Ορίζεται ως ο κίνδυνος να εγκαταλείψουν μεγάλες ποσότητες χρημάτων τις τράπεζες και τη χώρα, στραγγίζοντας τη ρευστότητα και στραγγαλίζοντας την – με αποτέλεσμα να ζητήσει η κυβέρνηση, πανικοβλημένη, την έξοδο της από την Ευρωζώνη
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Ο κίνδυνος ενός ελληνικού δυστυχήματος (Gr accident) είναι πολύ υψηλός, ενώ μεγαλώνει κάθε ημέρα που δεν υπάρχει μία καθαρή στρατηγική «από και για» την Ελλάδα. Η Αθήνα κάθεται με έναν αναμμένο αναπτήρα, επάνω σε ένα βαρέλι με πυρίτιδα. Η κυβέρνηση της χώρας έχει χάσει την αξιοπιστία, καθώς την προκαταβολική εμπιστοσύνη των εταίρων της. Η κάθε λάθος απόφαση στις επόμενες εβδομάδες, θα μπορούσε να μετατρέψει την κατάσταση στην Ελλάδα σε εκρηκτική” (DIW Γερμανίας)
.
Άρθρο
Η λέξη «ελληνικό δυστύχημα» περιγράφει ουσιαστικά την πιθανότητα να τελειώσουν τα χρήματα στα ταμεία της χώρας μας, οπότε να αναγκασθεί να εγκαταλείψει, ανεξέλεγκτα και εκούσια προφανώς, την Ευρωζώνη – γεγονός που προϋποθέτει την έξοδο από την ΕΕ, η οποία θα έπρεπε να προηγηθεί, αφού διαφορετικά δεν μπορεί κανένα κράτος να εγκαταλείψει τη νομισματική ένωση.
Βέβαια, εάν απλά τελείωναν τα χρήματα, με την έννοια πως η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κάποιες από τις εξωτερικές υποχρεώσεις της, τότε δεν θα ήταν απαραίτητο να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη – αφού απλά θα χρεοκοπούσε εντός του ευρώ (ανάλυση), δηλώνοντας στάση πληρωμών, έτσι ώστε να διαπραγματευθεί τη διαγραφή μέρους του χρέους, καθώς επίσης το διακανονισμό του υπολοίπου.
Σε μία τέτοια περίπτωση, το καλύτερο θα ήταν να προβεί σε μία, ελεγχόμενη κατά κάποιον τρόπο, χρεοκοπία – να μην περιμένει δηλαδή η κυβέρνηση να τελειώσουν τα χρήματα της χώρας, αλλά να δηλώσει στάση πληρωμών, ήρεμα και ψύχραιμα, προτού συμβεί τυχαία, ξαφνικά και απρόοπτα.
Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να ελέγχει η ίδια τη μοίρα της χώρας, σχεδιάζοντας με λεπτομέρεια κάθε της κίνηση – πόσο μάλλον αφού έχει ασφαλώς τη δυνατότητα να προϋπολογίσει τα έσοδα της, ενώ είναι γνωστές οι υποχρεώσεις της (γράφημα), καθώς επίσης οι δυνατότητες εξόφλησης τους.
.
.
Στο σημείο αυτό αναρωτιέται όμως κανείς γιατί η Γερμανία επιμένει πως μπορεί να συμβεί ένα ατύχημα, το οποίο θα υποχρέωνε την Ελλάδα να ζητήσει μόνη της την έξοδο από το κοινό νόμισμα. Ο λόγος είναι κυρίως το ότι κάποιο γεγονός, όπως για παράδειγμα η αδυναμία της χώρας να εξοφλήσει μία δόση του ΔΝΤ, θα τρομοκρατούσε τους Έλληνες, με αποτέλεσμα να επιτεθούν στις τράπεζες (Bank run), δημιουργώντας συνθήκες πανικού – ενώ παράλληλα θα προκαλούνταν μαζικές εκροές κεφαλαίων εκ μέρους των ξένων, καθώς επίσης ξεπούλημα των μετοχών τους στο χρηματιστήριο.
Σε μία τέτοια περίπτωση, μεγάλες ποσότητες χρημάτων θα εγκατέλειπαν τις τράπεζες και τη χώρα, στραγγίζοντας τη ρευστότητα και στραγγαλίζοντας την – με εύλογο αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να ζητήσει ανεξέλεγκτα, σε κλίμα πανικού, την έξοδο της από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, έτσι ώστε να πάρει εκείνα τα έκτακτα μέτρα (υιοθέτηση της δραχμής, ελέγχους στη διασυνοριακή διακίνηση κεφαλαίων, περιορισμός αναλήψεων κλπ.), τα οποία δεν της επιτρέπονται διαφορετικά από τους κανονισμούς της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
.
Ο αποκλεισμός του δυστυχήματος
Εδώ αναρωτιέται ξανά κανείς, γιατί δεν λαμβάνονται προληπτικά, προτού συμβεί δηλαδή το ατύχημα, «αντίμετρα» εκ μέρους της κυβέρνησης, σε συνεργασία με την Κομισιόν, αφού κάτι τέτοιο απαιτείται από τις συνθήκες της Ευρωζώνης και της ΕΕ – όπως έχουμε ήδη αναφέρει πολλές φορές (άρθρο), μεταξύ άλλων στην ανάλυση μας «Πτώχευση εντός του ευρώ».
Με απλά λόγια, γιατί δεν επιβάλλονται αμέσως έλεγχοι στη διασυνοριακή κίνηση των κεφαλαίων, στις τραπεζικές αναλήψεις κοκ., όπως έχει συμβεί ήδη στην Κύπρο, οπότε υπάρχει το «δεδικασμένο» και δεν μπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι απαγορεύεται από τους κανονισμούς – έτσι ώστε να αποκλεισθεί το ατύχημα.
