Φέτα / Feta

(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)

Η Ελληνική λέξη – χρυσάφι Φέτα «κατοχυρωμένη» μέχρι σήμερα σε Ευρωπαϊκό και (κατ΄ επέκταση) παγκόσμιο επίπεδο, κινδυνεύει άμεσα να γίνει κοινόχρηστη και επίσημα, κάτω από την αφόρητη πίεση των γιγάντων της παγκόσμιας γαλακτοβιομηχανίας και να θυσιαστεί, αποτελώντας την σύγχρονη Ιφιγένεια στον βωμό τεράστιων οικονομικών συμφερόντων όχι μόνο μέσα στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ας δούμε όμως,  σύντομα και περιληπτικά,  το ιστορικό της οδύσσειας της Ελληνικής λέξης – χρυσάφι Φέτα που χαρακτηρίζει μια αξεπέραστη, παγκόσμια επιτυχία λευκού τυριού, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας:

Οι ρίζες της Ελληνικής Φέτας ανιχνεύονται κάπου 800 χρόνια π.Χ. στον μύθο του κύκλωπα Πολύφημου που αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου. Στο πέρασμα των αιώνων, η παραγωγή της φέτας καθιερώθηκε να γίνεται στην Ελλάδα αποκλειστικά από γάλα προβάτου ή αιγοπρόβειο (μείγμα με γάλα κατσίκας έως 30%), να διατηρείται και να ωριμάζει σε άλμη για δύο τουλάχιστον μήνες και να προσφέρει μια μοναδική και ιδιαίτερη γεύση, ελαφρώς αλμυρή και υπόξινη, με πληθωρικό άρωμα.

Στην σύγχρονη εποχή η τεράστια, διαχρονική και παγκόσμια επιτυχία του μοναδικού αυτού Ελληνικού τυριού αυξάνεται συνεχώς αφού αποτελεί και βασικό συστατικό της φημισμένης χωριάτικης σαλάτας (Greek Salad) που εξελίχτηκε σε άλλη μια μεγάλη, παγκόσμια επιτυχία!

Η Ελληνική Φέτα διαθέτοντας συγκεκριμένες προδιαγραφές που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά και μόνον αυτήν, και μετά από προσπάθειες και αγώνα δεκαετιών, «κατοχυρώθηκε» στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ένα προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης που παράγεται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, με τον Κοινοτικό Κανονισμό 1107 της 12^ης Ιουνίου 1996.

.

.

Η λυσσαλέα αντίδραση Δανών, Γερμανών, Γάλλων και άλλων Ευρωπαίων γαλακτοβιομηχάνων οι οποίοι, αφού δημιούργησαν ένα πλήθος κακέκτυπων απομιμήσεων της Ελληνικής Φέτας χρησιμοποιώντας το όνομα της και κλέβοντας την μεγάλη επιτυχία της στις αγορές του κόσμου για «δικά τους» κάλπικα (και φυσικά πολύ φθηνότερα) προϊόντα, βάλθηκαν να ακυρώσουν τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996, κάτι που πέτυχαν τρία χρόνια αργότερα (Μάρτιος 1999) όταν το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, κάτω από την τεράστια πίεση των κολοσσών της Ευρωπαϊκής Γαλακτοβιομηχανίας, ακύρωσε τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996 για την προστασία της Ελληνικής Φέτας.

Φυσικά η Ελλάδα δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Νέες, πιο εντατικές προσπάθειες προκάλεσαν μια αναλυτική έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της οποίας το πόρισμα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Φέτα οφείλει να προστατευτεί ως ονομασία προέλευσης. Έτσι η  Φέτα με νέα απόφαση (314/14.6.2002) του Συμβουλίου των Επιτρόπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης «επανακαταχωρήθηκε» στον κατάλογο των προϊόντων Π.Ο.Π. κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Ακολούθησαν νέες προσφυγές από την Δανία και την Γερμανία κατά της απόφασης 314/2002 των Επιτρόπων της ΕΕ – όλες απορρίφθηκαν τελεσίδικα με την υπ΄ αριθμόν 92 / 2005 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

.

.

Η πανηγυρική κατοχύρωση της Ελληνικής Φέτας σε Ευρωπαϊκό και (κατ΄ επέκταση) παγκόσμιο επίπεδο, οδήγησε τις γιγαντιαίες πολυεθνικές της παγκόσμιας γαλακτοβιομηχανίας, δέκα χρόνια αργότερα, σε μια νέα απόπειρα κατάργησης της προστασίας της Φέτας μέσω…. Καναδά!

Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά για την υπογραφή συμφωνίας δημιουργίας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών, η Καναδική πλευρά, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των γιγαντιαίων Αμερικανικών γαλακτοβιομηχανιών που βρίσκονται εγκατεστημένες στον Καναδά και με την αμέριστη υποστήριξη των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών πολυεθνικών, κατάφεραν να πετύχουν αυτά που δεν πέτυχαν για χρόνια ολόκληρα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο:

Όλες οι εταιρίες του Καναδά που παράγουν άσπρο τυρί και το βαφτίζουν Φέτα, σύμφωνα με την συμφωνία που θα επικυρωθεί σε διαδικασία ρουτίνας από τα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, είναι ελεύθερες να συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τους καταναλωτές – αγοραστές των προϊόντων τους, πουλώντας άσπρο τυρί με την ένδειξη Φέτα – όπως ακριβώς κάνουν μέχρι σήμερα!

Και για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των Ελλήνων κτηνοτρόφων που κυριολεκτικά σφάζονται, προσθέτουν την υποχρέωση των μελλοντικών παραγωγών Φέτας του Καναδά να αναγράφουν υποχρεωτικά την ένδειξη «τύπου», «απομίμηση» ή κάποιας ανάλογης έκφρασης. Η σχετική διατύπωση της συμφωνίας έχει, επί λέξει, ως εξής:

Limited LI rights provided to EU on: Asiago, feta, fontina, Forgonzola and Munster

• won’t affect ability of current users of these names in Canada to continue use
• future users will be able to use the names only when accompanied by expressions such as “kind”, “type”, “style”, “imitation” or the like.

Φυσικά, κανένα Asiago, fontina, Forgonzola ή Munster δεν αναφέρεται σε Ομηρικά έπη 2.800 περίπου χρόνια νωρίτερα και η «ανάμειξη» της Φέτας μαζί τους είναι σκόπιμη όχι μόνο για την «εξίσωση» της τεράστιας αξίας του αλλά και για την εμφάνιση ενός (δήθεν) λογικού συμβιβασμού!

To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)