Ο κ. Putin ανακοίνωσε το «δόγμα» της χώρας του (δεκάλογος), αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού, όσον αφορά τη διεθνή πολιτική – λέγοντας πως ο παγκόσμιος πόλεμος είναι αναπόφευκτος, ενώ η Ρωσία είναι έτοιμη, σε αντίθεση με τη Δύση.
.
Μέχρι σήμερα, κατά τον Ρώσο πρόεδρο, το «παιχνίδι» λειτουργούσε ως εξής: οι ηγέτες έκαναν δημόσιες δηλώσεις για να ακούγονται κυρίως από τους δικούς τους λαούς, σε σχέση με τη εθνική κυριαρχία της χώρας τους, οι οποίες όμως ήταν για το θεαθήναι – δεν είχαν δηλαδή καμία απολύτως σχέση, με την ουσία της διεθνούς πολιτικής. Την ίδια στιγμή, στο παρασκήνιο, εμπλέκονταν σε υπόγειες, μυστικές διαπραγματεύσεις, όπου συζητούνταν τα πραγματικά γεγονότα.
Ο Putin ισχυρίσθηκε πως προσπάθησε να συμμετέχει στο παιχνίδι, χωρίς να το αλλάξει, περιμένοντας πως η Ρωσία θα αντιμετωπιζόταν ως «ίση μεταξύ ίσων». Οι ελπίδες του όμως διαψεύσθηκαν, οπότε αποφάσισε να παραβιάσει το παραδοσιακό «δυτικό ταμπού» – με την έννοια πως θα μιλάει στο μέλλον απ’ ευθείας με τους Πολίτες ολόκληρου του πλανήτη, «προσπερνώντας» την παγκόσμια ελίτ, τις κομματικές φατρίες, καθώς επίσης τους πολιτικούς ηγέτες.
Προφανώς θεωρεί ότι, θα συμπεριφέρεται ως ένας αυτοκράτορας του πλανήτη, ο οποίος θα απευθύνεται στους Πολίτες όλων των χωρών χωρίς καμία μεσολάβηση – αδιαφορώντας για τους ηγέτες και τις κυβερνήσεις τους. Κατά κάποιον τρόπο, όπως ο προκαθήμενος της καθολικής εκκλησίας, ο οποίος δεν αναγνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε πολιτικούς. Τα σημαντικότερα μέρη του «δεκαλόγου» του ήταν τα εξής:
.
(1) Η Ρωσία δεν θα συμμετέχει καθόλου στις συζητήσεις που διενεργούνται στα παρασκήνια, ερήμην των λαών και εν αγνοία τους. Είναι έτοιμη όμως για σοβαρές συνομιλίες και συμφωνίες, εάν κάτι τέτοιο είναι ευνοϊκό για τη συλλογική ασφάλεια – εάν βασίζεται στη δικαιοσύνη, καθώς επίσης εάν λαμβάνει υπ’ όψιν τα συμφέροντα της κάθε πλευράς.
(2) Όλα τα συστήματα, τα οποία φρόντιζαν για τη συλλογική ασφάλεια του πλανήτη, έχουν πλέον «ερειπωθεί» – δεν υπάρχουν πια διεθνείς εγγυήσεις, οι οποίες να προστατεύουν την ειρήνη στον κόσμο. Υπαίτιος και πρωτεργάτης της καταστροφής είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
(3) Αυτοί που έχουν οικοδομήσει τη Νέα Τάξη Πραγμάτων απέτυχαν οικτρά, έχοντας κτίσει «ένα κάστρο στην άμμο». Εάν «κατασκευασθεί» μελλοντικά μία νέα παγκόσμια τάξη, οποιασδήποτε μορφής, δεν θα είναι απόφαση μόνο της Ρωσίας – είναι όμως μία απόφαση που δεν θα πραγματοποιηθεί χωρίς τη Ρωσία.
(4) Η Ρωσία ευνοεί μία «συντηρητική προσέγγιση», όσον αφορά την εισαγωγή κάποιων καινοτομιών που αφορούν την παγκόσμια τάξη – αλλά δεν είναι αντίθετη με τη συζήτηση τέτοιων «νεωτερισμών», για να διαπιστωθεί εάν ορισμένες από αυτές θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν.
(5) Η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση «να ψαρέψει στα θολά νερά» που δημιουργούνται σκόπιμα από τις Η.Π.Α. – από την συνεχώς διευρυνόμενη «αυτοκρατορία του χάους». Δεν έχει επίσης κανένα ενδιαφέρον να κατασκευάσει μία νέα αυτοκρατορία υπό τη δική της ηγεμονία – είναι άλλωστε περιττό, αφού είναι αρκετές οι προκλήσεις για ανάπτυξη, στην ήδη τεράστια εδαφική της επικράτεια. Εκτός αυτού, δεν είναι πρόθυμη να αναλάβει το ρόλο του σωτήρα του κόσμου, όπως στο παρελθόν.
(6) Η Ρωσία δεν θα επιχειρήσει να διαμορφώσει τον πλανήτη κατά τα δικά της πρότυπα – δεν θα επιτρέψει όμως επίσης να διαμορφώσει κανένας την εικόνα της. Δεν θα απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ όποιος προσπαθήσει να την απομονώσει πρέπει να είναι σίγουρος ότι, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία «μεγάλη τρικυμία».
(7) Η χώρα δεν επιθυμεί την εξάπλωση του χάους, δεν θέλει τον πόλεμο και δεν έχει καμία πρόθεση να ξεκινήσει κανέναν. Ωστόσο, θεωρεί σήμερα το ξέσπασμα μίας παγκόσμιας σύρραξης ως αναπόφευκτο. Είναι ήδη προετοιμασμένη για αυτό, ενώ συνεχίζει να προετοιμάζεται. Η Ρωσία δεν επιδιώκει τον πόλεμο, αλλά ούτε και τον φοβάται.
(8) Η Ρωσία δεν προτίθεται να αναλάβει ενεργό ρόλο, με στόχο την παρεμπόδιση εκείνων που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια Νέα Παγκόσμια Τάξη – έως ότου οι συγκεκριμένες προσπάθειες τους αρχίσουν να προσκρούουν σε βασικά της συμφέροντα. Θα προτιμούσε να στέκεται και να τους παρακολουθεί, όσο θα κτυπούν μόνοι τους τα κεφάλια τους στον τοίχο και θα πληγώνονται. Εκείνοι όμως που θα επιδιώξουν να σύρουν τη Ρωσία στη διαδικασία αυτή, αδιαφορώντας για τα συμφέροντα της, θα διδαχθούν το αληθινό νόημα του πόνου.
(9) Όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική, πολύ περισσότερο την εσωτερική, η κυβέρνηση της Ρωσίας δεν θα στηρίζεται καθόλου στην ελίτ, καθώς επίσης στις παρασκηνιακές της συμφωνίες – αλλά στο λαό και στη βούληση του.
(10) Υπάρχει μία ακόμη ευκαιρία για τη δημιουργία μίας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, με την οποία θα μπορούσε να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος. Η αναγκαία αυτή νέα παγκόσμια τάξη, μπορεί να συμπεριλαμβάνει τις Η.Π.Α. – με τους ίδιους όρους όμως, οι οποίοι θα ισχύουν για όλους. Να υπόκειται βέβαια στο Διεθνές Δίκαιο, καθώς επίσης στις Διεθνείς Συμφωνίες – να απέχει από κάθε μονομερή ενέργεια, με πλήρη σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας των άλλων χωρών.
.
Ολοκληρώνοντας, στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου, ο οποίος κλιμακώνεται, οι Η.Π.Α. θεωρούν πως υπάρχει ένα άξονας του κακού – ο οποίος αποτελείται από τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα.
Η νοοτροπία του ψυχρού πολέμου δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, επειδή ο πρόεδρος Putin προστατεύει αυτά που ο ίδιος θεωρεί πως συνιστούν τις βασικές αξίες της χώρας του – οι οποίες όμως διαφέρουν ή δεν είναι αποδεκτές από τη Δύση: από τις Η.Π.Α., από τη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία.
Ο πρόεδρος των Η.Π.Α. βέβαια, σε μία πρόσφατη σύνοδο του Ο.Η.Ε., συμπεριέλαβε τη Ρωσία στις κυριότερες τρεις παγκόσμιες απειλές – μαζί με την Ebola και το τρομοκρατικό ισλαμικό χαλιφάτο (πηγή). Το γεγονός αυτό, εάν πράγματι ισχύει, δεν είναι καλός οιωνός – ενώ υπενθυμίζεται πως εκτός από την υπερδύναμη και την αυτοκρατορία, υπάρχει και ο γίγαντας (άρθρο), ο οποίος είναι ίσως ο ισχυρότερος.
