Η κατάρρευση της Ευρωζώνης, εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, δεν θα προέλθει μόνο από τη Γαλλία ή/και από τη διεύρυνση των ευρωπαϊκών ασυμμετριών – ενώ τα κόκκινα δάνεια των κυπριακών τραπεζών, πλησιάζουν το τρομακτικό ποσοστό του 50%
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Η προσοχή των περισσοτέρων έχει στραφεί στο, ενδεχομένως κωμικοτραγικό, «γαλλικό δράμα», το οποίο ξεκίνησε ουσιαστικά από τις ευρωεκλογές – όπου το κυβερνών κόμμα «ηττήθηκε κατά κράτος», με ορισμένους Γάλλους να απαιτούν τη σύσταση μίας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας (πηγή).
Η ξαφνική παραίτηση όμως της γαλλικής κυβέρνησης, δύο ημέρες μετά την τοποθέτηση του ιταλού διοικητή της ΕΚΤ εναντίον της πολιτικής λιτότητας της ΕΚΤ, καθώς επίσης μία ημέρα μετά τις επιθέσεις των νομπελιστών οικονομολόγων εναντίον της καγκελαρίου για το ίδιο θέμα, τεκμηριώνει πιθανότατα πως, πίσω από το «γαλλικό θέατρο» με ευρωπαϊκές διαστάσεις που παρατηρούμε να εξελίσσεται, κρύβονται πολλές σκοπιμότητες.
Πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται ουσιαστικά για την πτώση μίας κυβέρνησης, αλλά για έναν ευρύτερο ανασχηματισμό – αφού δόθηκε απλά η εντολή στον πρωθυπουργό, από τον αποτυχημένο πρόεδρο, να σχηματίσει μία νέα κυβέρνηση.
Η βασική αιτία βέβαια ήταν η ραγδαία άνοδος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, το οποίο επιθυμεί την εγκαθίδρυση ενός άλλου πολιτικού συστήματος στη Γαλλία, αντίπαλου των καθιερωμένων – με κεντρικά χαρακτηριστικά τον εθνικοσοσιαλισμό (ανάλυση), καθώς επίσης την έξοδο από το ευρώ.
Εν τούτοις η κατάρρευση της Ευρωζώνης, εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, δεν θα προέλθει μόνο από τη Γαλλία – παρά το ότι η οικονομία της ευρίσκεται σε διαρκή υποχώρηση, η ανεργία αυξάνεται, έχουν δημιουργηθεί συναισθήματα μίσους εναντίον των μεταναστών, ενώ η κοινωνία της είναι πολύ περισσότερο εκρηκτική και επαναστατική, συγκριτικά με άλλες χώρες.
.
Οι εστίες πυρκαγιάς
Η κατάρρευση, μοναδική λύση εναντίον της οποίας είναι η πολιτική ένωση της Ευρωζώνης και όχι απλά η «άρση» της πολιτικής λιτότητας, θα προέλθει από πολλές άλλες χώρες – οι οποίες ευρίσκονται στον προθάλαμο της καταστροφής. Αν και η μεγαλύτερη όλων δε είναι η Ιταλία, στην οποία τα συσσωρευμένα προβλήματα είναι τεράστια (ανάλυση), ενώ οφείλει στη Γαλλία περί τα 500 δις € ή το 20% του γαλλικού ΑΕΠ (παλαιότερο γράφημα), δεν πρέπει κανείς να υποτιμάει τις υπόλοιπες – ειδικά την Ισπανία.
.
Η διασταυρώσεις του χρέους της Ιταλίας, Ισπανίας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ελλάδας. Από το παραπάνω σχήμα γίνεται γρήγορα αντιληπτό, πως οι μεγαλύτεροι δανειστές είναι η Γαλλία, η Γερμανίας και η Μ. Βρετανία.
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
.
Δεν πρέπει επίσης να υποτιμάει κανείς το τεράστιο τραπεζικό πρόβλημα της Ευρωζώνης (ανάλυση), το οποίο θα μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχο ανά πάσα στιγμή – ειδικά τα κόκκινα δάνεια στις αδύναμες οικονομίες, τα οποία είναι πολύ μεγαλύτερα, από όσο θέλει να μας πείσει η ΕΚΤ.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
