.
Εικόνα: Checkpoint Charlie στο δυτικό Βερολίνο
.
Η πρωσική κυβέρνηση θεωρεί πως οι συνθήκες είναι κατάλληλες για μία ιστορική αλλαγή: για την κατάκτηση της ηγεμονίας της Ευρώπης, παράλληλα με την ανεξαρτητοποίηση της από τις Η.Π.Α. – η τραγική οικονομική κατάσταση του φτωχότερου 40% των γερμανών Πολιτών, λόγω της εσωτερικής υποτίμησης.
.
(Το άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Ένα από τα κυριότερα καθήκοντα του ΝΑΤΟ όταν ιδρύθηκε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν να δεσμεύσει τη Γερμανία σε ένα διεθνές πλαίσιο, το οποίο θα την εμπόδιζε να αποτελέσει ξανά μία απειλή για την ειρήνη στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα λόγια του πρώτου γραμματέα της δυτικής στρατιωτικής συμμαχίας, «το ΝΑΤΟ θα φρόντιζε να διατηρήσει τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω». Τώρα η Merkel δημιουργεί την εντύπωση πως οι Αμερικανοί δεν είναι πραγματικά μέσα, επί πλέον πως η Γερμανία και η Ευρώπη θα διαδραματίσουν έναν πολύ σημαντικό και ανεξάρτητο ρόλο, από αυτόν τα τελευταία 70 χρόνια” (Washington Post 28.05.12, πηγή).
.
Ανάλυση
Ενώ οι δύο μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, τόσο η παραπάνω, όσο και οι New York Times (πηγή) χαρακτηρίζουν τα πρόσφατα λόγια της καγκελαρίου ως μία «τεκτονική μετατόπιση» (…εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουμε τη μοίρα μας πραγματικά στα δικά μας χέρια, άρθρο μας), τα γερμανικά ΜΜΕ αναφέρονται παραστατικά σε έναν ελαφρά «τρελό μάτσο», ο οποίος κατέκτησε το Λευκό Οίκο και τώρα θέλει να καταστρέψει τον πλανήτη!
Επειδή δε η κυρία Merkel «στριμώχθηκε» με αυτόν τον άθλιο τρόπο από τον κ. Trump, αναγκάστηκε να πάρει στα χέρια της τον ηγετικό ρόλο που την υποχρέωσε ο Αμερικανός και να ενεργήσει μόνη της εκπροσωπώντας την Ευρώπη – με στόχο να δημιουργήσει μία νέα και ισχυρή ΕΕ, χωρίς τις Η.Π.Α. και τη Μ. Βρετανία.
Παράλληλα η γερμανική FAS, ενώ η καγκελάριος ανακοίνωνε το νέο «γεωστρατηγικό της δόγμα» στη Βαυαρία πίνοντας μπύρα, αναφέρθηκε σε ένα μυστικό σχέδιο της για την Ευρώπη (πηγή), το οποίο έχει ήδη καταρτίσει – στο όραμα που έχει για το μέλλον της ηπείρου μας.
Ξεκινάει από την κοινή άμυνα της ΕΕ απέναντι στους πρόσφυγες και συνεχίζει με τη στενή στρατιωτική συνεργασία όλων των ευρωπαϊκών κρατών – καταλήγοντας σε ένα νέο χρηματοδοτικό μοντέλο, μέσω του οποίου θα επωφελούνται τα κράτη που επιβάλλουν μεταρρυθμίσεις με χρήματα που θα προέρχονται από το ΦΠΑ, καθώς επίσης στην ανάληψη της ηγεσίας της ΕΚΤ από το γερμανό κεντρικό τραπεζίτη!
Με απλά λόγια, αφού η Μ. Βρετανία εγκατέλειψε την ΕΕ, οι Η.Π.Α. λαμβάνουν αποστάσεις από τη στιγμή που ένας υπό πίεση στο εσωτερικό της χώρας του πρόεδρος δεν είναι πρόθυμος να συνεργασθεί με τους Ευρωπαίους, ενώ οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης εξαρτώνται οικονομικά από τη Γερμανία, η καγκελάριος θεωρεί πως είναι η μεγάλη ευκαιρία της χώρας της, καθώς επίσης της ίδιας, να αναδειχθεί στον ηγεμόνα της Ευρώπης.
Πόσο μάλλον όταν οι υπόλοιπες προϋποθέσεις είναι θετικές, όπως στο παράδειγμα της Ρωσίας, η οποία εν πρώτοις περιθωριοποιήθηκε και στη συνέχεια κατηγορήθηκε ως κοινή απειλή για τις χώρες της ΕΕ – ειδικά για τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης, τα οποία χρειάζονται μία ισχυρή δύναμη που να τα προστατεύει.
Τέλος ο ευρωπαϊκός νότος έχει υποταχθεί στη Γερμανία, με εξαίρεση τους Έλληνες Πολίτες, όπου όμως η πολιτική τους ηγεσία είναι σχεδόν στο σύνολο της συμβιβασμένη – ενώ η Γαλλία έχει έναν νεαρό και άπειρο πρόεδρο, ο οποίος είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένος από τη Γερμανία που τον στήριξε προεκλογικά, έχοντας την ίδια νεοφιλελεύθερη αντίληψη με την καγκελάριο.
Ως εκ τούτου η κυβέρνηση της Γερμανίας θεωρεί πως οι συνθήκες είναι κατάλληλες για μία ιστορική αλλαγή: για την κατάκτηση της ηγεμονίας της Ευρώπης, μέσω της οποίας θα αναδειχθεί στον τέταρτο ισχυρό πόλο του πλανήτη, καταφέρνοντας παράλληλα να ανεξαρτητοποιηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» λοιπόν η Μ. Βρετανία και οι Η.Π.Α. απομονώθηκαν, η Ρωσία έμεινε εκτός και η Ευρώπη έγινε σταδιακά γερμανική – με δύο όμως μεγάλα ερωτηματικά:
(α) Η Ρωσία: Εάν πράγματι οι Η.Π.Α. αποσυρθούν από την Ευρώπη (κάτι που φαίνεται πολύ δύσκολο, ενώ ο στόχος τους πιθανόν να είναι το μοίρασμα της ηπείρου μας σε ζώνες επιρροής δικής τους, της Ρωσίας και της Κίνας στα πλαίσια ενός τριπολικού πλανήτη), θα υπάρξουν δύο «τοπικές» μεγάλες δυνάμεις – η Γερμανία και η Ρωσία. Οι δυνάμεις αυτές κάποια στιγμή θα συγκρουστούν μεταξύ τους – κάτι που συνέβαινε ανέκαθεν ιστορικά, αφού η συγκεκριμένη «συγκυρία» έχει οδηγήσει στο παρελθόν σε κρίσεις και σε πολέμους.
(β) Η Ελλάδα: Μπορεί να έχουν ηττηθεί και υποταχθεί όλες οι κυβερνήσεις της χώρας μας, αλλά οι Πολίτες της είναι οι μοναδικοί στην Ευρώπη που συνεχίζουν να αντιδρούν, μη ανεχόμενοι την πολιτική που τους επιβλήθηκε από τη Γερμανία. Πρόκειται για εκείνους που, παρά τα λάθη τους, αφαίρεσαν την ψεύτικη μάσκα της πρωσικής κυβέρνησης και έφεραν ξανά στην επιφάνεια το ναζιστικό παρελθόν της – ενώ είναι οι μοναδικοί παγκοσμίως, οι οποίοι αντιστάθηκαν τόσο στο ΔΝΤ όσο και στον Α. Σόιμπλε, παρά την τρομοκρατία, τους εξευτελισμούς και τις επαίσχυντες προσβολές του, πληρώνοντας ένα πανάκριβο, οδυνηρό και δυσανάλογο τίμημα.
Ως εκ τούτου, εάν κινδυνεύει από κάποιο λαό η γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη, η Ευρωζώνη και η ΕΕ, αυτός είναι οι Έλληνες – υπενθυμίζοντας πως λόγω της ελληνικής τραγωδίας δεν θέλει καμία άλλη χώρα να υιοθετήσει το ευρώ, ορισμένες όπως η Φινλανδία ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν, ενώ ήταν πιθανότατα η βασική αιτία, για την οποία η Βρετανία αποχαιρέτησε την ΕΕ.
Το μήλο της έριδος
Από οικονομικής πλευράς τώρα, το πρόβλημα του νέου προέδρου των Η.Π.Α. με τη Γερμανία επικεντρώθηκε στο πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της – πολύ σωστά, επειδή οι ανισορροπίες αυτές, από την μακροοικονομική οπτική τους γωνία, είναι πολύ περισσότερο σημαντικές από ότι μόνο η διαφορά μεταξύ των εξαγωγών και των εισαγωγών.
Απεικονίζουν επίσης την ανισορροπία στο κεφαλαιακό ισοζύγιο, όπου όταν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι πλεονασματικό το κεφαλαιακό ισοζύγιο είναι ελλειμματικό και το αντίθετο – παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με τις συνολικές ή δομικές ανισορροπίες μίας οικονομίας (πηγή). Επί πλέον αποτελούν την πηγή κρίσεων ισοζυγίων, καθώς επίσης την αιτία της δημιουργίας υπερβολών (φούσκες) στις διεθνείς αγορές ομολόγων – οπότε είναι εξαιρετικά κρίσιμα μεγέθη.
Χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες, για τις οποίες μπορεί να ενημερωθεί κανείς από τους συνδέσμους που παραθέσαμε με αναλύσεις συναδέλφων, ο κ. Trump αναφέρθηκε μεν στο σωστό πρόβλημα, αλλά με μία λανθασμένη τεκμηρίωση – αφού σύμφωνα με όσα δημοσιεύθηκαν κατέκρινε τις μεγάλες γερμανικές εξαγωγές, όπως στα αυτοκίνητα, ενώ το βασικό σφάλμα της χώρας είναι οι πολύ μικρότερες εισαγωγές της. Οι αιτίες τώρα των περιορισμένων εισαγωγών της σε σχέση με τις εξαγωγές είναι οι εξής:
(α) Η αναδιανομή των εισοδημάτων: Ένας από τους λόγους των αδύναμων εισαγωγών είναι οι κλιμακούμενες εισοδηματικές ανισότητες στη Γερμανία – στην οποία αυξάνονται οι χαμηλόμισθες, περιορισμένου χρόνου και ανασφαλείς θέσεις εργασίας, ενώ διαμοιράζονται με μη δίκαιο τρόπο τα εξαγωγικά πλεονάσματα.
Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη κατανάλωση των νοικοκυριών, καθώς επίσης την αύξηση των αποταμιεύσεων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα, λόγω ανασφάλειας για το μέλλον τους. Λογικά λοιπόν οι επιχειρήσεις δεν επενδύουν στο εσωτερικό της χώρας αφού η ζήτηση είναι μειωμένη – προτιμώντας είτε να δίνουν μεγαλύτερα μερίσματα, είτε να επενδύουν στο εξωτερικό.
Ως εκ τούτου οι αποταμιεύσεις υπερβαίνουν τις εγχώριες επενδύσεις, οπότε οι Γερμανοί καταναλώνουν λιγότερα από όσα παράγουν – κάτι που είναι τόσο κακό, όσο το αντίθετο του που συνέβαινε στην Ελλάδα (οι Έλληνες κατανάλωναν περισσότερα από όσο παρήγαγαν). Σύμφωνα δε με γνωστό Γερμανό οικονομολόγο, αυτό ακριβώς ήταν η αιτία της ευρωπαϊκής κρίσης (πηγή).
Συνεχίστε στη 2η σελίδα (…)
