπροστά από τα καταστήματα, έτσι ώστε να εμποδίζονται οι άνθρωποι να αγοράζουν περισσότερα προϊόντα από αυτά που έχουν ανάγκη (εάν φυσικά τα βρίσκουν, κάτι που είναι όλο και πιο σπάνιο).
