Ένας συνδυασμός της γερμανικής βιομηχανικής ισχύος, με τις ρωσικές πρώτες ύλες, καθώς επίσης με τη στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας, θα δημιουργούσε αμέσως έναν κολοσσό – γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τη θαλάσσια αυτοκρατορία, τις Η.Π.Α.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Εκτιμούμε απεριόριστα το συσσωρευμένο δυναμικό των ρωσογερμανικών σχέσεων, καθώς επίσης το υψηλό επίπεδο της εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας. Η Γερμανία, ένας από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ο σημαντικότερος εταίρος μας στην ενίσχυση της ειρήνης – όπως επίσης όσον αφορά την παγκόσμια, αλλά και την περιφερειακή ασφάλεια” (Putin).
.
Άρθρο
Ενδεχομένως ελάχιστοι έδωσαν σημασία στα λόγια του Ρώσου ηγέτη, τα οποία ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια μίας επίσημης συνάντησης Ρώσων και Γερμανών. Οι περισσότεροι έδειξαν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την ανάδειξη του κ. Juncker στη θέση του προέδρου της Κομισιόν – παρά τις αντιρρήσεις ενός μεγάλου αριθμού ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, από τη Στοκχόλμη έως τη Ρώμη, με εντονότερες ίσως αυτές της Μ. Βρετανίας.
Φυσικά επικράτησε τελικά η τοποθέτηση της γερμανίδας καγκελαρίου υπέρ του – γεγονός που εκφράζει ακόμη μία φορά τη μεταβαλλόμενη φύση της εξουσίας στην Ευρώπη, καθώς επίσης την ισχύ του τραπεζικού λόμπι, το οποίο ο ηγέτης του Λουξεμβούργου έχει βοηθήσει όσο ίσως κανένας άλλος πολιτικός.
Σε κάθε περίπτωση, για αυτούς που «βλέπουν πίσω από τις γραμμές», δεν είναι σημαντικό το ποιός θα προεδρεύει τυπικά στην ΕΕ, αλλά ο τρόπος του διορισμού του – ο οποίος σηματοδοτεί, σε συνδυασμό με τα παραπάνω λόγια του Ρώσου προέδρου, μία αποφασιστική στροφή στον πολιτικό χαρακτήρα της «Ευρασίας».
Ειδικότερα, η ιστορία λέει στους πολιτικούς αναλυτές πως οι μεγάλοι πόλεμοι διεξάγονται κυρίως μεταξύ των ναυτικών, καθώς επίσης των ηπειρωτικών αυτοκρατοριών. Η Αθήνα εναντίον της Σπάρτης, η Καρχηδόνα εναντίον της Ρώμης, η Βρετανία εναντίον της Γαλλίας του Ναπολέοντα, η Βρετανία εναντίον της Γερμανίας του Χίτλερ κοκ. – με τελευταία τη μεγάλη μάχη μεταξύ της ναυτικής αυτοκρατορίας των Η.Π.Α., καθώς επίσης της ηπειρωτικής αυτοκρατορίας της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία έληξε υπέρ της θαλάσσιας υπερδύναμης.
Μετά το τέλος της, όπου κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και έπεσαν τα τείχη του Βερολίνου, μετά το 1989 ουσιαστικά, η «νέα τάξη πραγμάτων» που επιβλήθηκε στον πλανήτη, διαχειρίζεται αποκλειστικά και μόνο από το στρατό των Η.Π.Α. – οι οποίες, έχοντας για κάποιο χρονικό διάστημα «υποδυθεί» το ρόλο του «παγκόσμιου χωροφύλακα», ευρίσκονται σήμερα σε διαρκή υποχώρηση.
Οι συνέπειες της «μετακίνησης» της θαλάσσιας αυτοκρατορίας προς την απομόνωση είναι το ότι, μία «δέσμη» ηπειρωτικών αυτοκρατοριών αρχίζει να αμφισβητεί το συμβατικό (στρατιωτικό) και οικονομικό μονοπώλιο στη «νόμιμη διεθνή βία – το οποίο έχουν ασκήσει οι Η.Π.Α. τα τελευταία 25 χρόνια.
Οι πλέον προφανείς και πρόσφατες αμφισβητήσεις είναι οι σουνίτες μουσουλμάνοι σε όλη την έκταση της Μέσης Ανατολής (άρθρο) – ή στην Ανατολική Ασία, όπου μία ισχυρή, γεμάτη αυτοπεποίθηση, δυναμική Κίνα, «δηλώνει» την πρόθεση της να ηγηθεί στην περιοχή. Επίσης σε άλλα μέρη του πλανήτη, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί – στο οποίο περιγράφονται οι σημερινές «εστίες πυρκαγιάς».
.
Deutsche Bank – σημεία ανά το κόσμο όπου μαίνονται γεωπολιτικές διαμάχες. Η αναλυτές της Τράπεζας, σημειώνουν ως καίριο σημείο τη διαμάχη στην Ουκρανία, όπου ο πρόεδρος Pedro Porochenko αναθέρμανε τις πολεμικές εκστρατείες με σκοπό την ανακατάληψη περιοχών της χώρας του. Παράλληλα, οι διαμάχες στο Ιράκ έχει λάβει επικίνδυνη τροπή, αυξάνοντας τις πιθανότητες της άμεσης εμπλοκής των ΗΠΑ.
(Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
.
Περαιτέρω, οι μάχες που διεξάγονται, αν και είναι δυνατόν να εξελιχθούν σε μείζονα περιφερειακά προβλήματα, δεν ανησυχούν τόσο τις Η.Π.Α. – όσο η αναδυόμενη ηπειρωτική συμμαχία μεταξύ της Ρωσίας και της Γερμανίας, την οποία προωθεί όσο καλύτερα μπορεί ο κ. Putin, έχοντας υπηρετήσει για πολλά χρόνια στη μυστική αστυνομία, με έδρα την Ανατολική τότε Γερμανία.
Μία συμμαχία των δύο αυτών ισχυρότατων δυνάμεων της Ευρώπης, ήταν ανέκαθεν η «έμμονη ιδέα» της Γαλλίας – με τη γαλλική διπλωματία να προσπαθεί να την εμποδίσει πάση θυσία. Εύλογα βέβαια, αφού ένας συνδυασμός της γερμανικής βιομηχανικής ισχύος, με τις ρωσικές πρώτες ύλες, καθώς επίσης με τη στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας, θα δημιουργούσε αμέσως έναν κολοσσό.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
