Η ινδική ρουπία, όπως έχουμε αναφέρει (είδηση), ευρίσκεται σε πορεία κατάρρευσης – οπότε οι Ινδοί έχουν πάψει να εμπιστεύονται το νόμισμα τους, ανταλλάσσοντας το με χρυσό.
Η ινδική κυβέρνηση τώρα θέλει να εμποδίσει τη συγκεκριμένη διαδικασία, χρησιμοποιώντας δραστικά μέτρα – μεταξύ των οποίων την άσκηση πιέσεων προς τις εμπορικές της τράπεζες, με στόχο την αγορά χρυσού από τους πελάτες τους, σε υψηλότερες τιμές από αυτές που διαμορφώνονται στην ελεύθερη αγορά.
Η κυβέρνηση ελπίζει ότι, με τον τρόπο αυτό θα πεισθούν οι πολίτες να πουλήσουν το χρυσό που κατέχουν, έτσι ώστε να ρευστοποιηθεί (λιωθεί) στη συνέχεια από την ίδια – ενώ η πώληση του χρυσού θα ενίσχυε τη συναλλαγματική ισοτιμία της ρουπίας.
Όπως είναι γνωστό, η Ινδία εισάγει παραδοσιακά μεγάλες ποσότητες χρυσού, ο οποίος χρησιμοποιείται για την κατασκευή κοσμημάτων. Το γεγονός αυτό (το 2012 εισήγαγε περί τους 860 τόνους χρυσού), συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία του τεράστιου ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών της χώρας, το οποίο έφτασε στα 90 δις $ (το τρίτο υψηλότερο παγκοσμίως).
Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι προφανώς η αιτία της ραγδαίας πτώσης της ρουπίας, αφού σημαίνει ότι, η εκροή χρημάτων προς το εξωτερικό είναι μεγάλη (κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Τουρκία, η οποία προσπαθεί να περιορίσει το έλλειμμα της, ύψους περί τα 60 δις $ το 2012, με τις εξαγωγές χρυσού, κυρίως προς το Ιράν).
Περαιτέρω, η Ινδία έχει ένα χρέος της τάξης των 400 δις $, εκ των οποίων το 80% σε ξένο συνάλλαγμα. Κατά την άποψη δε πολλών, κινδυνεύει σε μεγάλο βαθμό να χρεοκοπήσει – επειδή η βασική αιτία της χρεοκοπίας ενός κράτους είναι το εξωτερικό χρέος, το οποίο πρέπει να διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα.
Προσπαθώντας λοιπόν η κυβέρνηση της Ινδίας να αποφύγει το μοιραίο, απαγόρευσε επί πλέον την εισαγωγή χρυσών νομισμάτων – αυξάνοντας παράλληλα τους φόρους εμπορίας του πολυτίμου μετάλλου.
Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, οι Ινδοί πολίτες έχουν στην ιδιοκτησία τους 18.000 τόνους χρυσού – το 11% δηλαδή της παγκόσμιας ποσότητας. Η αιτία είναι το ότι, ο χρυσός αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα τους να αποταμιεύσουν κάποια χρήματα για τα γεράματα τους, τα οποία να μην κινδυνεύουν από τον πληθωρισμό που μαστίζει παραδοσιακά τη χώρα – ενώ οι περισσότεροι Ινδοί δεν έχουν καν τραπεζικό λογαριασμό.
Υποτίμηση ρουπίας έναντι του δολαρίου (USD/INR) από τις αρχές του έτους
Ολοκληρώνοντας, σύμφωνα με τους ειδικούς, η περαιτέρω υποτίμηση της ρουπίας είναι δεδομένη, επειδή η κυβέρνηση έχει μόνο δύο δυνατότητες στη διάθεση της, για την καταπολέμηση της κρίσης:
(α) Δεν επεμβαίνει καθόλου, αφήνοντας τα χρέη να εκτοξευθούν στα ύψη, με αποτέλεσμα να συνεχίσουν οι εκροές κεφαλαίων προς το εξωτερικό – οπότε κάποια στιγμή να δηλώσει αδυναμία εξυπηρέτησης τους (χρεοκοπία).
(β) Αφήνει το επιτόκιο σε χαμηλά επίπεδα, όπως η Τουρκία, με αποτέλεσμα να συνεχισθεί μεν η υποτίμηση του νομίσματος, αλλά να αναπτυχθεί η οικονομία – λόγω της τροφοδοσίας της με φθηνά χρήματα.
Με τον τρόπο αυτό βέβαια, η ανάπτυξη της οικονομίας είναι εις βάρος των εισοδηματικά ασθενέστερων πολιτών, αφού αυτοί κυρίως πλήττονται από την υποτίμηση και τον πληθωρισμό – ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιη η ανάπτυξη της οικονομίας, όταν τα εισοδήματα των πολιτών καταρρέουν.
