Παρά το ότι τα χρέη των χωρών του Νότου αυξάνονται, τα ονομαστικά επιτόκια τους μειώνονται, ενώ τα ασφάλιστρα κινδύνου είναι υψηλά – αποδεικνύοντας το πόσο διαστρεβλώνουν την ελεύθερη αγορά οι παρεμβάσεις των κεντρικών τραπεζών
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Στο άρθρο μας «Ενέσεις αισιοδοξίας» αναφέραμε ότι, τα επιτόκια δανεισμού της Ισπανίας (πενταετές ομόλογο) είναι περίπου ίσα με αυτά των Η.Π.Α. – στο 1,74% ενώ η Ελλάδα δανείσθηκε με 4,95%. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η κρίση στην Ισπανία αποτελεί πλέον παρελθόν – πόσο μάλλον όταν η ανεργία είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, οι κατασχέσεις ακινήτων κλιμακώνονται, ενώ η οικονομία της χώρας έχει βυθιστεί στην ύφεση (-0,2%).
Τα ίδια ισχύουν και για την Ελλάδα όπου, αν και το ποσοστό της ανεργίας περιορίσθηκε ελαφρά, δεν γνωρίζει κανείς εάν οφείλεται στη μείωση του αριθμού των εργαζομένων – όπως συνέβη σε άλλες χώρες (Ιρλανδία, Λιθουανία), στις οποίες η μετανάστευση λειτούργησε με το συγκεκριμένο τρόπο.
Εν τούτοις, η Ισπανία δανείζεται τόσο εύκολα, όσο και πριν από την κρίση – όπως συνέβαινε και στο παρελθόν, όπου η συμμετοχή μίας χώρας στην Ευρωζώνη αύξανε γεωμετρικά την πιστοληπτική της ικανότητα. Ήταν άλλωστε ένας από τους λόγους που «κατάφεραν» πολλά κράτη να υπερχρεωθούν – αφού εάν δεν ανήκαν στην Ευρωζώνη, δεν θα μπορούσαν ποτέ να δημιουργήσουν χρέη της τάξης του 120% του ΑΕΠ τους, δανειζόμενα με τόσο χαμηλά επιτόκια.
Η Ισπανία δεν δανείζεται μόνο εύκολα, αλλά και τόσο φθηνά, όσο οι Η.Π.Α. – ενώ την προηγούμενη εβδομάδα τα επιτόκια των ομολόγων της ήταν για πρώτη φορά μετά το 2007 χαμηλότερα από τα αμερικανικά. Η τάση δε είναι υπέρ της Ισπανίας, αφού τα δικά της επιτόκια μειώνονται συνεχώς τους τελευταίους μήνες, όταν τα αντίστοιχα των Η.Π.Α. αυξάνονται – ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την Ιταλία, στην οποία τα επιτόκια των πενταετών ομολόγων είναι χαμηλότερα από τα βρετανικά (1,77%).
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η καθοδική πορεία των επιτοκίων για τα δεκαετή ομόλογα του δημοσίου των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου – με την Ισπανία να κατέχει την πρώτη θέση.
.
Η καθοδική πορεία των επιτοκίων για τα δεκαετή ομόλογα του δημοσίου των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου
.
Με κριτήριο λοιπόν τα παραπάνω συμπεραίνει κανείς ότι, η εμπιστοσύνη των αγορών στην ευρωπαϊκή περιφέρεια έχει επανέλθει – αν και το γεγονός αυτό είναι η μισή μόνο αλήθεια, σε σχέση με το πως αξιολογείται το ρίσκο των χωρών αυτών από τους επενδυτές.
Αναλυτικότερα, η αξιολόγηση του ρίσκου είναι διαφορετική, στα συμβόλαια ασφάλισης έναντι κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) – όπως φαίνεται από τον πίνακα που ακολουθεί:
.
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Ετήσια ασφάλιστρα κινδύνου πενταετών ομολόγων, σε $
| Χώρα |
Ποσόν ασφάλισης |
Ασφάλιστρο |
| Η.Π.Α. |
10.000.000 |
17.335 |
| Γερμανία |
10.000.000 |
21.500 |
| Ισπανία |
10.000.000 |
90.500 |
| Ιταλία |
10.000.000 |
115.500 |
| Ελλάδα |
10.000.000 |
403.115 |
| Αίγυπτος |
10.000.000 |
405.000 |
Πηγή: CNBC
.
Στα πλαίσια αυτά αναρωτιέται εύλογα κανείς, γιατί το επιτόκιο των ισπανικών ομολόγων είναι χαμηλότερο από αυτό των Η.Π.Α. – αφού τα ασφάλιστρα των δύο χωρών είναι αισθητά διαφορετικά. Η απάντηση βρίσκεται εν μέρει στις κεντρικές τράπεζες των δύο περιοχών του πλανήτη – όπου συμβαίνουν τα εξής:
.
(α) Η Fed προσπαθεί να απορροφήσει τις τεράστιες ποσότητες χρημάτων, με τις οποίες έχει πλημμυρίσει τις αγορές, μειώνοντας σταδιακά το τρίτο πακέτο ρευστότητας (QE) – παρά τους «κλυδωνισμούς» που προκαλεί τόσο στα δυτικά χρηματιστήρια, όσο και στα νομίσματα των αναπτυσσομένων οικονομιών. Επίσης συζητάει την αύξηση των βασικών επιτοκίων, θεωρώντας πως οι Η.Π.Α. έχουν εισέλθει σε πορεία ανάπτυξης – οπότε θα πρέπει να περιορισθούν οι πληθωριστικές πιέσεις.
.
ΗΠΑ – ποσοστό διαφοράς του ΑΕΠ της χώρας (ανάπτυξη)
.
Στο προηγούμενο γράφημα φαίνεται ο ρυθμός ανάπτυξης των Η.Π.Α. – όπου, μεταξύ άλλων, συμπεραίνεται πως το επιτόκιο δανεισμού τους είναι χαμηλότερο από το ρυθμό ανάπτυξης, οπότε βιώσιμο. Με δεδομένο δε το ότι, ο μέσος πληθωρισμός υπολογίζεται στο 1,5%, ένα ονομαστικό επιτόκιο της τάξης του 1,7% σημαίνει πως το πραγματικό είναι 0,2%.
Στα πλαίσια αυτά κάθε θετική είδηση, όπως η χθεσινή περί μείωσης των επιδομάτων ανεργίας, λειτουργεί αρνητικά για τα χρηματιστήρια – επειδή ενδυναμώνει την άποψη ότι, η Fed θα συνεχίσει να μειώνει τη ρευστότητα, αυξάνοντας αμέσως μετά τα βασικά επιτόκια.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
