Συνεχίζοντας, η BIC Portugal διαθέτει πολύ καλές διασυνδέσεις – με τον διευθυντή της να είναι πρώην υπουργός βιομηχανίας, καθώς επίσης παλαιότερος υποδιευθυντής της κρατικής τράπεζας CGD, η οποία είχε διασώσει την ΒΡΝ από τη χρεοκοπία. Κατά τη διάρκεια δε των διαπραγματεύσεων, συνάντησε τουλάχιστον δύο φορές το σημερινό πρωθυπουργό της χώρας, σύμφωνα με τα πορτογαλικά ΜΜΕ.
Ελάχιστο χρονικό διάστημα πριν από την πώληση, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας έπρεπε να ενισχύσει την ΒΡΝ με ακόμη 600 εκ. €, έτσι ώστε η τράπεζα να εκπληρώσει τις ευρωπαϊκές προϋποθέσεις που αφορούσαν τα ίδια κεφάλαια της – ενώ μία ερευνητική επιτροπή του Κοινοβουλίου της χώρας υπολόγισε αργότερα πως η κρατικοποίηση, καθώς επίσης η μετέπειτα ιδιωτικοποίηση της ΒΡΝ, κόστισε στους φορολογουμένους περί τα 6 δις €.
Η τράπεζα βέβαια πουλήθηκε στην Αγκόλα μόλις έναντι 40 εκ. € – γεγονός που ενδεχομένως επισκιάζει όλα τα σκάνδαλα που ήλθαν στην επιφάνεια στη χώρα μας, παρά το ότι θεωρείται κορυφαία σε υποθέσεις διαφθοράς.
.
Το σκάνδαλο
Ο επίτροπος της Ευρώπης (J. Almunia) επιμένει μέχρι σήμερα πως η πώληση της ΒΡΝ ήταν η μοναδική δυνατότητα της Πορτογαλίας, για να μπορέσει να διασωθεί ο τραπεζικός της τομέας από την αποσταθεροποίηση – ενώ, σύμφωνα με την υπουργό οικονομικών, η οποία τότε ήταν κυβερνητική γραμματέας, η ιδιωτικοποίηση που ακολούθησε την κρατικοποίηση ήταν η μοναδική εναλλακτική λύση για να αποφύγει η ΒΡΝ τη χρεοκοπία, η οποία θα κόστιζε επί πλέον 1,5 δις €.
Κατά την άποψη όμως ενός άλλου πολιτικού, ο οποίος συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, η πώληση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως δώρο – πόσο μάλλον όταν οι δύστυχοι Πορτογάλοι Πολίτες θα πρέπει να συνεχίσουν να πληρώνουν στο μέλλον, επειδή υπάρχουν ορισμένες μυστικές ρήτρες, μόνο ελάχιστες από τις οποίες έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.
Μία από αυτές είναι, σύμφωνα με τα ΜΜΕ της χώρας, το γεγονός ότι η νέα τράπεζα (BIC) προσφέρει σήμερα δυσμενέστερες δανειακές συνθήκες από την προγενέστερη – ενώ τη διαφορά των υψηλότερων επιτοκίων που χρεώνει η νέα τράπεζα, σε σχέση με τα χαμηλότερα της εξαγορασθείσας, όσον αφορά στους παλαιούς πελάτες, την πληρώνει το κράτος!
Η «λεπτομέρεια» αυτή κόστισε μόνο στους έξι πρώτους μήνες του 2013 το ποσόν των 8 εκ. € στους φορολογουμένους – γεγονός από το οποίο συμπεραίνουμε εύκολα την αιτία της αύξησης των ελλειμμάτων, καθώς επίσης των δημοσίων χρεών της Πορτογαλίας (γράφημα) μετά την εισβολή της Τρόικας, παρά την πολιτική λιτότητας, η οποία της επιβλήθηκε.
.
.
Ο εξαιρετικά ύποπτος ρόλος τώρα της Αγκόλα, έτσι όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από την περίπτωση της Πορτογαλίας, δεν αιτιολογήθηκε ποτέ από την Τρόικα – παρά το ότι υπήρξαν αρκετές επερωτήσεις. Όπως ανέφερε δε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Πορτογαλία, «Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οπότε, αφού η BIC κέρδισε το διαγωνισμό, προσφέροντας περισσότερα από όλους τους άλλους, είμαστε υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε ότι, είχε εκπληρώσει αντικειμενικά όλα τα απαιτούμενα κριτήρια».
Οι όχι και τόσο καλές εμπειρίες όμως της Πορτογαλίας με το χρηματοπιστωτικό τομέα της Αγκόλας, δεν αφορούν μόνο την ΒΡΝ – αλλά, επίσης, την «Τράπεζα του Αγίου Πνεύματος» (Bank Espirito Santo), η οποία χρεοκόπησε, έχοντας προσφέρει στο παρελθόν συνολικά δάνεια στην Αγκόλα ύψους 5,7 δις €, τα οποία εξαφανίσθηκαν.
Προφανώς οι νομοταγείς φορολογούμενοι Πολίτες της Πορτογαλίας, οι οποίοι αποδέχθηκαν σχεδόν χωρίς καμία διαμαρτυρία τα μέτρα του ΔΝΤ, θα πληρώσουν και αυτό το ποσόν – όπως οι «ομότιμοι» τους στην Ελλάδα, καθώς επίσης σε όλες τις χώρες που δραστηριοποιείται η συμμορία των τοκογλύφων (ΔΝΤ).
.
Επίλογος
Έχουμε ασφαλώς διαπιστώσει ορισμένες ανάλογες «διεργασίες» στην Ελλάδα, όπως με την «κακή» Αγροτική Τράπεζα, την οποία πληρώνουμε εμείς – ενώ η καλή, ελεύθερη βαρών, με προϋποθέσεις που ίσως δεν γνωρίζουμε, εξαγοράσθηκε έναντι μηδαμινού τιμήματος από μεγάλο τραπεζικό όμιλο (ο οποίος ευχόμαστε να είναι πράγματι ελληνικός).
Επίσης με δημόσιους διαγωνισμούς, όπως στο πρόσφατο παράδειγμα του Ελληνικού – όπου ο ενδιαφερόμενος ήταν παραδόξως ένας και μοναδικός, εξαγοράζοντας μία τεράστια έκταση, αμύθητης σχεδόν αξίας, με ένα ποσόν που πολύ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί εύλογο.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τα 14 αεροδρόμια, τα οποία δεν θεωρούμε απίθανο να πουληθούν αργότερα σε νέους ενδιαφερόμενους – όπου δεν μπορούν να αποκλεισθούν ούτε τουρκικές εταιρείες, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε.
Υποθέτουμε βέβαια πως το παιχνίδι μόλις ξεκίνησε στην Ελλάδα, αφού η ΔΕΗ ανήκει ακόμη στο κράτος, όπως επίσης η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και όλες οι υπόλοιπες κοινωφελείς, στρατηγικές και μονοπωλιακές επιχειρήσεις – με τον ΟΤΕ και τον ΟΠΑΠ να έχουν ήδη ξεπουληθεί.
Ακριβώς για το λόγο αυτό υποθέτουμε πως ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα, επειδή η πραγματική λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων θα ξεκινήσει αφού εκλεγεί μία νέα κυβέρνηση – έτσι ώστε οι Πολίτες να μην έχουν πια καμία εναλλακτική λύση, οπότε να είναι κυριολεκτικά έρμαιο των διεθνών κερδοσκόπων που θα μετατρέψουν την πατρίδα μας στο δικό τους Eldorado.
.
