Ενός κακού μύρια έπονται – γεγονός που σημαίνει ότι, εάν συμβεί το προβλεπόμενο συντονισμένο «σπάσιμο» πολλών μαζί πιστωτικών ορίων (margin calls), τότε θα ξεκινήσει ένα καταστροφικό ντόμινο, παρασύροντας πολλές άλλες αξίες μαζί του
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Η αγορά μετοχών με πίστωση αποτελεί τη σημαντικότερη ένδειξη μίας σφοδρής, επερχόμενης καταιγίδας, εάν φτάσει ή ξεπεράσει κάποια ανώτατα όρια – γεγονός που διαπιστώνεται σήμερα στο μεγαλύτερο καζίνο του πλανήτη, στη Wall Street, όπου έχει ανέλθει ήδη στα 413 δις $. Τον Ιούλιο του 2007, λίγες εβδομάδες πριν σπάσει η φούσκα των ενυπόθηκων δανείων, η αγορά με πίστωση ήταν της τάξης των 425 δις $ – καταρρέοντας και οδηγώντας ολόκληρη την υφήλιο σε τεράστιες περιπέτειες.
Σήμερα, τα φθηνά χρήματα των κεντρικών τραπεζών, τα οποία έχουν πλημμυρίσει τα χρηματιστήρια, χωρίς να ωφελείται ούτε στο ελάχιστο η πραγματική οικονομία, έχουν ξανά το ίδιο αποτέλεσμα. Ο μύθος δε της ανταγωνιστικότητας, ο οποίος οδηγεί στη μείωση των μισθών των εργαζομένων και στην αύξηση των εταιρικών κερδών (διάγραμμα) «καλά κρατεί» – με τον «νεοφιλελευθερισμό» να διανύει την καλύτερη εποχή στην ιστορία του.
.
Κέρδη επιχειρήσεων (πράσινο) και αποζημιώσεις υπαλλήλων (κόκκινο). Αποδοχές προς κέρδη (μπλε).
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
.
Συνεχίζοντας στο θέμα μας, η αγορά μετοχών με πίστωση (margin debt), σημαίνει ότι ένας «επενδυτής» δανείζεται χρήματα, με στόχο την αγορά μετοχών – όπου ορίζεται ένα συγκεκριμένο όριο (margin), κάτω από το οποίο δεν επιτρέπεται να πέσει η αξία των μετοχών του.
Όσο αυξάνονται οι τιμές των μετοχών, ο «επενδυτής» μπορεί να πληρώνει το δανειστή του, εγγράφοντας κέρδος μετά την εξόφληση. Όταν όμως οι τιμές των μετοχών μειώνονται, κάτω από το όριο που καλύπτεται από την αξία των μετοχών που διαθέτει ο «επενδυτής», τότε ο δανειστής απαιτεί από τον «επενδυτή» να καταθέσει χρήματα για την εξισορρόπηση της διαφοράς (margin call).
Όμως, εάν ο «επενδυτής» δεν έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει τα παραπάνω χρήματα, οφείλει να πουλήσει μετοχές για να τα συγκεντρώσει – γεγονός που οδηγεί πάντοτε σε πωλήσεις πανικού, πόσο μάλλον όταν η όλη διαδικασία είναι αυτόματη, επειδή πολλές «επενδύσεις» αυτού του είδους γίνονται μέσω μηχανών χρηματιστηριακών συναλλαγών (πλατφόρμες).
Ο όγκος λοιπόν των αγορών με πίστωση αποτελεί έναν δείκτη, σε σχέση με το σχηματισμό φούσκας στις χρηματιστηριακές αγορές – έχοντας «προειδοποιήσει» για την κατάρρευση του 2000 (dotcom crash), καθώς επίσης την αντίστοιχη του 2007 (διάγραμμα που ακολουθεί).
Εάν βέβαια συμβεί να συντονισθούν πολλά μαζί «margin calls», τότε ο πανικός που ακολουθεί είναι καταστροφικός – αφού η καταναγκαστική πώληση ενός μεγάλου αριθμού μετοχών από χιλιάδες «επενδυτές», εκούσια ή ακούσια, προκαλεί κυριολεκτικά την κατάρρευση των μετοχών.
.
Στον Πίνακα: Οι γκρι ζώνες αντιπροσωπεύουν τις περιόδους ύφεσης, ενώ η κόκκινη γραμμή το επίπεδο επενδύσεων σε μετοχές του NYSE επί πιστώσει και η μπλε γραμμή την κίνηση του δείκτη S&P500
.
Όπως φαίνεται από το παραπάνω διάγραμμα, η κόκκινη γραμμή (αγορά μετοχών με πίστωση), έχει ξεπεράσει ξανά το ύψος του βασικού χρηματιστηριακού δείκτη S&P 500, πλησιάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ της (Ιούλιος 2007). Κρίνοντας δε από τη σχέση του 2007 με το 2000, μάλλον θα το ξεπεράσει προτού εκραγεί – εάν βέβαια δεν σταματήσει η Fed να τυπώνει νέα χρήματα, «ντοπάροντας» τις αγορές (ενέσεις κορτιζόνης).
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
