ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ – The Analyst
ΜΑΚΡΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Η μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, η αδυναμία εξόδου από την εύκολη πολιτική χρήματος, η «πλαστογράφηση» των νομισματικών ισοτιμιών, καθώς επίσης η υπερσυσσώρευση συναλλάγματος
.
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
Αρχική δημοσίευση: 2 Ιουλ. 2010 – Τελευταία αναθεώρηση:  –
.
Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, η σημαντικότερη μακροοικονομική αιτία της χρηματοπιστωτικής κρίσης (υπάρχουν επίσης πολιτικές αιτίες, μικροοικονομικές και άλλες), ήταν (ενώ συνεχίζει να είναι) τόσο η παγκόσμια, όσο και η ευρωπαϊκή «ανισορροπία» – ιδιαίτερα, η «ασύμμετρη» κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων.

Εάν, για παράδειγμα, δεν υπήρχαν τα τεράστια ελλείμματα (ζημίες) τόσο του προϋπολογισμού, όσο και του εμπορικού ισοζυγίου των Η.Π.Α., καθώς επίσης εάν δεν είχαν χρηματοδοτηθεί από τα κινεζικά, από τα ιαπωνικά ή από τα αραβικά πλεονάσματα, δεν θα είχε δημιουργηθεί η αμερικανική «υπερβολή» (φούσκα), η οποία «συνδέθηκε» με την υπερχρέωση ενός μεγάλου αριθμού αμερικανικών νοικοκυρών. Οι Πίνακες Ι και ΙΙ είναι αρκετά αποκαλυπτικοί, σε σχέση με την μη ισορροπημένη κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, σε ορισμένες «κρίσιμες» χώρες του πλανήτη:

.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Πλεονασματικές χώρες (2007), με κριτήριο τα εμπορικά ισοζύγια

Μεγέθη

Κίνα

Γερμανία

Ρωσία

Ιαπωνία

Βραζιλία

ΑΕΠ

2,879 τρις

3,030 τρις

1,251 τρις

5,103 τρις

1,269 τρις

Εργαζόμενοι

803,30 εκ.

43,63 εκ.

75,10 εκ.

66,07 εκ.

99,47 εκ.

Δημόσιο Χρέος

18,9% ΑΕΠ

65,3%

7,0% ΑΕΠ

182,4%

43,9% ΑΕΠ

Εξαγωγές

1,221 τρις

1,361 τρις

365,0 δις

665,7 δις

159,2 δις

Εισαγωγές

917,4 δις

1,121 τρις

260,4 δις

571,1 δις

115,6 δις

Εμπορ. Ισοζύγιο

303,6 δις

240 δις

104,6 δις

94,6 δις

43,6 δις

Πηγή: IQ 2007

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

.

Γνωρίζοντας ότι η Ρωσία, η Βραζιλία και η Κίνα είναι οι τρείς από τις χώρες της ομάδας των BRIC (η τέταρτη είναι η Ινδία), διαθέτοντας από τα μεγαλύτερα πλεονάσματα παγκοσμίως, ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, στις 16 Ιουνίου του 2009, οι ηγέτες τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ τους – σε μία ρωσική μεγαλούπολη, χωρίς τη συμμετοχή της δύσης. Η νέα αυτή ομάδα (G4), η οποία περιγράφηκε σαν ένα είδος «αντι-G7», συζήτησε τα προβλήματα της παγκόσμιας Οικονομίας μόνη της – μία μη αναμενόμενη «γεωπολιτική» εξέλιξη για τη δύση. Το σημαντικότερο θέμα της συζήτησης ήταν η «καθαίρεση» του δολαρίου, από το «βάθρο» του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.

.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Ελλειμματικές χώρες (2007), με κριτήριο το εμπορικό ισοζύγιο

Μεγέθη

Η.Π.Α.

Μ. Βρετανία

Ισπανία

Ινδία

ΑΕΠ

13,75 τρις

2,47 τρις

1,15 τρις

894,1 δις

Εργαζόμενοι

153,1 εκ.

30,71 εκ.

22,01 εκ.

516,4 εκ.

Δημόσιο Χρέος

36,8%

43,3%

35,7%

58,8% ΑΕΠ

Εξαγωγές

1,140 τρις

415,6 δις

248,3 δις

140,8 δις

Εισαγωγές

1,987 τρις

595,6 δις

359,1 δις

224,1 δις

Εμπορικό Ισοζύγιο

-847,0 δις

-180,0 δις

-110,8 δις

-83,3 δις

Πηγή: IQ 2007

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Σημείωση: Το ΑΕΠ της «δύσης» βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση (άνω του 75%), ενώ της Ασίας στην παραγωγή, καθώς επίσης στις εξαγωγές (Ρωσία πρώτες ύλες κλπ).

.

Όπως εύκολα διαπιστώνουμε από τη σύγκριση των δύο παραπάνω Πινάκων, τα εμπορικά πλεονάσματα της Κίνας, της Γερμανίας, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και της Βραζιλίας δεν αρκούσαν, όλα μαζί, για να καλύψουν το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα των Η.Π.Α. το 2007 – το οποίο αυξήθηκε ακόμη περισσότερο τα επόμενα έτη, με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται, για την «αντικειμενική» αξία του δολαρίου.

Περαιτέρω, εάν δεν υπήρχαν τα μεγάλα πλεονάσματα του εμπορικού ισοζυγίου της Γερμανίας, τα οποία ουσιαστικά δημιουργήθηκαν εις βάρος αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, ίσως δεν θα ακολουθούσε η απειλή χρεοκοπίας της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας – η οποία μπορεί να καταλήξει στην ολοκληρωτική «αποσύνθεση» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολύ περισσότερο, εάν είχαν καταπολεμηθεί «συναινετικά» όλες οι ανισορροπίες, οι οποίες ουσιαστικά προήλθαν από την «άμετρη» παγκοσμιοποίηση, δεν θα είχε «ξεσπάσει» ο πρώτος παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος, δεν θα υπονομευόταν το ευρωπαϊκό όνειρο από τη Γερμανία και δεν θα είχε «προωθηθεί» το ΔΝΤ στην Ευρώπη – πρώτα στην ανατολική και στη συνέχεια στην Ευρωζώνη, δια μέσου του ελληνικού «δούρειου ίππου».

Φυσικά, παρά το ότι η επίσημη «οικονομική» εκδοχή του ΔΝΤ είναι η εξυγίανση, η δήθεν «διάσωση» δηλαδή κάποιων υπερχρεωμένων χωρών της Ευρώπης, λόγω των μεγάλων ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς τους (Πίνακας ΙΙΙ), η ουσιαστική αιτία είναι η εξασφάλιση της «βιωσιμότητας» των Η.Π.Α. – οι οποίες κινδυνεύουν τα μέγιστα, ειδικά εάν χάσουν τα τεράστια πλεονεκτήματα του δολαρίου. Η θέση του δολαρίου σαν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, είναι αυτή που ουσιαστικά «επιτρέπει» στις Η.Π.Α. να δανείζονται τα τελευταία χρόνια περί το ένα τρις $ ετήσια από το εξωτερικό –απορροφώντας περίπου το 65% της παγκόσμιας προσφοράς δανειακών κεφαλαίων.

.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Προβλέψεις των «μεγεθών» της Ευρωζώνης, για το 2010

Χώρες

ΑΕΠ δις €

Μερίδιο ΑΕΠ*

Έλλειμμα δις €

Ποσοστό**

         
Γερμανία

2.443

27%

121

5,0%

Γαλλία

1.962

22%

156

8,0%

Ιταλία

1.553

17%

81

5,2%

Ισπανία

1.050

12%

103

9,8%

Ολλανδία

584

6%

37

6,3%

Βέλγιο

348

4%

18

5,0%

Αυστρία

282

3%

13

4,7%

Ελλάδα

237

3%

22

9,4%

Φιλανδία

176

2%

7

4,0%

Πορτογαλία

167

2%

14

8,5%

Ιρλανδία

159

2%

19

11,7%

Σλοβακία

66

1%

4

6,0%

Σλοβενία

35

0,4%

2

6,1%

Λουξεμβούργο

40

0,4%

1

3,5%

Κύπρος

17

0,2%

1

7,1%

Μάλτα***

Πηγή: Κομισιόν, προβλέψεις Απριλίου 2010

* Μερίδιο ΑΕΠ της χώρας, σε σχέση με το συνολικό της Ευρωζώνης

** Ποσοστό προβλεπόμενου ελλείμματος σε σχέση με το ΑΕΠ

*** Δεν βρήκαμε τα μεγέθη

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

.

Ίσως είναι σκόπιμο να αναφερθεί εδώ ότι, το συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης, των Η.Π.Α. και της Ιαπωνίας, ύψους περίπου 31 τρις $, αποτελεί το 57% του παγκόσμιου ΑΕΠ (54 τρις $) – παρά το ότι αφορά πληθυσμό που δεν υπερβαίνει το 12% των συνολικών κατοίκων του πλανήτη. Πρόκειται επομένως για μία τεράστια ανισορροπία η οποία, αργά αλλά σταθερά, θα τείνει να απαλειφθεί.

Συνεχίζοντας, η «ανισόρροπη» κατανομή ελλειμμάτων και πλεονασμάτων, δεν είναι η μοναδική μακροοικονομική αιτία της παγκόσμιας «κρίσης». Η ελλιπής «ρύθμιση» του χρηματοπιστωτικού τομέα διεθνώς, είναι αναμφίβολα μία επίσης πολύ σοβαρή αιτία – πόσο μάλλον αφού δεν επιλύθηκε διεθνώς, ως όφειλε, από την πρόσφατη συγκέντρωση των G8 στον Καναδά (με 8η τη Ρωσία).

Επόμενες αιτίες είναι η αδυναμία «εξόδου» από την πολιτική του εύκολου χρήματος (υπερχρέωση κρατών, μέσω της διαρκούς πιστωτικής επέκτασης των τελευταίων 30 ετών), η οποία οδήγησε σε τεράστιες υπερβολές (φούσκες), καθώς επίσηςη συνεχής «πλαστογράφηση» των συναλλαγματικών ισοτιμιών (manipulation), η οποία δημιούργησε «πολλαπλές» νομισματικές ανισορροπίες παγκοσμίως. Τέλος, η εκτός κάθε οικονομικής λογικής «συσσώρευση» συναλλαγματικών αποθεμάτων, εκ μέρους κάποιων «αναπτυσσομένων» κρατών – Ρωσία, Βραζιλία, Κίνα, ευρύτερη Ασία. Τα «σφάλματα» αυτά, στα οποία αναφερόμαστε λεπτομερώς παρακάτω, επιβάρυναν σε μεγάλο βαθμό το παγκόσμιο σύστημα – χωρίς να υπάρχει έστω η προοπτική επίλυσης τους.

To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)


Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Discover more from The Analyst

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading