.
Χάρτης ΙΙΙ: Η επαναχάραξη της Μέσης Ανατολής
.
Όλοι γνωρίζουν πως τα κράτη στην περιοχή δημιουργήθηκαν μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις, όπως η Μ. Βρετανία και η Γαλλία – ενώ οι εξεγέρσεις τα τελευταία χρόνια έχουν καταστήσει τα σύνορα άνευ αντικειμένου. Εν προκειμένω, ο χάρτης ΙΙΙ έχει καταρτισθεί με βάση το ποιός ελέγχει σήμερα ποιό έδαφος – όπου ουσιαστικά η Συρία, το Ιράκ, η Υεμένη και η Λιβύη δεν υπάρχουν πια.
Άλλα σύνορα, όπως του Λιβάνου και του Ισραήλ, παρουσιάζονται με βάση την πραγματική δυναμική της εξουσίας που ασκείται – ενώ δεν υπάρχουν αλλαγές στα σύνορα των τριών μεγάλων δυνάμεων της περιοχής, όπως είναι η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία, με την Αίγυπτο να μη θεωρείται μεγάλη δύναμη, παρά το ότι είναι σημαντική, διαθέτοντας την πιο συνεκτική εθνική κουλτούρα στον Αραβικό κόσμο.
Χάρτης IV: Το μέλλον της Ευρώπης
.
Εδώ δεν πρόκειται για τον καθορισμό νέων συνόρων, αλλά για τις περιοχές της ηπείρου μας με ισχυρές εθνικιστικές τάσεις – ενώ οι περιοχές με πλάγιους χαρακτήρες είναι αυτές που απαιτούν αυξημένη αυτονομία, αλλά όχι ανεξαρτησία. Εν προκειμένω, το θέμα δεν είναι το μέγεθος των αποσχιστικών κινημάτων, αλλά το ότι σε όλες αυτές της περιοχές υπάρχει κάποιος βαθμός εθνικής συνείδησης που δεν ταιριάζει με τα σύνορα τους.
Ολοκληρώνοντας, είναι πλέον σαφές πως η ΕΕ είναι μία ελαττωματική κατασκευή, τα μέλη της οποίας αδυνατούν να συμφωνήσουν όσον αφορά βασικά ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό – με αποτέλεσμα να κάνει το καθένα ότι θέλει. Εκτός αυτού, η έξοδος της Βρετανίας κλόνισε τα θεμέλια της – ενώ οι επερχόμενες εκλογές στην Ολλανδία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και στη Γερμανία θα δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα ρήγματα, ειδικά όσον αφορά την Ευρωζώνη.
Επιμύθιο
Οι παραπάνω χάρτες δεν φιλοδοξούν να προβλέψουν το μέλλον – αποσκοπώντας μόνο στο να διευκολύνουν τον τρόπο σκέψης, όσον αφορά τις γεωπολιτικές δυνάμεις που θα διαμορφώσουν τον πλανήτη, με αφετηρία το 2017. Από την πλευρά αυτή και μόνο είναι χρήσιμοι – ενώ επιβεβαιώνουν ασφαλώς το ότι, βιώνουμε πράγματι μία αλλαγή παραδείγματος, με πολλές και σημαντικές συνέπειες.
Χάρτες: Friedman, Shapiro
