Όταν ξεκίνησε η κρίση της Κούβας, κανένας δεν περίμενε πως ο πλανήτης βρισκόταν λίγο πριν το ξέσπασμα μίας πυρηνικής σύρραξης – η οποία σταμάτησε, όταν η ρωσική «αρμάδα» που μετέφερε πυραύλους στο νησί, επέστρεψε πίσω
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Επειδή έχουμε το μεγαλύτερο σφυρί του πλανήτη, δεν σημαίνει πως αυτόματα, όλα τα προβλήματα μετατρέπονται σε καρφιά” (Obama).
.
Άρθρο
Κανένας δεν αμφιβάλει σχετικά με το ότι, ευρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης τρία διαφορετικά «οικονομικά συστήματα»: το αμερικανικό, το οποίο στηρίζεται κυρίως στη χρηματοπιστωτική του υπεροχή, ακολουθούμενη από την τεχνολογική, το ρωσικό, βασισμένο στην ενέργεια, όπως και στις πρώτες ύλες, καθώς επίσης το κινεζικό – με κεντρικό πυλώνα του την παραγωγή προϊόντων.
Τα δύο τελευταία, η Ρωσία και η Κίνα, μάλλον συμμαχούν μεταξύ τους, τουλάχιστον όσον αφορά την από κοινού επίθεση εναντίον του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου του δολαρίου, καθώς επίσης του δυτικού συστήματος συναλλαγών (Swift) – ενώ το πρώτο διεκδικεί ως ισχυρούς συμμάχους του τόσο την Ιαπωνία, όσο την Ευρώπη, η οποία αποτελεί εν προκειμένω το χρυσόμαλλο δέρας (ανάλυση).
Οι Η.Π.Α. προσπαθούν επί πλέον να «αναβαθμίσουν» την ενεργειακή τους ισχύ, μέσω της νέας μεθόδου εξόρυξης ενέργειας από σχιστόλιθο – την οποία επιθυμούν να επιβάλλουν τουλάχιστον στην Ευρώπη, παρά την επικινδυνότητα της (πρόκληση σεισμών, υποχώρηση του εδάφους), καθώς επίσης τα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλεί («μόλυνση» του υδροφόρου ορίζοντα με χημικά, μεγάλη κατανάλωση νερού).
Η μόνη χώρα βέβαια που δεν είναι λογικό να κατηγορηθεί για επεκτατισμό είναι η Ρωσία – αφού κανένα κράτος, τα εδάφη του οποίου είναι τα μεγαλύτερα στον πλανήτη, ενώ διαθέτει τεράστιες ποσότητες ενέργειας και πρώτων υλών, δεν θα είχε λόγο να θέλει να αποκτήσει καινούργια.
Πόσο μάλλον όταν, εκτός των άλλων, θα ήταν εντελώς απίθανο να διατηρηθούν «υπό κατοχή» άλλες χώρες, από έναν πληθυσμό που δεν υπερβαίνει τα 150 εκατομμύρια – ενώ με δυσκολία προστατεύει το δικό του αχανές κράτος. Εν τούτοις, η Ρωσία φαίνεται να προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού πολέμου – αφού διεξάγει μυστικά πολεμικές ασκήσεις εκτόξευσης πυραύλων, με κατεύθυνση τις πόλεις της υπερδύναμης.
Από την άλλη πλευρά, τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια για τους «επενδυτές» προσφέρουν οι Η.Π.Α. – επειδή προστατεύονται από δύο ωκεανούς, οπότε είναι πολύ δύσκολο να απειληθούν από γεωπολιτικής πλευράς.
Επομένως, έχουν επιλεχθεί σωστά από την παγκόσμια ελίτ, η οποία ελέγχει τα πάντα στη χώρα – από τις μυστικές υπηρεσίες και τους διεθνείς οργανισμούς (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ.), έως τις εταιρείες αξιολόγησης, τα ΜΜΕ, την κεντρική τράπεζα, τα χρηματιστήρια, την κυβέρνηση και το στρατό.
Είναι δε προφανές πως θα κάνει τα πάντα για να προστατεύσει το «αρχηγείο» της, χωρίς να διστάσει να οδηγήσει την Ευρώπη σε σύρραξη με τη Ρωσία, με αφετηρία την Ουκρανία – όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από τα πολεμικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ που προγραμματίζονται στη δυτική Ουκρανία, καθώς επίσης από τις οικονομικές κυρώσεις, οι οποίες είναι ζημιογόνες και για τις δύο περιοχές (Ρωσία, ΕΕ).
.
Ο Putin και η Ουκρανία
Είναι γνωστό πως όταν βρισκόταν στην ηγεσία ο Γέλτσιν, οι αγγλικοί, καθώς επίσης οι αμερικανικοί όμιλοι, είχαν συνάψει συμβόλαια εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου με τη Ρωσία – τα οποία τους εξασφάλιζαν τεράστια κέρδη για δεκαετίες, έναντι ελαχίστων εσόδων για το κράτος.
Ο Putin, ανερχόμενος στην εξουσία, εμπόδισε την ασυδοσία των αγγλοσαξονικών ομίλων, καθώς επίσης της εγχώριας ελίτ, σταματώντας τη λεηλασία της χώρας του – με την εθνικοποίηση ουσιαστικά των ενεργειακών και λοιπών πόρων της Ρωσίας. Ήταν επομένως εύλογη η τοποθέτηση του στο στόχαστρο, εκ μέρους της ελίτ – για την οποία αποτελεί αναμφίβολα τη νούμερο ένα απειλή (άρθρο).
Οι Η.Π.Α. τώρα, σύμφωνα με τις «εκμυστηρεύσεις» της κυρίας Nuland (υπεύθυνης της αμερικανικής διπλωματίας, γνωστής από το αμίμητο «fuck the EU»), επένδυσαν το ιλιγγιώδες ποσόν των 5 δις $, με στόχο την προαγωγή της δημοκρατίας στην Ουκρανία! Με τα χρήματα αυτά δημιουργήθηκαν οργανώσεις που επέκριναν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, χρηματοδοτήθηκαν ύποπτες ΜΚΟ, ενώ εξαγοράσθηκε η υποστήριξη των «αντιφρονούντων» από αρκετά ΜΜΕ.
Όσον αφορά δε τις απόλυτα δίκαιες εξεγέρσεις των Ουκρανών, εναντίον της διεφθαρμένης κυβέρνησης τους, χρησιμοποιήθηκαν βρώμικα τόσο από τις Η.Π.Α., όσο και από τον ευρωπαίο έπαρχο τους, από τη Γερμανία, απλά και μόνο για να επιβάλλουν μία δική τους φιλοδυτική ηγεσία – σε καμία περίπτωση φυσικά για το καλό της δημοκρατίας.
Στα πλαίσια αυτά ο πρώην πρόεδρος της χώρας (Janukowitsch), με τη βοήθεια της Δύσης, «καθαιρέθηκε» πραξικοπηματικά από την ηγεσία – ενώ το γεγονός ότι, οι μαζικές δολοφονίες της πλατείας Maidan δεν ερευνήθηκαν και δεν «εξιχνιάσθηκαν» ακόμη, οδηγεί στο εύλογο συμπέρασμα, σύμφωνα με το οποίο οι ένοχοι δεν ήταν ούτε Ουκρανοί, ούτε Ρώσοι.
Σε κάθε περίπτωση ούτε ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας, ούτε οι ευρωπαίοι υπουργοί, με τους οποίους εκείνη την εποχή διαπραγματευόταν μία συμφωνία παραίτησης του και διενέργειας νέων εκλογών, δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον ή εθνικό συμφέρον να προκαλέσουν την κλιμάκωση των εξεγέρσεων.
Επομένως, ο άγνωστος εντολέας, ο εργοδότης καλύτερα των ελεύθερων σκοπευτών, οι οποίοι πυροβόλησαν και δολοφόνησαν αθώους ανθρώπους, δεν προέρχεται από εκείνους τους «κύκλους» που επιθυμούν μία ειρηνική, δημοκρατική λύση στο θέμα της Ουκρανίας – αλλά, αντίθετα, από αυτούς που θέλουν να προκαλέσουν την κλιμάκωση των συγκρούσεων, με απώτερο φυσικά στόχο τη Ρωσία.
Η «εμπλοκή» τώρα του μισθοφορικού αμερικανικού στρατού της Blackwater στην όλη διαδικασία, καθώς επίσης της CIA και του FBI, σύμβουλοι των οποίων δραστηριοποιούνταν από πολύ καιρό πριν στο Κίεβο, θεωρείται δεδομένη – ενώ οι «στρατιωτικές επιχειρήσεις», με τη συμμετοχή τέτοιου είδους «μισθοφόρων», οι οποίοι κάνουν τις «βρώμικες δουλειές», είναι η συνήθης προϋπόθεση της βίαιης «αλλαγής καθεστώτων», όπου αυτή προγραμματίζεται.
Άλλωστε, εάν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη, ένα ίχνος έστω πως ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας ή η Ρωσία ήταν υπεύθυνοι για τα εν λόγω εγκλήματα, θα είχε ήδη παρουσιαστεί «πανηγυρικά» από τα ΜΜΕ – κάτι που δεν συνέβη, οπότε υποψιάζεται κανείς εύλογα τη CIA, πόσο μάλλον αφού εκπαίδευσε ορισμένα στελέχη του «Δεξιού Τομέα» στην Πολωνία.
Εκτός αυτού, είναι γνωστό το επιχειρησιακό σχέδιο «Peacetime Operations», των καλυμμένων ενεργειών δηλαδή με στόχο τη βίαιη αλλαγή καθεστώτων, το οποίο εκπόνησε ο «πατέρας» της CIA, ο πρώην δικηγόρος της Wall Street κ. Allen Dulles – προφανώς προς όφελος των πολυεθνικών αμερικανικών ομίλων.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
