Κοινωνική κατάρρευση

(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)

“Η επιτυχία θαυμάζεται πάνω από όλα. Οι πολιτικοί κερδίζουν την αναγνώριση, επειδή έχουν εκλεγεί και όχι για τις αρχές που αντιπροσωπεύουν. Οι άνθρωποι των επιχειρήσεων εκτιμούνται για την περιουσία τους και όχι για την τιμιότητα τους ή για τη συμβολή των εταιρειών τους στην κοινωνική και οικονομική ευημερία. Ο πλούτος εκτιμάται δραματικά περισσότερο από την καλλιέργεια και τη μόρφωση – η πολιτική δύναμη, ακόμη και αν πηγάζει από τη διαφθορά, ακραία περισσότερο από την ηθική. 

Το τι είναι δίκαιο, έχει υποταχθεί απόλυτα στο τι είναι πιο αποτελεσματικό – οπότε γίνεται ευκολότερο το να επιτύχει κανείς χωρίς να δίνει καμία προσοχή στο τι είναι δίκαιο. Ίσως είναι περιττό να τονίσω ότι, σε όλα αυτά διακρίνω έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο για τη σταθερότητα της κοινωνίας μας“.

.

Ανάλυση   

Σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, έχοντας παραδόξως χρηματοδοτηθεί από το αμερικανικό κέντρο διαστημικών ερευνών (NASA), η Δύση είναι καταδικασμένη να χαθεί, εάν δεν μοιρασθούν δικαιότερα τα ενεργειακά αποθέματα και ο πλούτος.

Η μελέτη προειδοποιεί για ένα παγκόσμιο κραχ, εντός των επομένων δεκαετιών – ενώ, για να μην θεωρηθεί ως «ακραία ή αμφιλεγόμενη», τεκμηριώνεται με ιστορικά γεγονότα. Τα γεγονότα αυτά αποδεικνύουν ότι, η διαδικασία της ανόδου και της κατάρρευσης είναι στην πραγματικότητα ένας «επαναλαμβανόμενος κύκλος» – ο οποίος συναντάται διαρκώς στην Ιστορία.

Όπως αποδεικνύεται δε, οι σοβαρές «διαταραχές» ενός πολιτισμού, με την ξαφνική κατάρρευση του, μία διαδικασία που συνήθως διαρκεί αιώνες, είναι ουσιαστικά φυσιολογικές – ενώ ακόμη και οι πιο ισχυρές, περίπλοκες κοινωνίες μπορούν να χαθούν ξαφνικά, όταν δεν το περιμένει κανείς. Όσο για τους βασικούς παράγοντες, οι οποίοι οδηγούν στην κατάρρευση, είναι μεταξύ άλλων ο πληθυσμός, το κλίμα, το νερό, η γεωργία και η ενέργεια.

Οι παράγοντες αυτοί έχουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα όταν πολλοί μαζί, τη ίδια χρονική στιγμή, προκαλούν την εξάντληση των πάσης φύσεως πρώτων υλών, με σοβαρές περιβαλλοντολογικές συνέπειες – καθώς επίσης το «διαμελισμό» των κοινωνιών, αφενός μεν σε μία πλούσια ελίτ, αφετέρου σε φτωχές μάζες ανθρώπων.

Αυτά τα «φαινόμενα» διαδραματίζουν έναν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία κατάρρευσης, αφού συναντώνται σε κάθε παγκόσμιο κραχ των τελευταίων 5.000 ετών – ενώ η σημερινή δημιουργία δύο κοινωνικών τάξεων, με την ελίτ να κατοικεί κυρίως στις βιομηχανικές χώρες, σε συνδυασμό με την υπερβολική κατανάλωση ενέργειας και πρώτων υλών, οδηγεί ξανά στην απόλυτη καταστροφή.

Πάντοτε κατά τη μελέτη, η «συσσωρευμένη υπεραξία», ο πλούτος δηλαδή, δεν διαμοιράζεται δίκαια μεταξύ των ανθρώπων ή/και των κρατών, αλλά απορροφάται από την παγκόσμια ελίτ – ενώ η πλειοψηφία, η μάζα όπως αποκαλείται, παράγει μεν τον πλούτο, απολαμβάνει όμως ένα ελάχιστο μέρος του, στα όρια των απολύτων απαραίτητων για να συντηρηθεί.

Για να αποφευχθεί το κραχ, η μελέτη προτείνει την καταπολέμηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, καθώς επίσης τη μείωση της υπερβολικής εξόρυξης/κατανάλωσης των πρώτων υλών και της ενέργειας – αφού η αυξημένη γεωργική και βιομηχανική παραγωγή των τελευταίων δύο αιώνων ήταν το αποτέλεσμα της χρήσης υπερβολικών ποσοτήτων πρώτων υλών, παρά το ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας μπορούσε να τις μειώσει σημαντικά.

Το συμπέρασμα βέβαια της μελέτης είναι απογοητευτικό, αφού οι επιστήμονες δεν πιστεύουν πως θα ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις το δρόμο της λογικής – με αποτέλεσμα να μην αποφευχθεί τελικά η κατάρρευση της Δύσης. Ειδικότερα η μελέτη ολοκληρώνεται ως εξής:

.

“Ακόμη και αν υποθέσουμε πως θα επιτευχθεί μία χαμηλότερη εξάντληση των πόρων, από μία μικρότερη ομάδα πλουσίων, η ελίτ αυτή θα καταναλώνει στο τέλος πάρα πολλούς πόρους. Αυτό θα οδηγήσει τις μάζες, τη συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή των ανθρώπων, στην πείνα και στην εξαθλίωση – με τελικό αποτέλεσμα την κατάρρευση της κοινωνίας.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι, η συγκεκριμένη κατάρρευση δεν είναι ένα φυσικό, αδύνατο να αποφευχθεί γεγονός, αλλά μία διαδικασία που πηγάζει από τις εισοδηματικές ανισότητες – με αποτέλεσμα να καταδικάζονται στην πείνα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων, καθώς επίσης να λεηλατείται, να καταστρέφεται, να στραγγαλίζεται καλύτερα το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό.

Η διαδικασία ξεκινάει από τις μάζες – ενώ η ελίτ συσσωρεύει όλο και περισσότερο πλούτο. Στο τέλος καταρρέουν ολοκληρωτικά οι μάζες, ακολουθούμενες αμέσως μετά από την ελίτ“.

.

Σε κάθε περίπτωση, όταν τα εκατομμύρια ανέργων στη Δύση, κυρίως τα 26 εκ. στην ΕΕ, κατανοήσουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρουν δουλειά, έχοντας καταδικαστεί να ταφούν ζωντανοί, θα εξεγερθούν βίαια – με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

.

ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ  

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, μετά την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού στη Δύση και την παγκοσμιοποίηση που επέβαλλε με τους δικούς του όρους (αναλύσεις μας: «Οι τρεις πληγές του πλανήτη», «Οι αρχιερείς της Δύναμης», «Οι δολοφόνοι των λαών», «Η αποκάλυψη της τραπεζικής απάτης» κλπ.), ένα συνεχώς μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων κατευθύνεται στα ανώτατα στρώματα της κοινωνίας – στην ελίτ.

Σύμφωνα τώρα με μία επιστημονική μελέτη, η οποία ερεύνησε την αναδιανομή των εισοδημάτων σε 28 χώρες για χρονικά διαστήματα που έφτασαν μέχρι και τα εκατό έτη (Piketty), οι εισοδηματικές ανισορροπίες παρατηρούνται ακόμη και σε κράτη που δεν μπορεί να φαντασθεί κανείς. Χωρίς να αναλωθούμε σε περιττά λόγια, τα γραφήματα που ακολουθούν τεκμηριώνουν με το καλύτερο δυνατόν τρόπο το πρόβλημα.

To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)