Όλο και περισσότεροι διαπιστώνουν πως τα σκληρά μέτρα, στα οποία υποβλήθηκαν, κατέστρεψαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς να διασώσουν το σύστημα – οπότε είναι εύλογη η ανησυχία της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της ελίτ.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Όταν αρχίζει κανείς να ασχολείται με το παρελθόν, αναζητώντας τους ενόχους για κάποια πράγματα που του έχουν συμβεί, τότε είτε δεν βλέπει μέλλον, είτε το αντιμετωπίζει με φόβο – νοιώθοντας πως ο τρόπος που χειρίσθηκε τις υποθέσεις του, ήταν εσφαλμένος.
Στα πλαίσια αυτά, όταν τόσο η διευθύντρια του ΔΝΤ, όσο και ο διοικητής της ΕΚΤ εμφανίζονται δημόσια ανήσυχοι, ενοχοποιώντας κάποιους άλλους για τις παρατηρούμενες «ασυμμετρίες», τότε δεν μπορούμε να είμαστε καθόλου ήρεμοι – κατανοώντας πως η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν έχουν πλέον κανένα όπλο στο χέρι, κανένα άλλο μέσον δηλαδή, για να θέσουν υπό έλεγχο τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Απλούστερα, οι συνεχώς λανθασμένες προγνώσεις του ΔΝΤ, επάνω στις οποίες στήριζε τα μέτρα που επέβαλλε σε χώρες όπως η Ελλάδα, καθώς επίσης οι διαρκώς νέες «υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα» της ΕΚΤ, σχετικά με την καταπολέμηση του αποπληθωρισμού στην Ευρώπη, παύουν σταδιακά να πείθουν – με αποτέλεσμα οι δημόσιες εμφανίσεις των διοικητών των δύο οργανισμών να δημιουργούν αβεβαιότητα στους πάντες.
Ειδικότερα, ο διοικητής της ΕΚΤ ήταν αρκετά νευρικός και ασαφής, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου στη Νάπολη – ενώ χρειαζόταν παραδόξως πολύ χρόνο, για να απαντήσει στα ερωτήματα των δημοσιογράφων. Εκτός αυτού, οι απαντήσεις του έδιναν την εντύπωση πως ήθελε να δικαιολογήσει τον εαυτό του, για όλα όσα συμβαίνουν – γεγονός που μάλλον δεν είναι περίεργο, αφού για πολλούς μήνες τώρα λέει μεγάλα λόγια, δίνει πολλές υποσχέσεις και αναφέρεται συνεχώς στη χρήση νέων χρηματοπιστωτικών όπλων, με τα οποία όμως δεν έχει επιτευχθεί απολύτως τίποτα μέχρι σήμερα.
Οι τράπεζες δεν έχουν αυξήσει τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, η ύφεση επιδεινώνεται, η ανεργία καλπάζει, ενώ η εμπιστοσύνη στις «μαγικές δυνάμεις» της ΕΚΤ μειώνεται όλο και περισσότερο. Ο θαυμασμός δε, ο οποίος συνόδευε τις μέχρι σήμερα εμφανίσεις του κεντρικού τραπεζίτη, έχει μετατραπεί σε σκεπτικισμό – αφού κανένας πλέον δεν φαίνεται να πείθεται από τα λόγια του.
Μία από τις ερωτήσεις που του τέθηκαν, ήταν πραγματικά αφοπλιστική – αφορώντας το εάν είναι προβληματισμένος σχετικά με το ότι, παρά τα συνεχή νέα μέτρα που λαμβάνει, κλιμακώνεται η άνοδος των «ευρωσκεπτικιστών», ακόμη και στη Γερμανία. Η απάντηση του ήταν δυστυχώς απογοητευτική, αφού ισχυρίσθηκε πως κατανοεί τους Γερμανούς επικριτές του ευρώ, αν και η αποτυχία των μέτρων που παίρνει η ΕΚΤ δεν οφείλεται μόνο στην ίδια, αλλά και στα κράτη, τα οποία δεν εφαρμόζουν αυτά που απαιτεί η κεντρική τράπεζα.
Μία άλλη ερώτηση αφορούσε την ανακοίνωση της Γαλλίας, σχετικά με τη μη τήρηση του ανωτάτου ορίου για το έλλειμμα του προϋπολογισμού της – γεγονός που θα δημιουργούσε ασφαλώς προβλήματα στη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ. Η απάντηση του διοικητή έδωσε την εντύπωση πως έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα – αφού είπε πως δεν έχει καμία επίσημη τοποθέτηση της Γαλλίας, οπότε θα κρίνει όταν θα έχει στη διάθεση του τα νούμερα του προϋπολογισμού της.
Περαιτέρω, αν και ο διοικητής της ΕΚΤ είπε ξανά πως το ευρώ θα υπάρχει αιώνια, ο τόνος της φωνής του ήταν «προκλητικά συμβιβαστικός» – δεν είχε δηλαδή απολύτως καμία σχέση με τα λόγια του 2012, σύμφωνα με τα οποία τότε η ΕΚΤ θα έκανε τα πάντα για να διατηρήσει το κοινό νόμισμα. Πόσο μάλλον όταν επισήμανε πως εκείνες οι χώρες, οι οποίες αρνούνται να εφαρμόσουν τα απαιτούμενα διαρθρωτικά μέτρα, θα είχαν δυσκολίες ακόμη και χωρίς το ευρώ – μία έκφραση που ενέτεινε τις ανησυχίες για το μέλλον του κοινού νομίσματος, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει χθες, με ρυθμό που δεν έχει παρατηρηθεί σχεδόν ποτέ μέχρι σήμερα.
Αναφορικά με τη διαδήλωση στη Νάπολη, η οποία ουσιαστικά ήταν εναντίον της ΕΚΤ, ο διοικητής απάντησε πως κατανοεί τους διαδηλωτές, αλλά κάνουν λάθος, πιστεύοντας πως η κρίση οφείλεται στην ΕΚΤ – μία ακόμη δήλωση, η οποία δημιουργεί την εντύπωση πως με την αποτυχία πλέον δεδομένη, αναζητούνται οι ένοχοι, ενώ οι υπεύθυνοι αλληλοκατηγορούνται για να μην ενοχοποιηθούν οι ίδιοι.
.
Το ΔΝΤ
Η διευθύντρια του ταμείου ήταν στο ίδιο «μήκος κύματος», στη διάλεξη της στο πανεπιστήμιο της Georgetown – προειδοποιώντας για το ξέσπασμα μίας νέας κρίσης, για την αύξηση της ανεργίας, καθώς επίσης για την αναθεώρηση των προβλέψεων του ΔΝΤ προς τα κάτω, όσον αφορά την παγκόσμια οικονομία.
Την χαρακτήρισε δε ως «εύθραυστη, μη ισορροπημένη, απειλούμενη από πολλά ρίσκα» – ενοχοποιώντας κυρίως τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η οποία κατέστρεψε τόσο την οικονομία της συγκεκριμένης χώρας, όσο και τη Ρωσική, με κίνδυνο να υπάρξουν μεγάλες αναταραχές στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Ενοχοποίησε επίσης τη γνωστή επιδημία (Ebola), ισχυριζόμενη πως εάν δεν καταπολεμηθεί σωστά, θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο σύστημα. Βέβαια, κανένας δεν πίστεψε πως η επιδημία και η Ουκρανία είναι υπεύθυνες για τη μαζική εκτύπωση χρημάτων εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών, χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα για την οικονομία του πλανήτη – ούτε για το γεγονός ότι, οι χρηματαγορές έχουν χάσει εντελώς την επαφή τους με την πραγματική οικονομία, όπως φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί.
.
Η εξέλιξη του παγκόσμιου δείκτη μετοχών MSCI World (πράσινο) σε σύγκριση με την εξέλιξη του παγκόσμιου ΑΕΠ (κόκκινο).
.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
