Συνεχίζοντας, ο Economist (διάγραμμα) προβλέπει μεγάλες κοινωνικές αναταραχές σε πολλές χώρες της Ευρώπης – κυρίως επειδή οι Πολίτες τους θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στις κυβερνήσεις. Μεταξύ των κρατών αυτών «βλέπει» και την Ελλάδα – ειδικά δε την Τουρκία και την Αίγυπτο, όσον αφορά τον υπόλοιπο πλανήτη.
.
.
Στην Τουρκία πάντως η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς, με τον δικτάτορα πρωθυπουργό της να αναλαμβάνει ουσιαστικά και τα ηνία της δικαιοσύνης, μετά την αστυνομία – αφού απαγόρευσε στους δικαστικούς να κάνουν ανακοινώσεις, χωρίς την προηγούμενη συμφωνία του εκάστοτε υπουργού. Το Κράτος Δικαίου έχει καταρρεύσει εντελώς, η δημοκρατία επίσης, ενώ η χώρα ευρίσκεται σε πορεία τριχοτόμησης – έχοντας, μεταξύ άλλων, προδώσει τις Η.Π.Α., στο θέμα του εμπάργκο του Ιράν.
Η υπόθεση διαφθοράς στην ανταλλαγή χρυσού με φυσικό αέριο, μέσω του χρυσού τριγώνου (της κρατικής τουρκικής τράπεζας, του Dubai και του Ιράν), έχει επεκταθεί και στη γειτονική της χώρα – στην οποία κατηγορείται γνωστός Ιρανός δισεκατομμυριούχος του χώρου της ενέργειας, για συμμετοχή στο κύκλωμα.
Την ίδια στιγμή η Ρωσία, στην οποία παρατηρείται η επιστροφή στο τσαρικό παρελθόν της, ενώ παραμένει ο κυριότερος διεκδικητής της παγκόσμιας ηγεμονίας από τις Η.Π.Α., σε συνεργασία με την Κίνα, αντιμετωπίζει αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις – σχεδιασμένες πιθανότατα από μυστικές υπηρεσίες.
Από την άλλη πλευρά, η Κίνα αντιμετωπίζει τεράστια χρηματοπιστωτικά προβλήματα – ειδικά στη διατραπεζική αγορά, παρά την εξομάλυνση των επιτοκίων με τη βοήθεια της κεντρικής της τράπεζας. Ο υπερχρεωμένος ιδιωτικός της τομέας, σε συνδυασμό με τη φούσκα ακινήτων και τις αμοιβές των εργαζομένων της, οι οποίες έχουν πάψει πλέον να είναι ανταγωνιστικές, προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό την κυβέρνηση – ενώ οι σχέσεις της με την Ιαπωνία επιδεινώνονται δραματικά.
Πρόβλημα παρουσιάζεται και στο Χονγκ Κονγκ, όπου χιλιάδες πλημμύρισαν τους δρόμους, διαδηλώνοντας εναντίον του μονοκομματικού συστήματος της Κίνας. Απαιτούν ουσιαστικά περισσότερη δημοκρατία από την κινεζική ηγεσία και προειδοποιούν τους υπολοίπους Πολίτες της πρώην βρετανικής αποικίας, σχετικά με την αυξανόμενη επιρροή του κομμουνιστικού κόμματος – αναφορικά με τις σχεδιαζόμενες τοπικές εκλογές του 2017.
Επίσης μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζει και η Ταϊλάνδη – με τους φόβους πραξικοπήματος να αυξάνονται, αφού η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί, ενώ οι πολίτες της κατακλύζουν καθημερινά τους δρόμους, διαδηλώνοντας εναντίον της κυβέρνησης.
Η Νότια Αφρική, η Βραζιλία και η Αργεντινή δεν βρίσκονται σε καλύτερη θέση – με την τελευταία να είναι αντιμέτωπη ξανά με τη χρεοκοπία, παρά το ότι διέγραψε, μερικά χρόνια πριν, το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της. Έχοντας δε ιδιωτικοποιήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις της, όπως συνήθως απαιτεί το ΔΝΤ, αντιμετωπίζει αυξημένα προβλήματα ηλεκτροδότησης – με αποτέλεσμα να απειλεί τις εταιρείες με την εθνικοποίηση τους.
Ολοκληρώνοντας την παγκόσμια «διαδρομή» μας, μέσα σε όλον αυτό τον «ορυμαγδό», η Ελλάδα αναλαμβάνει (πριν την Ιταλία) την προεδρία της υπό διάλυση Ευρωζώνης – με τον εκφασισμό, τον αφελληνισμό, την οικονομική γενοκτονία και τη λεηλασία της πατρίδας μας να ευρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Ειδικότερα, όπως έχει ήδη αναφερθεί, εάν δεν υιοθετηθεί η Άμεση Δημοκρατία, η αλλαγή του συντάγματος δηλαδή, με την ψήφιση των βασικών νόμων και του προέδρου απ’ ευθείας από τους Πολίτες, η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεφύγει από τα δεινά του πελατειακού κράτους – το οποίο συντηρεί «με νύχια και με δόντια» η κυβέρνηση, ενώ θέλει να το οικειοποιηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, τάζοντας στους πάντες τα πάντα.
Η επαίσχυντη αυτή «πολιτική των ημετέρων», η οποία συνεχίζεται απτόητη από όλα σχεδόν τα ελληνικά κόμματα, παρά το ότι εξέθρεψε τη διαφθορά και τη διαπλοκή, οδηγώντας την πατρίδα μας στη χρεοκοπία, πρέπει να οδηγηθεί με κάθε τρόπο στο τέλος της – εάν θέλουμε πράγματι να αποφύγουμε το οριστικό τέλος της Ελλάδας.
Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr
