Την ίδια στιγμή οι κεντρικές τράπεζες, έχοντας παγιδευτεί μόνες τους στο «βάλτο» των μηδενικών επιτοκίων, καθώς επίσης των υπερδιογκωμένων ισολογισμών τους (γράφημα), δεν έχουν κανένα εργαλείο πλέον και καμία αποτελεσματική στρατηγική – η οποία θα τους επέτρεπε να ανακτήσουν τον έλεγχο των χρηματαγορών, καθώς επίσης της πραγματικής οικονομίας, όπως ασφαλώς οφείλουν.
.
.
Πόσο μάλλον όταν τα περισσότερα δυτικά κράτη είναι αθεράπευτα υπερχρεωμένα, τα χρηματιστήρια υπερτιμημένα, ο αποπληθωρισμός καιροφυλακτεί, ενώ η πραγματική οικονομία υποφέρει σε μεγάλο βαθμό.
Όσο περισσότερο δε αυξάνουν την ποσότητα χρήματος οι κεντρικές τράπεζες, τόσο πιο πολύ διογκώνονται οι αξίες των παγίων (φούσκες), τόσο πιο εξαρτημένες γίνονται οι οικονομίες από την τεχνητή ρευστότητα και τόσο πιο απρόθυμοι είναι οι πολιτικοί να διορθώσουν τα κακώς κείμενα στις χώρες τους – με αποτέλεσμα το τραίνο της παγκόσμιας οικονομίας να οδηγείται με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα προς την καταστροφή, με το μηχανοδηγό του να θεωρεί πως θα αποφύγει το μοιραίο δυστύχημα, πατώντας τέρμα το γκάζι.
.
Η ΕΚΤ
Μετά τη χθεσινή απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, η ΕΚΤ θα αγοράσει πιθανότατα ομόλογα των χωρών μελών της σε μεγάλες ποσότητες – αποφασίζοντας το στη συνάντηση της 22ας Ιανουαρίου.
Αυτό που θα συμβεί τότε φαίνεται από τον «ισολογισμό παράδειγμα» που ακολουθεί (πηγή: Spiegel), όπου στην αριστερή του πλευρά είναι το ενεργητικό της κεντρικής τράπεζας, οι απαιτήσεις της δηλαδή απέναντι σε τρίτους, ενώ στη δεξιά το παθητικό της – οι απαιτήσεις τρίτων απέναντι στην κεντρική.
.
| Ενεργητικό | € | Παθητικό | € |
| Ομόλογα | 1000 | Μετρητά Χρήματα | 250 |
| Εγγυήσεις | 0 | Καταθέσεις των τραπεζών στην ΕΚΤ | 1700 |
| Συναλλαγματικά αποθέματα | 1000 | Κατατεθειμένο κεφάλαιο των μετόχων της | 50 |
| Σύνολο ενεργητικού | 2000 | Σύνολο παθητικού | 2000 |
.
Ξεκινώντας από το γεγονός ότι, τα χρήματα (τα ευρώ εν προκειμένω) είναι ουσιαστικά οι απαιτήσεις των κατόχων τους απέναντι στην κεντρική τράπεζα, ενώ ο ισολογισμός μίας κεντρικής τράπεζας (σύνολο ενεργητικού ή παθητικού) είναι τα επονομαζόμενα κεντρικά χρήματα (μονεταριστική βάση), αυτά δηλαδή που η κεντρική τράπεζα ελέγχει άμεσα, οφείλουμε να σημειώσουμε πως η ποσότητα χρήματος είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ειδικότερα, τα μετρητά χρήματα στη δεξιά στήλη του ισολογισμού είναι ένα μέρος της υφιστάμενης ποσότητας χρήματος, ενώ η ίδια η ποσότητα χρήματος, στο σύνολο της, είναι σημαντική, επειδή καθορίζει μακροπρόθεσμα το ποσοστό του πληθωρισμού – όπου, εάν είναι τόσο χαμηλός όσο σήμερα στην Ευρωζώνη, τότε η κεντρική τράπεζα αυξάνει την ποσότητα χρήματος.
Η αύξηση της ποσότητας χρήματος γίνεται μέσω των εμπορικών τραπεζών – αφού τα περισσότερα χρήματα από το πουθενά δημιουργούνται από αυτές. Η κεντρική τράπεζα δεν έχει λοιπόν τον άμεσο, αλλά μόνο τον έμμεσο έλεγχο τους – συνήθως με τη βοήθεια των βασικών επιτοκίων, όπου όσο πιο χαμηλά είναι, τόσο πιο πολύ αυξάνεται η ζήτηση δανείων (μέσω των δημοπρασιών που οργανώνει παραδοσιακά η κεντρική τράπεζα), με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ποσότητα του χρήματος.
Για παράδειγμα, όταν η κεντρική τράπεζα προσφέρει 100 € νέα ρευστότητα στις εμπορικές, στην αριστερή στήλη του ισολογισμού της, στη θέση «Εγγυήσεις», εγγράφονται αυτά τα 100 € – τα οποία εμφανίζονται φυσικά και στη δεξιά στήλη, στη θέση «Καταθέσεις των τραπεζών στην ΕΚΤ» (στο λογαριασμό που διατηρούν σε αυτήν), με αποτέλεσμα να αυξάνονται κατά τα 100 αυτά ευρώ στα 1.800 € – από 1.700 € προηγουμένως.
.
.
Την ίδια στιγμή βέβαια το σύνολο του ισολογισμού (ενεργητικό, παθητικό) αυξάνεται επίσης κατά τα 100 €, στα συνολικά 2.100 € – από 2.000 € προηγουμένως. Για τα 100 € λοιπόν που δίνει η κεντρική τράπεζα στις εμπορικές, απαιτεί 100 € εγγυήσεις εκ μέρους τους, οι οποίες εγγράφονται στην αριστερή στήλη του ισολογισμού τους, αυξάνοντας ανάλογα το ύψος του.
