Τουρκία, σπάζει η φούσκα ακινήτων

(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)

“Στις περισσότερες χώρες, όταν η πολιτική δεν ελέγχεται από τους πολίτες, μέσω της ψήφισης των βασικών νόμων από τους ίδιους, της άμεσης δημοκρατίας δηλαδή, η οποία θα πρέπει να αντικαταστήσει τη διεφθαρμένη αντιπροσωπευτική, αργά ή γρήγορα η οικονομική εξουσία παίρνει τα ηνία από την πολιτική – καθιστώντας την άβουλο, πειθήνιο υπηρέτη της.

Στα πλαίσια αυτά, προηγείται η κυβερνητική διαπλοκή, ακολουθεί η διαφθορά, ενώ αμέσως μετά παρατηρείται η απορρύθμιση του συστήματος, η κατάρρευση και το πραξικόπημα. Το τελευταίο είναι είτε «ενδογενές», στρατιωτικής κυρίως φύσεως, είτε «εξωγενές» – όταν καταλαμβάνεται επιθετικά η εξουσία από ξένους οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ ή κάποια ισχυρή δανείστρια χώρα“.

.

Άρθρο

Στην Τουρκία βρέθηκε ξανά μία μαγνητοφωνημένη συνομιλία του πρωθυπουργού της, από τον Απρίλιο του 2013, με συνομιλητή έναν βιομήχανο – στον οποίο δόθηκαν οδηγίες για τον τρόπο που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τον ανταγωνιστή του, σχετικά με ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα αξίας 1,5 δις €. Ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα της συνομιλίας, από την οποία φαίνεται πως προσπαθεί να αποσπάσει από τον «αντίπαλο» του (Koç-Holding) την παραγγελία για έξι πολεμικά πλοία – συμβουλεύοντας τον ανταγωνιστή του (Metin Kalkavan) πως θα το κάνει.

Ο «αντίπαλος» του πρωθυπουργού, ό όμιλος με τζίρο ίσο με το 10% του ΑΕΠ της Τουρκίας, ο βασικότερος εκπρόσωπος της «κοσμικής ελίτ» της χώρας, έχασε τελικά την παραγγελία – ενώ ο Τούρκος ηγέτης απειλεί να απαγορεύσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσω των οποίων ενημερώνονται οι πολίτες για την κυβερνητική διαφθορά.

Ο όμιλος έχει δυσαρεστήσει τον «ηγεμόνα», επειδή προσέφερε καταφύγιο στους διαδηλωτές του πάρκου Gezi το καλοκαίρι του 2013, σε ξενοδοχείο ιδιοκτησίας του (Dinan Hotel) – με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν αμέσως μετά επιδρομές της οικονομικής αστυνομίας, σε πολλές θυγατρικές του, με τις συνήθεις κατηγορίες της φοροδιαφυγής, καθώς επίσης του παράνομου ενεργειακού εμπορίου.

Λόγω των επιδρομών, η χρηματιστηριακή αξία του ομίλου, ο οποίος δραστηριοποιείται στην ενέργεια, στα αυτοκίνητα, στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και στα μηχανήματα (85.000 εργαζόμενοι, ανήκει στις 50 μεγαλύτερες οικογενειακές επιχειρήσεις εκτός των Η.Π.Α.), μειώθηκε απότομα κατά 2,3 δις $, στα 44 δις $ συνολικά.

.

ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ

Περαιτέρω, οι πολιτικές αναταραχές στη χώρα, οι οποίες οφείλονται, μεταξύ άλλων, στην κομματική διαπλοκή και στη διαφθορά, με κέντρο βάρους τα δημόσια έργα, έχουν θέσει σε κίνδυνο το βασικότερο πυλώνα της οικονομίας της: τις κατασκευές ακινήτων, ο ρυθμός αύξησης των οποίων ήταν της τάξης του 5% από το 2002 και μετά, ενώ αποτελούν το 30% του ΑΕΠ της χώρας (με τα δημόσια έργα γενικότερα – γράφημα ΑΕΠ).

.

.

Πόσο μάλλον όταν η φούσκα που έχει δημιουργηθεί, με τις τιμές ορισμένων διαμερισμάτων να ξεπερνούν ακόμη και τις 7.000 $ το τετραγωνικό, κινδυνεύει πλέον να σπάσει – κυρίως λόγω της κατάρρευσης της ισοτιμίας της λίρας και της αύξησης των επιτοκίων, με στόχο τη στήριξη του νομίσματος (καθώς επίσης τον περιορισμό των εκροών των ξένων κεφαλαίων, χωρίς τα οποία είναι αδύνατη η χρηματοδότηση των τεράστιων ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της χώρας).

Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται τα τρομακτικά προβλήματα της οικονομίας της χώρας – η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης αριστερά, το τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ως προς το ΑΕΠ στη μέση, καθώς επίσης η ραγδαία πτώση της τουρκικής λίρας στα δεξιά.

.

.

Με δεδομένο δε το πρόβλημα όλων των αναπτυσσομένων και αναδυομένων οικονομιών, καθώς επίσης της πολιτικής αστάθειας λόγω των εκλογών του 2014, είναι μάλλον σίγουρες οι περαιτέρω εκροές των ξένων κεφαλαίων, καθώς επίσης η «αποχή» τους από την αγορά ακινήτων – με αποτέλεσμα την περαιτέρω πτώση της τουρκικής λίρας σε επίπεδα που ίσως ξεπεράσουν ξανά το 1:3,20 με το ευρώ (όπου περίπου ήταν πριν την αύξηση των βασικών επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα).

Πολύ περισσότερο, επειδή η Τουρκία έχει τα μικρότερα συναλλαγματικά αποθέματα από τις πέντε πιο εύθραυστες αναπτυσσόμενες οικονομίες (άρθρο) – τα οποία, σε συνδυασμό με το έλλειμμα του ισοζυγίου (παρατηρείται σε όλες τις χώρες που εισέβαλλε το ΔΝΤ, λεηλατώντας τη δημόσια περιουσία τους – γεγονός που έχουμε επισημάνει από το 2011 στην ανάλυση μας «Η κατάρρευση της Τουρκίας»), δεν είναι απίθανο να οδηγήσουν τη χώρα στη στάση πληρωμών.

Ολοκληρώνοντας, έχουν επιβραδυνθεί ήδη οι πωλήσεις ακινήτων, επειδή τα στεγαστικά επιτόκια έχουν εκτοξευθεί στο 14%, από 7,4% το Μάιο του 2013 – ενώ, σύμφωνα με τη μεγαλύτερη εταιρεία ακινήτων της χώρας (Emlak Konut), η κατάσταση είναι δραματική, με την πτώση των πωλήσεων να έχει φτάσει στο -40% τον Ιανουάριο, έναντι του προηγούμενου μήνα.

To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)