Είναι απαράδεκτες οι κατηγορίες των εκάστοτε πρωθυπουργών εναντίον της Ελλάδας, για να κρύψουν τις δικές τους αδυναμίες – η κρίση των πρώτων υλών, η συνέχεια του σκανδάλου της VW, οι γερμανικές τράπεζες, το γεν και το φράγκο
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Χωρίς καμία αμφιβολία, η τελευταία χώρα που θα μπορούσε ποτέ να κατηγορήσει την Ελλάδα για φοροδιαφυγή, για διαφθορά ή για διαπλοκή είναι η Γερμανία – επίσης, η τελευταία που έχει δικαίωμα να της αρνηθεί τη διαγραφή μέρους του χρέους, με τους όρους που εγκρίθηκαν στην ίδια το 1953.
Δυστυχώς όμως, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν ποτέ το θάρρος να το επιδιώξουν, υποκλινόμενες ανέκαθεν στη γερμανίδα καγκελάριο – ενώ φαίνεται πως καμία δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να κατανοήσει πως η Ελλάδα οδηγείται στο γκρεμό, με αποκλειστικά δική τους υπευθυνότητα.
Ακούγοντας τώρα τον πρωθυπουργό να κατηγορεί και αυτός με τη σειρά του την Ελλάδα, στη συζήτηση με τον Clinton, αντί να απαντήσει στην ερώτηση για τις επενδυτικές δυνατότητες στη χώρα μας, μάλλον απογοητεύεται κανείς – διαπιστώνοντας πως δεν κατανοεί καν πόσο σημαντική είναι η εικόνα ενός κράτους (image), για την επιτυχία των προσπαθειών του” (πηγή).
.
Ανάλυση
Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο (πηγή), φαίνεται πως προωθείται, ξανά με τη βοήθεια της Goldman Sachs (πηγή), η χρεοκοπία της Glencore, ενδεχομένως μαζί με την Anglo American – οι τιμές των μετοχών των οποίων είχαν τότε καταρρεύσει, λόγω της μεγάλης πτώσης της τιμής του χαλκού (-44%).
Πρόκειται για δύο εταιρείες ορυχείων, όπου κυρίως η πρώτη οφείλει το μέγεθος της όχι τόσο στα ορυχεία της, αλλά στις παγκόσμιες συναλλαγές (χρηματοδοτήσεις) που διενεργεί στον τομέα των πρώτων υλών – με την αγορά να συνειδητοποιεί πως το πολυτιμότερο περιουσιακό της στοιχείο δεν είναι αυτά που παράγει, αλλά η πιστοληπτική της αξιολόγηση (κάτι που δυστυχώς ακόμη δεν μπορούν να κατανοήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις).
Ο κίνδυνος χρεοκοπίας τους φαινόταν από τις τιμές των ασφαλίστρων (CDS), όσον αφορά τα ομόλογα τους, οι οποίες είχαν εκτοξευθεί στα ύψη (4,7% για την πρώτη και 3,7% για τη δεύτερη). Με βάση αυτές τις τιμές, οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Glencore υπολογίζονταν στο 34%, ενώ της Anglo American στο 29% (της ανταγωνίστριας τους BHP Billiton μόλις στο 9,7%).
Πρόσφατα τώρα, χθες, οι τιμές των μετοχών της Glencore έχαναν ενδοσυνεδριακά έως και το -30% της αξίας τους, ενώ η σωρευτική απώλεια έφτασε τελικά στο -75% στο Λονδίνο (78,62 πένες), έναντι σωρευτικής πτώσης -10% του δείκτη – επειδή αυξήθηκαν οι αμφιβολίες, σχετικά με τα μέτρα που έλαβε η εταιρεία, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Ανάλογες απώλειες κατέγραψαν επίσης τα ομόλογα της, τα CDS αυξήθηκαν ξανά, ενώ κλιμακώθηκαν οι ανησυχίες – λόγω της υπερχρέωσης της (οφειλές της τάξης των 30 δις $).
Φυσικά επηρεάσθηκαν και οι υπόλοιπες εταιρείες ορυχείων (BHP Billiton, Rio Tinto, Antofagasta, Anglo American), με την πτώση των τιμών των μετοχών τους να φτάνει έως το -5,1% – γεγονός που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στα ασιατικά χρηματιστήρια, επηρεάζοντας ιδιαίτερα τους εξαγωγείς πρώτων υλών, όπως είναι η Αυστραλία.
Σήμερα όμως, η απρόσμενη μείωση των επιτοκίων εκ μέρους της Ινδίας περισσότερο από όσο ήταν αναμενόμενο (0,50 αντί 0,25), αντέστρεψε απότομα την τάση – από την οποία είχαν πληγεί επί πλέον αρκετά νομίσματα της περιοχής, όπως αυτά της Μαλαισίας και της Ινδονησίας. Έτσι, οι τιμές των μετοχών των εταιρειών ορυχείων ανέκαμψαν (γράφημα), μαζί με τα περισσότερα χρηματιστήρια του πλανήτη.
.
.
Τέλος γνωρίζοντας ότι, οι πτωτικές τιμές των εμπορευμάτων είναι ο συνήθης προάγγελος ενός παγκόσμιου χρηματιστηριακού κραχ, όταν οι κεντρικές τράπεζες δεν έχουν πλέον κανένα νομισματικό όπλο στη διάθεση τους για να το αντιμετωπίσουν, καθώς επίσης πως τυχόν χρεοκοπία μίας τόσο μεγάλης εταιρείας θα μπορούσε να έχει τις επιπτώσεις της Lehman Brothers, εύλογα ανησυχούν οι επενδυτές – προβλέποντας μία παγκόσμια καταιγίδα τεραστίων διαστάσεων.
.
Η συνέχεια του σκανδάλου της VW
Με βάση τα παραπάνω, είναι απόλυτα δικαιολογημένες οι πιέσεις που ασκούν οι Η.Π.Α. στη Γερμανία (ανάλυση), με στόχο να εγκαταλείψει την πολιτική λιτότητας η Ευρωζώνη – καθώς επίσης για να «κλιμακώσει» το πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης η ΕΚΤ.
Εν τούτοις, ίσως ξεπερνούν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια στο θέμα του σκανδάλου της VW, επειδή θα μπορούσε να προκληθεί η χρεοκοπία της – κρίνοντας από τα τεράστια ποσά, τα οποία θα κληθεί να πληρώσει για αποζημιώσεις (ίσως άνω των 100 δις €), μαζί με τις κυρώσεις εκ μέρους των αμερικανικών αρχών (έως 18 δις $).
Επί πλέον σε αυτά τα ποσά, θα προστεθούν πιθανότατα αγωγές εκ μέρους των μετόχων της αυτοκινητοβιομηχανίας – η οποία έφερε στην επιφάνεια την τεράστια γερμανική διαφθορά, «στολισμένη» με απάτες και εκβιασμούς. Η αιτιολογία των αγωγών δε φαίνεται να είναι η καθυστέρηση της πληροφόρησης των μετόχων, όσον αφορά την απάτη με τη βοήθεια του παραποιημένου λογισμικού – αφού ακολούθησε πολύ αργότερα (στις 19.09 αντί στις 03.09 που όφειλε), με αποτέλεσμα να μην έχει τηρηθεί η χρηματιστηριακή νομοθεσία περί δήλωσης σημαντικών γεγονότων που αφορούν τις εισηγμένες εταιρείες.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως το κρατικό συνταξιοδοτικό ταμείο του Κατάρ, το οποίο είναι μεγάλος μέτοχος της VW, έχει χάσει ήδη 8,4 δις $ – έτσι ώστε να κατανοήσουμε το τεράστιο ύψος των αποζημιώσεων που ενδεχομένως θα κληθεί να πληρώσει η αυτοκινητοβιομηχανία.
