Υπάρχουν υποψίες, σύμφωνα με τις οποίες ο πόλεμος που σχεδιάζεται δεν έχει καμία σχέση με τα χημικά ή με το καθεστώς, αλλά με την προσπάθεια των Η.Π.Α. να επιλύσουν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, από την αύξηση του επιτοκίου δανεισμού.
Όπως φαίνεται η κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας παραδέχθηκε ότι, ορισμένες επιχειρήσεις της χώρας έχουν εξάγει χημικά στη Συρία (φθοριούχο νάτριο), μεταξύ των ετών 2004 και 2010 – μη σεβόμενες τις διεθνείς συνθήκες. Η δικαιολογία τους, σύμφωνα με την οποία οι εισαγωγείς ήταν εταιρείες καλλυντικών δεν πείθει κανέναν – αφού οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν σίγουρα ότι, επρόκειτο για «εταιρείες-οχήματα».
Οι διαμαρτυρίες λοιπόν για τη χρήση αυτών των χημικών είτε από την κυβέρνηση της Συρίας, είτε από τους αντιπάλους της, είναι μάλλον «για τα μάτια του κόσμου» – όπως όλες όσες αφορούν πολέμους που διεξάγονται στον πλανήτη, με όπλα που εξάγονται κυρίως από τις δυτικές βιομηχανίες.
Περαιτέρω, εάν τελικά αποφασισθεί από τις Η.Π.Α. η επίθεση εναντίον της Συρίας (κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο, μετά την υπαναχώρηση του κ.Obama εις βάρος του κύρους της υπερδύναμης – γεγονός που, εάν είναι έτσι, θα του κοστίσει ακριβά), ο μεγάλος κερδισμένος θα είναι τα ομόλογα δημοσίου των Η.Π.Α. – γεγονός πολύ σημαντικό για το, εκτός ελέγχου, δημόσιο χρέος της υπερδύναμης, αφού θα μειώνονταν τα επιτόκια δανεισμού της
Ειδικότερα, σε εποχές γεωπολιτικών κρίσεων, οι επενδυτές αναζητούν σίγουρες τοποθετήσεις – προτιμώντας τα ομόλογα αντί των μετοχών, τις ανεπτυγμένες οικονομίες αντί τις αναδυόμενες, καθώς επίσης τις ασφαλείς δυτικές εταιρείες, αντί τις αναπτυσσόμενες.
Συνεχίζοντας, τα χρηματιστήρια πέφτουν, όταν ξεκινάει ένας πόλεμος – ενώ, όταν ο πόλεμος αυτός διεξάγεται στη Μέση Ανατολή, η τιμή του πετρελαίου εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα, σε σχέση με τις τιμές των μετοχών (Διάγραμμα Ι).
–
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Ι – ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ (ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1990)
–
Όπως φαίνεται από το διάγραμμα Ι, κατά τη διάρκεια του «πολέμου του κόλπου» στη Μ. Ανατολή, η πτώση του αμερικανικού δείκτη μετοχών S&P ήταν ανάλογη της αύξησης της τιμής του πετρελαίου.
Από το διάγραμμα ΙΙ τώρα που ακολουθεί φαίνεται ότι, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου συνδέεται με τα επιτόκια των αμερικανικών ομολόγων – μπορεί όμως να αντιστραφεί, εάν ακολουθήσει πόλεμος.
–
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΙ
Η σχέση μεταξύ ομολόγων και πετρελαίου μπορεί να αντιστραφεί σε περιόδους κρίσεων
–
Επομένως, τυχόν επίθεση των Αμερικανών στη Συρία θα είχε τα παραπάνω αποτελέσματα – γεγονός που δημιουργεί σε πολλούς την υποψία ότι, ο πόλεμος που σχεδιάζεται δεν έχει καμία σχέση με τα χημικά ή με το καθεστώς (πόσο μάλλον όταν η πτώση του κ.Assad δεν συμφέρει καθόλου τις Η.Π.Α.).
Σύμφωνα τώρα με τις υποψίες αυτές, η επίθεση έχει σχέση με την προσπάθεια της υπερδύναμης να επιλύσει τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει, ειδικά αυτά από την αύξηση του επιτοκίου δανεισμού της – το οποίο ξεπέρασε το 3%, όσον αφορά τα δεκαετή ομόλογα.
Εάν δε διαπιστώσει κανείς ότι, κερδισμένη θα είναι και η Ρωσία, αφού θα αυξηθούν τα έσοδα της από την πώληση όπλων, καθώς επίσης από την κλιμάκωση της τιμής του πετρελαίου (κερδισμένος θα είναι και ο πρόεδρος της, η απολυταρχική ισχύς του οποίου αυξάνεται σε περιόδους αναταραχών), τότε ίσως σκεφθεί πως για μία ακόμη μία φορά τα «φαινόμενα απατούν».
Ότι δηλαδή οι Η.Π.Α. συνεργάζονται στενά με τη Ρωσία και δεν έχουν καθόλου ψυχρανθεί οι σχέσεις τους – με τους δύο προέδρους να παίζουν απλά το ρόλο που τους έχει ανατεθεί, «για τα μάτια του κόσμου».
Σε μία τέτοια περίπτωση ο μεγάλος χαμένος θα ήταν η Γερμανία, η οποία κυριολεκτικά «ακροβατεί» ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις – αν και πρόκειται για υποψίες, για υποθέσεις καλύτερα, οι οποίες πολύ συχνά ευρίσκονται στα όρια της φαντασίας.
