Μπορεί να κατηγορηθεί ο Ρώσος πρόεδρος για πολλά πράγματα, όχι όμως για το ότι δεν είναι πρόθυμος να υποταχθεί στη νέα τάξη πραγμάτων – επίσης η ελληνική κυβέρνηση, όχι όμως για την άρνηση της να υπογράψει ένα νέο, καταστροφικό μνημόνιο
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
.
“Ένα τεράστιο κρουαζιερόπλοιο ταξιδεύει τη νύχτα στα ήσυχα, σκούρα νερά της Ευρώπης – με το κατάστρωμα του άπλετα φωτισμένο, με την ορχήστρα να παίζει χαρούμενα τραγούδια, με τους καλεσμένους πολυτελέστατα ντυμένους, καθώς επίσης με το πλήθος των ανθρώπων στις ακτές να παρακολουθεί γοητευμένο τη θεατρική παράσταση, πλαισιωμένη από πραγματικούς ήρωες και όχι από ηθοποιούς.
Αντίθετα το σκοτεινό, πολεμικά εξοπλισμένο καράβι πίσω από το κρουαζιερόπλοιο, δεν γίνεται αντιληπτό από κανέναν. Το κατάστρωμα του δεν είναι καθόλου φωτισμένο, δεν ακούγεται κανένας απολύτως ήχος προς τα έξω, ενώ ταξιδεύει αθόρυβα στα ήσυχα ευρωπαϊκά νερά – χωρίς να κινεί την προσοχή κανενός.
Το κρουαζιερόπλοιο ήταν μεταφορικά η σύσκεψη των G7 στη Γερμανία, η οποία διήρκεσε μόλις μία ημέρα – με τους ηγέτες να περπατούν ανέμελοι στο κατακάθαρο βαυαρικό δάσος, επιδιώκοντας να φωτογραφηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Το σκοτεινό, μυστηριώδες πλοίο στη σκιά του, είναι η μυστική συνάντηση της λέσχης Bilderberg στη γειτονική Αυστρία, η οποία θα διαρκέσει τέσσερις ημέρες, ξεκινώντας από τις 11 Ιουνίου – με τη συμμετοχή των πραγματικά ισχυρών του πλανήτη, τους οποίους υπηρετεί έμμισθα η πολιτική ηγεσία της Δύσης”.
.
Ανάλυση
Το θέμα που κυριάρχησε στη συνάντηση των G7 στα εδάφη της ξανά ανερχόμενης ηγετικής δύναμης της Δύσης, της Γερμανίας, η οποία πλέον κοιτάζει κατά πρόσωπο τις Η.Π.Α. ως ίσος προς ίσο, ήταν ο πρόεδρος Putin – με το κλαμπ των ισχυρών να προβληματίζεται, όσον αφορά γενικότερα την πολιτική που ακολουθεί η Ρωσία, αρνούμενη να υποταχθεί στη νέα τάξη πραγμάτων (άρθρο).
Ο ρώσος πρόεδρος είναι άλλωστε ο μοναδικός που δεν συμμετέχει πλέον στους G7, έχοντας ουσιαστικά εκδιωχθεί μετά την κατάληψη της Κριμαίας από τα «πράσινα ανθρωπάκια», όπως αποκαλούνται υποτιμητικά οι στρατιώτες του – με τη Δύση να τον κατηγορεί για παράβαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, καθώς επίσης για ένα παράνομο δημοψήφισμα, μέσω του οποίου προσάρτησε ουκρανικό έδαφος.
Ο πρόεδρος Putin λοιπόν, ο οποίος δεν σεβάστηκε τους κανόνες και τις αξίες της Δύσης, δεν ανήκει πλέον στην «ομάδα των επτά» – τα μέλη της οποίας θεωρούνται ως τα σπουδαιότερα πιόνια της λέσχης των πραγματικά ισχυρών, της Bilderberg, η οποία φυσικά θα συζητήσει πιο σημαντικά θέματα, όπως το οικονομικό ΝΑΤΟ (άρθρο), με τις μυστικές συμφωνίες που το διέπουν.
Εν τούτοις ήταν πνευματικά παρόν στη συνάντηση, το βασικότερο μέλος της ίσως, αφού αποτελούσε το κύριο θέμα της – ενώ η συνθήκη του Minsk θεωρείται ως ένα διάλειμμα στον πόλεμο που διεξάγεται εν πρώτοις στην Ουκρανία, με κίνδυνο να διευρυνθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όσον αφορά τώρα αυτά που απασχόλησαν τους G7, τα εξής:
(α) Ο ρυθμός ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας: Θα γίνουν προσπάθειες «απεξάρτησης» από τις τεράστιες ποσότητες των χρημάτων, με τα οποία οι κεντρικές τράπεζες πλημμύρισαν κυριολεκτικά τον πλανήτη – αφού επικράτησε η γερμανική άποψη, σύμφωνα με την οποία η χρηματοδοτούμενη με νέα βουνά χρεών ανάπτυξη δεν αποτελεί εναλλακτική λύση, στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται από τα κράτη.
(β) Η φορολόγηση: Προγραμματίζεται για τις χώρες των G20 ένα πακέτο μέτρων έως το τέλος του έτους, για την καταπολέμηση της νόμιμης φοροδιαφυγής των πολυεθνικών, μέσω των φορολογικών παραδείσων, όπως είναι η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, τα διάφορα νησιά κοκ. – μεταξύ άλλων με αυστηρούς φορολογικούς ελέγχους, στους οποίους θα συμμετέχουν οι υπηρεσίες πολλών χωρών μαζί (κατά το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου συνεργάζονται όλα τα ομοσπονδιακά κρατίδια).
(γ) Οι χρηματαγορές: Ο στόχος είναι η «ρύθμιση» του τραπεζικού κλάδου, έτσι ώστε να μην προκληθούν ξανά χρηματοπιστωτικές κρίσεις, όπως αυτή του 2008 – μέσω των αυστηρότερων κανόνων λειτουργίας του, των υψηλότερων κεφαλαίων, καθώς επίσης των μεγαλύτερων εγγυήσεων για τα ομόλογα που έχουν στους ισολογισμούς τους οι τράπεζες, ξανά με πρωτοβουλία της Γερμανίας.
Οφείλουμε βέβαια να σημειώσουμε εδώ πως τόσο η φορολόγηση των πολυεθνικών, όσο και η ρύθμιση των τραπεζών, συζητήθηκαν μάλλον «προσχηματικά» – για το «θεαθήναι» δηλαδή, με στόχο να θολώσουν τις αρνητικές εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί στις «μάζες», ελαχιστοποιώντας τις αντιδράσεις τους (κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις).
(δ) Η Ελλάδα: Η χώρα μας θεωρείται ως μία πιθανή σπίθα, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει μία τεράστια πυρκαγιά στο χρηματοπιστωτικό (και γεωπολιτικό) δυτικό σύστημα – με κριτήριο τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, η οποία ήταν μεν της τάξης των 613 δις $, αλλά προκάλεσε ζημίες ύψους 15 τρις $ στην παγκόσμια οικονομία, ενώ καταπολεμήθηκε μέσω της υπερχρέωσης ουσιαστικά των κεντρικών τραπεζών.
Με δεδομένο δε το ότι, οι κεντρικές τράπεζες έχουν καταναλώσει πλέον όλα τα όπλα τους (επιτόκια, πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης), είναι πολύ δύσκολη η αντιμετώπιση ενός νέου «πιστωτικού γεγονότος» – το οποίο θα υπερβαίνει τα 500 δις €, όπως το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας, μαζί με τις τράπεζες (ELA, Target II).
Πόσο μάλλον όταν οι Η.Π.Α., αλλά και όλες σχεδόν οι χώρες της Δύσης, είναι σε υπερβολικό βαθμό χρεωμένες (γράφημα) – αδυνατώντας να αμυνθούν απέναντι σε μία νέα κρίση, ειδικά εάν «προσβληθεί» ταυτόχρονα το ευρώ, στο οποίο είναι συνδεδεμένα παράγωγα προϊόντα άνω των 23 τρις $!
.
Σημείωση: Οι ΗΠΑ παρουσίασαν αύξηση του ΑΕΠ τους, γεγονός που δεν λειτούργησε αρνητικά όσων αφορά τον συντελεστή χρέους προς ΑΕΠ ενώ, αντίθετα, το ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε κατά 25%, οπότε επιδείνωσε σημαντικά τον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ.
.
Το χρέος των Η.Π.Α. (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος), ξεκίνησε από χαμηλότερα επίπεδα (80% του ΑΕΠ) συγκριτικά με την Ελλάδα, αλλά εξελίχθηκε ανάλογα – ενώ η διαγραφή, όπου περίπου το 50% αφορούσε την ίδια την Ελλάδα (τράπεζες, δημόσιοι οργανισμοί), με το ποσόν που διατέθηκε αργότερα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να επιβαρύνει ξανά το χρέος, δεν ωφέλησε σχεδόν καθόλου τη χώρα μας.
