.
Περαιτέρω, τονίζοντας ακόμη μία φορά πως τώρα θα ξεκινήσουν τα δύσκολα για την Ελλάδα, το γερμανικό όραμα για την Ευρώπη του μέλλοντος, κατακτημένη οικονομικά, είναι σαφέστατο – μία ήπειρος των 500 εκ. ανθρώπων που, έχοντας ανεξαρτητοποιηθεί από τις Η.Π.Α., θα κυριαρχείται από τη Γερμανία, ενώ θα διαθέτει μεγαλύτερη έκταση από αυτήν που διέθετε κάποτε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του γερμανικού έθνους, με τις εξής ιδιαιτερότητες:
(α) Ένα ισχυρό νόμισμα, το ευρώ, το οποίο όμως θα έχει στην αποκλειστική ιδιοκτησία του κυρίως το πρώην μπλοκ του μάρκου – ενώ τα υπόλοιπα κράτη που δεν θα μπορούν να εφαρμόσουν τις «γερμανικές νομισματικές προδιαγραφές» και την πολιτική λιτότητας, θα υιοθετούν σταδιακά τα δικά τους εθνικά νομίσματα, συνδεδεμένα όμως με το ευρώ με προκαθορισμένη ισοτιμία και διακυμάνσεις (άρθρο).
(β) Μία πανίσχυρη κεντρική τράπεζα της νομισματικής ένωσης, εγκατεστημένη στη Φρανκφούρτη με Γερμανό φυσικά διοικητή – την ΕΚΤ δηλαδή, η οποία θα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Fed και θα χαράσσει μία αυστηρή νομισματική πολιτική κατά τα γερμανικά πρότυπα, έτσι ώστε να στηρίζει το ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, στη θέση του δολαρίου.
(γ) Ένα ευρωπαϊκό ΔΝΤ, τον ESM με το σημερινό Γερμανό διοικητή του, το οποίο θα εκδιώξει το αμερικανικό Ταμείο από την Ευρώπη (ανάλυση) – κάτι που προωθείται ήδη από την καγκελάριο, αφού βεβαιώθηκε πως κέρδισε τη μάχη της Γαλλίας. Το ευρωπαϊκό αυτό ΔΝΤ αφενός μεν θα λειτουργεί με κριτήριο τη ληστεία των χωρών της ΕΕ που θα υπερχρεώνονται, ως σύνδικός πτώχευσης δηλαδή όπως άλλωστε το ΔΝΤ, αφετέρου θα δραστηριοποιείται και στον υπόλοιπο πλανήτη – ανταγωνιζόμενο τις Η.Π.Α.
(δ) Μία πτωχευτική διαδικασία για τις χώρες της Ευρώπης, όπως αυτή που εφαρμόσθηκε στην DDR, την οποία θα δοκιμάσει πρώτα με το σύνηθες πειραματόζωο, με την Ελλάδα – έτσι ώστε να συμμετέχουν στη διαγραφή χρεών οι επενδυτές ομολόγων, η οποία (διαγραφή) φυσικά θα απαγορεύεται για τις χώρες που θα έχουν το ευρώ ως νόμισμα, επειδή διαφορετικά δεν θα μπορούσε να είναι ισχυρό και παγκόσμιο αποθεματικό.
(ε) Όσον αφορά τη διάσωση τραπεζικών συστημάτων σε εποχές κρίσεων, για τις χώρες του ευρώ θα ισχύει το «Bail–in» (διάσωση από τους μετόχους, ομολογιούχους και καταθέτες) ή/και η εξαγορά από άλλες τράπεζες όπως στην Ισπανία – ενώ για τις υπόλοιπες θα επιτρέπεται κατά περίπτωση το «Bail-out», κατά το πρόσφατο παράδειγμα της Ιταλίας που προορίζεται για τη δεύτερη ταχύτητα του ευρώ, με τη σαθρή αιτιολογία ότι οι δύο τράπεζες που χρεοκόπησαν δεν ήταν συστημικές!
(στ) Η γερμανική Ευρώπη θα χρειαστεί ασφαλώς μία Παγκόσμια Τράπεζα – όπου είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί η ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων, ενδεχομένως σε συνεργασία με τη γερμανική KfW.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, φυσικά η Ευρώπη θα έχει τη δική της αμυντική πολιτική, με το δικό της στρατό, καθώς επίσης τα δικά της σύνορα – ενώ για την επίλυση του ενεργειακού της προβλήματος, το οποίο αποτελεί την Αχίλλειο πτέρνα της Γερμανίας, θα χρειαστεί ασφαλώς η Ελλάδα ως αποικία τόσο για τα δικά της ενεργειακά αποθέματα, όσο και για τη σημαντικότατη γεωπολιτική της θέση κοντά στη Μέση Ανατολή.
Σε αντίθεση τώρα με τις Η.Π.Α., η Ευρώπη σχεδιάζεται μεν να είναι ενωμένη, αλλά με την ομοσπονδιακή μορφή των δύο ταχυτήτων που αναφέραμε παραπάνω – έτσι ώστε αφενός μεν να είναι πιο ευέλικτη, αφετέρου να κυριαρχείται από μία φυλή, την Άρια. Μπορεί φυσικά να κάνουμε λάθος, επιτρέποντας στη φαντασία μας να καλπάζει και στους φόβους μας να υπερισχύουν, αλλά αυτά συμπεραίνουμε από την ιστορία και τις σύγχρονες εξελίξεις – χωρίς βέβαια να διεκδικούμε το αλάθητο.
Παρεξηγούμε ή/και κακολογούμε τη Γερμανία αναφέροντας όλα αυτά; Όχι, ασφαλώς όχι. Η κυβέρνηση της χώρας, εάν δεν κάνουμε λάθος, έχει τουλάχιστον ένα όραμα εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, λειτουργώντας ενωμένη – ενώ εμείς δεν έχουμε καν κάποιο αντίστοιχο εθνικό, παραμένοντας διαιρεμένοι, ενδοτικοί και κινδυνεύοντας από πολλαπλούς εμφυλίους πολέμους: των κομμάτων μεταξύ τους, του ιδιωτικού τομέα εναντίον του δημοσίου, της μίας κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης κοκ.
Επομένως είμαστε οι τελευταίοι που θα κατακρίναμε ένα κράτος που, μόλις 70 χρόνια μετά την ολοκληρωτική του καταστροφή, διεκδικεί ξανά την ηγεμονία του πλανήτη – έχοντας ίσως συνειδητοποιήσει πως οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής και χωρίς να θέλει να επιτρέψει στην Κίνα να αναλάβει τα ηνία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι επικροτούμε τις προσπάθειες αυτές, μη γνωρίζοντας τους κινδύνους για την πατρίδα μας, αλλά το ότι προσπαθούμε να έχουμε μία όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενική οπτική γωνία – είτε μας συμφέρει, είτε όχι.
Μοναδικός ίσως κίνδυνος για τη Γερμανία, εάν δεν συνειδητοποιήσουν οι Η.Π.Α. τις προθέσεις της, είναι αναμφίβολα η Ρωσία – η οποία αποτελούσε ανέκαθεν το αντίπαλο δέος της χώρας, καθώς επίσης τη βασική αιτία των παγκοσμίων πολέμων που διεξήγαγε.
