‘Μόνον η πλήρης πολιτική σύγχυση και η αφελής αισιοδοξία μπορούν να αποτρέψουν την αναγνώριση ότι οι αναπόφευκτες προσπάθειες για την εξάπλωση του εμπορίου από όλα τα πολιτισμένα και ελεγχόμενα από τους αστούς έθνη, ύστερα από μια μεταβατική περίοδο φαινομενικά ειρηνικού ανταγωνισμού, είναι σαφές ότι προσεγγίζουν στο σημείο όπου η δύναμη και μόνο θα αποφασίσει ποιο θα είναι το μερίδιο του κάθε έθνους στον οικονομικό έλεγχο του πλανήτη, συνεπώς και ποια θα είναι η σφαίρα δραστηριοτήτων του λαού του και κυρίως ποιες θα είναι οι εισοδηματικές δυνατότητες των εργατών του’ (MAX WEBER, 1894)
“ Όταν φτάσετε στη χώρα των Κινέζων… λέει [ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας], να θυμάστε ότι είσαστε η πρωτοπορία της Χριστιανοσύνης, λέει και να μπήξετε την ξιφολόγχη σας σε κάθε μισητό άπιστο που βλέπετε, λέει… Και αν είσαστε τυχεροί και κατορθώσετε ν’ αρπάξετε και κανα κομμάτι γή εκεί που θα βρεθείτε, μην αφήσετε να σας το πάρει κάποιος Γάλλος ή Ρώσσος» (Mr Dooley’s Philosophy, 1900)
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Άποψη
Στην εποχή της ειρήνης, την περίοδο του φαινομενικά ειρηνικού ανταγωνισμού, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσουμε τις δυνάμεις που συγκρούονται, όπως αυτό γίνεται πασιφανές στον πόλεμο.
Ποιες είναι επί παραδείγματι οι δυνάμεις των εθνών που συγκρούονται σήμερα στην αρένα της Ευρώπης; Θέμα που μας αφορά άμεσα και διαισθητικά το αντιλαμβάνονται όλοι οι λαοί.
Παρακάτω, θα κάνουμε μια προσπάθεια να φωτίσουμε το ζήτημα, υπό το πρίσμα της ιστορικής συνέχειας.
Ο χάρτης που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε πρόσφατα, σε έγκυρο ευρωπαϊκό μέσο του τύπου και αποτυπώνει τη σημερινή κατάσταση φιλορωσικών και αντιρωσικών τάσεων στην Ε.Ε, ειδικότερα δε, στηρίζεται στη στάση των βουλευτών του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου κατά την ψηφοφορία για τη λήψη αντιρωσικών μέτρων- κυρώσεων μετά την απόσχιση της Κριμαίας. (με κόκκινο σημειώνονται οι πιο φιλορωσικές και με βαθύ πράσινο οι πιο αντιρωσικές τάσεις).
Σε μια διαρκή διαδικασία εξελίξεων, πρόσφατα η Μολδαβία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Τσεχία εξέλεξαν ηγέτες με ισχυρούς δεσμούς με τη Ρωσία. Η Ρουμανία, παραμένει το τελευταίο φιλο-ευρωπαϊκό κάστρο, σύμφωνα με αναλυτή, ο οποίος καλεί για την αναβάθμιση της σε τείχος έναντι του επεκτατισμού της Ρωσίας. Στο εσωτερικό της ίδιας της Ρουμανίας, ο μεν πρωθυπουργός δηλώνει καλές σχέσεις με την Ρωσία, ενώ ο αρχηγός των σοσιαλδημοκρατών καταδικάζει τη δήλωση. Πηγή
Παράλληλα, δρομολογείται η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των άλλων βαλκανικών χωρών Σερβία, Βοσνία κλπ
Σύντομη ιστορική αναδρομή- στα χνάρια του 5ου αιώνα
Τους τελευταίους 15 αιώνες η ιστορία της Ευρώπης σημαδεύεται από τη βίαια σύγκρουση κυρίως γερμανικών φύλλων με επεκτατικές τάσεις μεταξύ τους, όσο και μεταξύ γερμανικών φύλλων και σλάβων, με περιόδους ειρήνης (αναφερόμαστε μόνο στα ευρωπαϊκά φύλλα και όχι στις επιδρομές των ασιατικών φύλων των στεπών).
Ειδικότερα, ο 5ΟΣ μ. Χ αιώνας θεωρείται ο αιώνας των γερμανών, καθώς τα γερμανικά φύλλα από το Βορρά ξεχύνονται ασυγκράτητα, συμβάλλουν στην πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και μετέπειτα σαρώνουν και κατακτούν τη Δυτική Ευρώπη, από την Βρετανία μέχρι τη Βυζαντινή αυτοκρατορία και στο νότο κατακτούν και την Β. Αφρική (Γότθοι- Βησιγότθοι και Οστρογότθοι – Βάνδαλοι, Άγγλοι, Σάξωνες, Γιούτοι, Λομβαρδοί, Φράγκοι, Βουργουνδοί, Αλαμάνοι, Σουηβοί, Θουρίγγειοι, Αλανοί κ.α. και αργότερα Βίκιγκς, Νορμανδοί). Στη διάρκεια της πορείας τους απωθούν από την Ευρώπη τα άγρια φύλα των στεπών (Ούννους, Αβάρους, Μογγόλους) και τους εκπολιτισμένους Άραβες. Παράλληλα, στα Ανατολικά της Ευρώπης, μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας διαχέονται και κυριαρχούν τα σλαβικά φύλα που είναι πολυάριθμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην Ύστερη Ρωμαϊκή εποχή του 4ου μ. Χ αιώνα, δηλαδή πριν αρχίσει για τα καλά η επέλαση των γερμανών, τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της αυτοκρατορίας ήταν: δυσβάστακτη φορολογία, ενδυνάμωση διοικητικής γραφειοκρατίας, υπογεννητικότητα, ισχυροποίηση του στρατού, πιέσεις στα σύνορα, φθορά της ζωτικότητας των μικρών πόλεων, διεύρυνση χάσματος πλούσιων και φτωχών.
Στο χάρτη που ακολουθεί φαίνονται οι μετακινήσεις των γερμανικών φύλλων που σπάνια έγιναν ειρηνικά, κυρίως όμως οι κατακτήσεις γίνονταν με βάρβαρες επιδρομές και διήρκεσαν πάνω- κάτω όλο το διάστημα του Μεσαίωνα( 5ος– 15ος ) που δικαίως ονομάστηκε «σκοτεινοί αιώνες».
Πηγή: Wikipedia,
Η κάθοδος των Γερμανών τον 5ο μ.Χ αιώνα
Ο Φράγκος Καρλομάγνος, το 800 μ.χ ίδρυσε την Αγία Γερμανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με έδρα το Άαχεν και αποτέλεσε εμβληματική φυσιογνωμία για τα γερμανικά φύλλα, που στο μεταξύ είχαν εκχριστιανιστεί.
Συνεχίστε στη 2η σελίδα (…)
